Label: vergeving

Een preek uitgesproken door C.H. Spurgeon, op zondagmorgen 18 januari 1857 in The Music Hall Royal Surrey Gardens. Mijn preek van vanmorgen zal zeven teksten bevatten. Toch kan ik u verzekeren dat er slechts drie verschillende woorden in het geheel voorbij zullen komen. Het is namelijk zo dat de zeven teksten allemaal gelijk zijn, ze komen namelijk voor in zeven verschillende gedeelten van Gods heilige Woord. Ik zal ze echter allemaal moeten benoemen om verschillende gevallen te illustreren. Ik wil degenen onder u die hun Bijbels bij zich hebben vragen om naar de teksten te kijken zoals ik ze zal noemen. Het onderwerp van de preek van vanmorgen zal zijn - HET BELIJDEN VAN ZONDEN. We weten dat dit absoluut noodzakelijk is voor verlossing. Zonder een ware en oprechte belijdenis van onze zonden aan God, hebben we geen belofte om genade te vinden door het bloed van de Verlosser. 'Die zijn overtredingen bedekt, zal niet voorspoedig zijn; maar die ze bekent en laat, zal barmhartigheid verkrijgen.' Maar er is geen belofte in de Bijbel voor iemand die zijn zonden niet wil belijden. Net zoals er op elk punt in de Schrift een mogelijkheid is om te worden misleid, is dat ...

Een preek uitgesproken op zondagochtend, 7 Juli 1867, door C.H. Spurgeon, in de Metropolitan Tabernacle, Newington. Maar nu is Hij bij de voleinding van de eeuwen eenmaal geopenbaard om de zonde teniet te doen door het offer van Zichzelf. Hebreeën 9:26 Wanneer het geweten onverlicht en het hart opstandig is, dan is de mens van zijn God gescheiden door een vals gevoel van persoonlijke gerechtigheid. Hij verbeeldt zich dat God hem hard behandelt, dat God zijn zonde in een te streng licht ziet, en dat hijzelf, al heeft hij verkeerd gedaan, in sommige andere opzichten aanspraak kan maken op het mededogen van zijn Maker. Maar zodra de Geest van God het verstand verlicht, verdwijnt deze eigengerechtigheid. Ze is als een broos spinnenweb dat snel wordt weggeveegd door de bezem van de wet, het is niet wezenlijker dan de ochtendnevel die onmiddellijk verdreven wordt door de opkomende zon der genade. Dan voelt de mens zich gescheiden van zijn God door een andere en meer reële hindernis: hij heeft zijn eigengerechtigheid opgegeven, maar nu is hij zich pijnlijk bewust van zijn zondigheid, die voor hem een onoverbrugbare kloof lijkt te zijn, waardoor hij voor altijd gescheiden is van de rechtvaardige en heilige ...

Een preek uitgesproken op 14 september 1856 , door C.H. Spurgeon in Exeter Hall, Strand. Originele tekst: An Appeal to Sinners Deze Man ontvangt zondaars. Lukas 15:2 Het was een bijzondere groep die zich rondom onze Heiland had verzameld toen deze woorden gesproken werden; want de Evangelist vertelt ons: 'Al de tollenaars en de zondaars nu kwamen bij Hem om Hem te horen.' De tollenaars, de laagste klasse van de samenleving, de handlangers van de onderdrukkers, geminacht en gehaat door de gemeenste Jood, deze, samen met de meest slechte figuren, het uitschot van de straten en het uitschot van de Jeruzalemse samenleving, verzamelden zich rond deze machtige Prediker, Jezus Christus, om naar Zijn woorden te luisteren. Aan de buitenzijde van die kring stonden enige fatsoenlijke lieden, die in die dagen Schriftgeleerden en Farizeeën genoemd werden, mannen die hoog geacht waren in de synagogen als oversten en oudsten en leraars. Deze zagen met versmading op de Prediker en bespiedden Hem met nijdige ogen of zij iets berispelijks vinden mochten. Indien zij in Hem persoonlijk al niets vonden, dan konden zij gemakkelijk iets vinden in Zijn hoorders; Zijn gedrag tegenover hen kwetste hun valse begrippen van fatsoen. En toen zij opmerkten dat ...

Zonder bloedstorting geschiedt geen vergeving. Hebreeën 9:22b Overal onder de oude bedeling, was het zeker dat er bloedt zou vloeien. Het was een van de meest vooraanstaande zaken in de Joodse ceremonieën, bijna geen enkele ceremonie werd voltooid zonder bloed. Er waren weinig plekken in de tabernakel te betreden zonder dat er direct bloed of gevolgen van de bloedsprenkeling te zien waren. Soms werden er zelfs schalen met bloed vergoten aan de voet van het altaar. Hierdoor was het er zo rommelig, dat een bezoek verre van aantrekkelijk was voor de menselijke geest. Om ervan te genieten, had een mens een geestelijk begrip nodig en een levendig geloof. Het slachten van dieren was een manier van aanbidding, het bloedvergieten was de aangewezen weg en de sprenkeling van het bloed op de vloer, de gordijnen en de priestergewaden het voortdurende gedenken. Als Paulus zegt dat onder de wet bijna alles gezuiverd werd door het bloed, zinspeelt hij op een aantal uitzonderingen. Zo staat er in diverse passages dat kleren mochten worden gewassen, en zekere mensen die vuil waren geweest door lichamelijke omstandigheden werd verzocht hun kleren met water te wassen. Kleren gedragen door mensen werden meestal met water gereinigd. Na het ...

Uit de tekst die wij het laatst aangehaald hebben, blijkt duidelijk dat berouw over de zonde onafscheidelijk verbonden is aan vergeving der zonde. In Handelingen 5:31 lezen wij, dat Jezus "verhoogd is om te geven berouw en vergeving van zonden”. Deze twee zegeningen komen uit de heilige hand die eenmaal aan het kruis was genageld, maar die nu verheerlijkt is. Berouw en vergeving zijn samengesnoerd door het eeuwige voornemen van God. Wat God heeft samengevoegd, mag de mens niet scheiden. Berouw over de zonde moet samengaan met kwijtschelding, en als u wat nadenkt over de zaak, zult u zien dat dit zo is. Het kan niet zijn, dat vergeving van zonde geschonken wordt aan een onboetvaardige zondaar. Dan zou hem in zijn boze wegen bevestigen, en hem leren om het kwaad licht te achten. Indien de Heere zei: "U hebt de zonde lief, u leeft in de zonde, en u gaat van kwaad tot erger; maar dat doet er niet toe, ik vergeef u,” dan zou dit een afschuwelijke afkondiging zijn van vrijheid om te zondigen. De grondslagen der orde in de maatschappij zouden omvergerukt worden en een zedelijke regeringloosheid zou er het gevolg van zijn. Ik kan het onberekenbare ...