Label: beproeving

Spurgeon sprak deze boodschap uit naar aanleiding van twee rampen die zich kort daarvoor in zijn directe omgeving hadden voltrokken. Op zondag 25 augustus 1861 vond een ernstige treinbotsing plaats in de Clayton Tunnel, een 2,4 kilometer lange tunnel tussen Londen en Brighton, waarbij 23 mensen omkwamen en honderden gewond raakten. Nauwelijks twee weken later, op maandag 2 september, deed zich opnieuw een treinramp voor, ditmaal bij Kentish Town Fields in Noord-Londen, waar 15 mensen het leven lieten. Clayton Tunnel Ongeluk De treinramp bij Clayton Tunnel vond plaats op zondag 25 augustus 1861, vijf mijl (8 km) van Brighton aan de zuidkust van Engeland. Het was op dat moment het ernstigste ongeval in het Britse spoorwegsysteem. Een trein botste tegen de achterkant van een andere trein binnen de tunnel, waarbij 23 mensen omkwamen en 176 passagiers gewond raakten. Kentish Town Rails Ongeluk Op maandag 2 september 1861, nabij het station Kentish Town in Londen, kwamen 16 mensen om het leven en raakten 317 gewond toen een excursietrein van de North London Railway in botsing kwam met een goederentrein van de London and North Western Railway. De excursietrein reed vroeg en had toestemming gekregen om door te rijden, maar botste tegen ...

Hij heeft op God vertrouwd; laat Die Hem nu verlossen als Hij Hem welgezind is, want Hij heeft gezegd: Ik ben Gods Zoon. Mattheüs 27:43 Deze beschimping van Jezus lijkt heel logisch. Als God beloofd heeft om ons te redden en wij hebben openlijk beleden dat we die belofte geloven, dan is het logisch dat anderen zeggen: 'Laten we eens kijken of Hij hem ook zal redden. Deze Mens gelooft dat de Heere Hem zal helpen; en Hij moet Hem ook helpen, anders is Zijn geloof een illusie.' Vóór onze bekering zouden we anderen aan een soortgelijke beproeving hebben onderworpen en we hebben er geen bezwaar tegen om zelf op een soortgelijke manier beproefd te worden. Het is bijzonder pijnlijk om je deze harde conclusies in dit uur van verdriet te moeten uitleggen. In een tijd van moedeloosheid is het moeilijk als je geloof in twijfel wordt getrokken of als de grond waarop het rust tot een twistpunt wordt gemaakt. Dwalen in je geloof, geen echt geloof hebben of de grond waarop je geloof rust zien falen, is iets buitengewoon pijnlijks. Maar omdat onze Heere niet gespaard bleef van deze pijnlijke beproeving, kunnen wij niet verwachten dat we gespaard zullen blijven. Satan ...

Een preek uitgesproken op zondagmorgen, 4 augustus 1867, door C.H. Spurgeon, in The Metropolitan Tabernacle, Newington. Dan zou ik alle dagen van mijn strijd hopen, totdat er voor mij verandering zou komen. Job 14:14 Job werd bijna tot wanhoop gedreven door de vreselijke kwelling van zijn lichamelijke pijnen, door de ergerlijke opmerkingen van zijn vrienden en het snijdende voorstel van zijn vrouw. Het is geen wonder dat hij enigszins ongeduldig werd. Nooit waren er klaagwoorden beter te verontschuldigen dan in het droevige geval van Job, toen hij uitriep: ‘Och, verstopte U mij maar in het graf’ (Job 14:13). Alles wat het leven draaglijk kon maken was hem ontnomen, terwijl elke beproeving die de dood wenselijk maakte hem overkwam. En toch, na al deze uitroepen, lijkt Job zich te hebben geschaamd voor zijn zwakheid, en terwijl hij zijn lendenen omgordde, twistte hij met zichzelf en kwam tot een kalmer gemoed. Job overdenkt zijn vroegere leven; hij ziet dat zijn strijd, die ieder mens op aarde heeft, zwaar is; maar hij overweegt dat het ook maar eenmaal is en dat er daarna geen strijd meer zal zijn. Wanneer die strijd eenmaal gestreden is, dan is de overwinning behaald! Daarom vat hij moed en spoort ...

Hij heeft op God vertrouwd; laat Die Hem nu verlossen als Hij Hem welgezind is, want Hij heeft gezegd: Ik ben Gods Zoon. Mattheüs 27:43 Met deze woorden gaat de profetie in de Psalmen in vervulling. 'Allen die mij zien, bespotten mij; zij trekken de lippen op, zij schudden het hoofd en zeggen: Hij heeft zijn zaak op de HEERE gewenteld – laat Die hem bevrijden! Laat Die hem redden, als Hij hem genegen is (Psalm 22:8-9).' Onze Heere beantwoordt de oude profetie naar de letter. Het is heel pijnlijk voor het hart om onze gezegende Meester voor te stellen toen Hij stierf, te midden van een wilde menigte, die naar Hem keek en Hem bespotte, Zijn gebed belachelijk maakte en Zijn geloof beledigde. Voor hen was niets heilig; zij drongen het heilige der heiligen van Zijn vertrouwen in God binnen en bespotten Hem over dat geloof in de HEERE waarvan zij wisten dat het waar was. Zie, beste vrienden, hoe slecht de zonde is, omdat de Zondedrager zo smartelijk lijdt om er verzoening voor te doen! Zie ook de schande van de zonde, want zelfs de Vorst der heerlijkheid wordt, als Hij de gevolgen ervan draagt, met verachting overladen! Zie ...

Het effect van beproeving bij verschillende mensen. Wat zijn zomerstormen anders dan winterstormen! In de winter razen ze met hun geweld over de aarde; en als er nog wat schamele resten van gebladerte of bloemen zijn achtergebleven, worden die in één vlaag meegesleurd. Er blijft niets anders over dan woestenij; en lang nadat de regen is opgehouden, getuigen plassen water en modder van wat geweest is. Maar als in de zomer de wolken hun stortvloeden hebben uitgestort, als de winden hun woede hebben uitgeput en de zon weer in glorie uitbarst, lijken alle dingen met hernieuwde lieflijkheid op te staan uit hun verfrissende bad. De bloemen glanzen, en ruiken zoeter dan voorheen; het gras lijkt weer een helderder tint groen te hebben gekregen; en de jonge planten die nauwelijks in het zicht waren gekomen, hebben hun plaats ingenomen tussen hun soortgenoten in de perken, omdat ze zo snel zijn ontsproten tussen de buien. Ook de lucht, die voorheen misschien benauwd was, is helder, zacht en fris geworden. Dat is ook het verschil wanneer de stormen van beproeving neerkomen op harten die niet vernieuwd zijn door geloof, en op hen die wel in Christus geloven. Bij de eersten brengen ze de ...

En toen Hij de menigte met Zijn discipelen bij Zich geroepen had, zei Hij tegen hen:  Laat wie achter Mij aan wil komen zichzelf verloochenen, zijn kruis opnemen en Mij volgen. Mark. 8:34 En Jezus keek hem aan en had hem lief, en Hij zei tegen hem: Eén ding ontbreekt u: ga heen, verkoop alles wat u hebt en geef het aan de armen en u zult een schat hebben in de hemel; en kom dan, neem het kruis op en volg Mij. Mark. 10:21 Hij zei tegen allen: Als iemand achter Mij wil komen, moet hij zichzelf verloochenen, zijn kruis dagelijks opnemen en Mij volgen. Luk. 9:23 Wanneer de groene bladeren de takken van de bomen bedekken, en alles schoon is, dan kan men de vogelnestjes niet zo gemakkelijk vinden; maar als de winter alles kaal maakt, vindt men ze reeds met één oog. Zo wordt de Christen te midden van werkzaamheid en welvaart moeilijk onderscheiden. Zijn verborgen leven wordt niet opgemerkt door de drukte en de drang van de aardse zorgvuldigheden. Maar als de beproeving komt: ziekte, tegenspoed, zware verliezen in zijn gezin, dan ontdekt men de christen duidelijk genoeg aan de lijdzaamheid, waarmee hij die beproeving draagt. Het ziekbed ...

De beste tijd om je voor te bereiden op lijden en beproevingen is niet als je er middenin zit, maar voordat het lijden en de beproevingen komen. Spurgeon zou in zijn volwassen jaren veel leed te verduren krijgen - jicht, depressie, nierziekte, tegenstand, en nog veel meer. Maar we weten dat hij zijn kennis over de beproeving al lang voor die tijd had ontwikkeld. Als jonge predikant in Waterbeach was Spurgeon nog gezond en zijn bediening bloeide. Maar hij leidde een gemeente die te maken had met de beproevingen en ontberingen van het dagelijks leven. En dus moest hij hen uitrusten met theologische waarheden om hen te sterken voor het lijden dat hen te wachten stond. In preek nr. 290, die wie vonden in "The Lost Sermons", preekte Spurgeon over Psalm 11:5, "De Heere beproeft de rechtvaardige". Hier zien we hoe Spurgeon zijn gemeente, en zichzelf, voorbereidde om verdraagzaam te zijn in beproevingen. Hij deed dat door hen drie belangrijke theologische waarheden mee te geven: 1. Lijden is een deel van het christelijk leven Spurgeon begreep dat er allerlei verkeerde leringen over lijden bestaan. Sommige christenen geloven dat "gelovige nooit verontrust mogen zijn, nooit mogen wankelen maar altijd op de ...

En niet alleenlijk dit, maar wij roemen ook in de verdrukkingen, wetende dat de verdrukking lijdzaamheid werkt. Romeinen 5:3 In de Griekse geschiedschrijving komt een verhaal voor over een soldaat die onder Antigonus diende. Deze soldaat leed aan een uiterst pijnlijke ziekte die hem spoedig naar het graf zou slepen. Het was opvallend dat de soldaat in het heetst van de strijd altijd de dapperste was. Zijn pijn dwong hem tot de strijd, want als hij streed, voelde hij de pijn niet. Hij was niet bang voor de dood, omdat hij toch niet meer hoopte op een lang leven. Antigonus, die de moed van deze soldaat erg op prijs stelde, hoorde van zijn ziekte en liet hem door één van zijn beste artsen behandelen. De soldaat herstelde, maar helaas! Vanaf dat moment was zijn onverschrokkenheid verdwenen. Hij zocht nu zijn gemak. Hij zei tegen zijn kameraden dat hij nu weer iets had om voor te leven: zijn gezondheid, zijn familie en andere dingen. Hij wilde voortaan zijn leven niet meer roekeloos wagen. Zo worden wij ook, wanneer wij veel beproevingen hebben, aangevuurd om onze God te dienen; wij voelen dat deze wereld niets te bieden heeft dat waard is om voor te ...

Gods volk kan nooit worden gestraft voor zijn zonden. God heeft hen al gestraft in de persoon van Christus. Christus, hun plaatsvervanger, heeft de volle straf voor al hun ongerechtigheden gedragen, en noch de rechtvaardigheid, noch de liefde van God kunnen ooit datgene opnieuw eisen wat Christus betaald heeft. Een kind van God kan nooit gestraft worden in de juridische zin van het woord; hij kan nooit beladen met schuld voor God de Rechter gebracht worden, want die schuld is lang geleden reeds op de schouders van Christus geladen en de straf was geëist op grond van Zijn borgtocht. Maar juist omdat de zonde niet meer gestraft kan worden en omdat de christen niet meer veroordeeld kan worden, juist daarom kan hij gekastijd worden. Omdat hij nooit voor Gods rechterstoel zal staan als een misdadiger en voor zijn zonde gestraft zal worden, staat hij nu dus in een nieuwe relatie tot God - namelijk die van een kind tegenover zijn vader: en als een zoon mag hij gekastijd worden wegens zijn zonde. Het hart van al Gods kinderen zit vol domheden, en de zweep van de Vader moet die domheid uit hen verwijderen. Het is essentieel om het verschil tussen ...

Met de ’zonen van Jacob’ worden mensen bedoeld, die speciale voorrechten genieten en aanspraken kunnen laten gelden. Jacob bezat geen geboorterechten, maar hij zou ze spoedig bezitten. Hij ruilde een bord soep met zijn broer Ezau en zo verkreeg hij zijn eerstgeboorterecht. Ik keur het middel niet goed; maar hij deed het om de zegen te krijgen en zo verwierf hij speciale voorrechten. Met de ’zonen van Jacob’ worden mensen bedoeld die speciale voorrechten en aanspraken hebben. Aan hen die geloven, heeft Hij het recht en de macht gegeven om zonen van God te worden. Zij hebben een aandeel in het bloed van Christus; zij hebben er recht op om door de poorten de stad binnen te komen; zij hebben aanspraken op eeuwige eer; zij bezitten het recht om zichzelf zonen van God te noemen. Ja zeker, er zijn bijzondere rechten en privileges verbonden aan de ’zonen van Jacob’. Maar deze ’zonen van Jacob’ waren mannen met bijzondere openbaringen. Jacob ontving bijzondere openbaringen van zijn God en daarin werd hij rijk gezegend. Eens lag hij ’s nachts te slapen; de struiken dienden hem als gordijnen, de hemel was zijn dak, een steen was zijn kussen en de aarde zijn bed. Plotseling ...

Heere, Gij zijt ons geweest een Toevlucht van geslacht tot geslacht. Ps. 90:1 De Israëlieten in de woestijn waren steeds aan veranderingen blootgesteld. Als de wolkkolom stilhield, dan werden de tenten opgeslagen. Maar de volgende dag, voordat de zon was opgegaan, werd de trompet geblazen. De ark werd in beweging gesteld en de lichtende en beschaduwende wolk leidde hen door smalle bergpassen of langs de kale vlakte van de woestijn. Nauwelijks hadden ze tijd om even uit te rusten, of daar hoorden zij het geroep: ‘Voorwaarts! Dit is niet het land van de rust, u moet verder reizen, u moet naar Kanaan.’ Ze waren nooit lang op één plaats. Ze moesten van plaats tot plaats voortgaan. Nooit was er tijd om zich ergens te vestigen, nooit konden ze zeggen: ‘Hier zijn we veilig, hier gaan we wonen.’ Steeds was er voor de Israëlieten sprake van verandering, maar toch zegt Mozes: ‘Gij zijt ons geweest een Toevlucht van geslacht tot geslacht.’ De christen kent ten opzichte van God geen verandering. Al is hij vandaag rijk en morgen arm, vandaag ziek en morgen gezond, maar er is geen verandering met betrekking tot God. Had Hij mij gisteren lief, dan heeft Hij mij ook vandaag ...

Vrees niet, geloof alleenlijk. Mark. 5:36 Dikwijls is de beproevingstijd een voorbereiding voor een rijke zegen. Als het stil is, verheugen we ons. Maar we verheugen ons met beving, want stilte is vaak een teken van de naderende storm. Maar het kan ook omgekeerd zijn. We kunnen in tijden van nood goede moed hebben, omdat ze vaak de voorboden van een rijke zegen zijn. God kan het ene na het andere van ons nemen. Waarom doet Hij dat? Dat doet Hij om ons te laten zien dat het alles Zijne is, dat alle eer Hem toekomt. Als straks de vloed komt, dan zal Hij ons toeroepen: ‘Vrees niet, geloof alleenlijk.’ Vrees niet. Nee, er hoeft ook geen vrees te zijn als ik mij in het geloof wend tot de ondoorgrondelijke goudmijn van de eeuwige rijkdom van God. Moede, bezwaarde christenen, als wij meer op Jezus zagen, zouden onze noden ons niet zo groot en zo smartelijk toeschijnen. In de donkerste nacht van onze smarten maakt één blik op Jezus onze zwarte hemel helder. Zie op Hem, Die het kruis heeft verdragen en de schande veracht. Wees bereid te verdragen en te lijden als Hij. Zijn voorbeeld kan u de weg wijzen ...

Maar de Heere heeft mij bijgestaan en heeft mij bekrachtigd. 2 Tim. 4:17 Niemand van Gods kinderen zal ooit tegen de Heere kunnen zeggen: ‘Ik ben in de gevangenis geweest en Gij hebt mij niet bezocht.’ God is altijd bij hen, om hun last te dragen, hun striemen af te wassen, hun tranen te drogen, hun wonden te helen, hun vermoeide geest te verlevendigen, hen van de verkeerde weg op de goede weg te leiden en te geven wat hen ontbreekt. Christen, u hebt uw kruis te dragen, dat is waar. Maar het is even waar dat u de troost zult ervaren die God aan het kruisdragen verbonden heeft, als u het draagt in het geloof. Lees al de genaderijke woorden die in het Woord van God geschreven zijn. Denk aan de lijdende gelovigen die u zijn voorgegaan, die de kracht van die heerlijke woorden ondervonden hebben. Denk aan de Goddelijke liefde die ze hebben ervaren. In de donkerste gevangenis, in de zwaarste strijd, in het lijden, ja, in het uur van hun dood hebben zij Gods tegenwoordigheid ervaren. Dat kunt u allemaal lezen in de Heilige Schrift. En waarom is dat geschreven? Het antwoord lezen we in Romeinen 15 vers 4: ‘Dat is ...

De Heere richt de gebogenen op Psalm 146:8 Kind van God, bent u neergebogen? Houd dan de Heere Zijn eigen woord voor: De Heere richt de gebogenen op. Het is een woord van Zijn genade. Het is Gods gewoonte, het is Zijn belofte, het is Hem tot vreugde, om de neergebogenen op te richten. Misschien bent u wel neergebogen omdat het gevoel van zonde u drukt. Maar de Heere Jezus heeft de verzoening voor de zonde verworven. Hij heeft gezegd: Komt allen tot mij, die vermoeid en belast zijt. Hebt u rouw, omdat u een van uw geliefden verloren hebt? Is het moeilijk in uw leven geworden? Er is een Trooster Die kracht kan geven. Er zijn mensen die zó terneer gebogen zijn, dat alleen de Heere hen kan oprichten. Hij kan het niet alleen, Hij wil het ook doen. Hij kan het ware geluk geven, en uit de diepste diepte opheffen. Kind van God, heeft de Heere u uitgeholpen uit vorige beproevingen? Hij zal het weer doen, want Hij is en blijft dezelfde liefdevolle Heiland. Zijn we nu neergebogen en droevig? We zullen weer opgericht worden. Er zijn misschien wel mensen die ons nu bespotten, maar ze zullen beschaamd worden. Wat is het een ...

Barmhartig en genadig is de Heere, lankmoedig en groot van goedertierenheid. Psalm 103:8 Wat zijn we toch dikwijls bekrompen. We denken dat we het einde zien, maar we zien nog maar het begin. We nemen onze verrekijker in de hand om in de toekomst te kunnen kijken. En als we dan met de warme adem van onze zorgen het glas bevochtigd hebben, is alles voor ons donker en mistig. Iedere dag weer denken we dat er nieuwe tegenslagen zullen komen, ja, soms denken we dat onze ondergang nabij is. Dan vragen we met Asaf: Heeft God vergeten genadig te zijn? Heeft Hij Zijn barmhartigheden door toorn toegesloten? Kind van God, wat zijn we toch kortzichtig! Laten we toch op God vertrouwen. Laten we opzien naar de hemel, naar de heerlijkheid die ons na de lichte verdrukking wacht. Laten we door de wolken heen opzien naar de eeuwige Zon, Die nooit verduisterd wordt. Laten we op de onzichtbare arm van onze getrouwe God leunen en in Zijn liefde triomferen. Als we dat niet doen, zijn we treurig en ongelovig. Laten we God bidden of Hij ons wil helpen voortaan niet meer te zien op onze smart. Laten we over de tegenslagen heen zien ...

Want de nooddruftige zal niet voor altoos vergeten worden, noch de verwachting van de ellendigen in eeuwigheid verloren zijn. Ps. 9:18 De practische waarde van een tekst hangt veel af van de man, tot wie hij komt. Het lied van de troubadour was voor Richard Leeuwenhart liefelijk, omdat hij de verzen kende, die er het antwoord op waren. Voor de Indiaan is een spoor, de indruk van een voet, vol van betekenis, want zijn scherp oog weet dit spoor te volgen; voor een blanke zou dit geen tiende van deze betekenis hebben. Het gezicht van een vuurtoren is vervrolijkend voor de zeeman, want daaraan kan hij weten waar hij zich bevindt. Evenzo zullen zij, die in geestelijke zin arm en nooddruftig zijn met blijdschap deze belofte aangrijpen, haar hoog op prijs stellen en er gelukkig en tevreden op leven. Het is in letterlijke zin waar, dat de nooddruftigen door God gedacht worden; en ofschoon zij door de menselijke wetten worden voorbijgezien, zo zal de Heere die fout ten laatste herstellen. In betere tijden zal Hij de regeringen ook zo verordenen, dat zij met bijzondere belangstelling de armen zullen aanzien. De tekst gebruikende in geestelijke zin, zien wij I. Tweeërlei bittere ...

Waarom geeft Hij licht aan de man, wiens weg verborgen is, en die God overdekt heeft? Job 3:20-23 Job bevond zich in een toestand, die het leven tot een last maakte. Hij vroeg zich af, waarom hij in het leven moest blijven om te lijden. Zou de barmhartigheid hem niet meteen kunnen laten sterven. Het licht is kostelijk, en toch kunnen wij er toe komen om te vragen, waarom het ons is gegeven. Zie, hoe gering de waarde is van tijdelijke dingen, want wij kunnen ze bezitten en er een afkeer van hebben; wij kunnen het levenslicht hebben, en vanwege de treurige omstandigheden, waarin wij verkeren, aan de duisternis van de dood de voorkeur geven. Vandaar dat Job vraagt: "Waarom geeft Hij de ellendigen het licht en liet Hij leven de bitterlijk bedroefden van gemoed, die verlangen naar de dood, maar hij is er niet; en graven daarnaar meer dan naar verborgen schatten?" Wij hopen, dat onze hoorders zich niet in de toestand bevinden van Job; maar mocht dit wel het geval zijn, dan is het onze begeerte hen te vertroosten. I. Het geval, dat de vraag doet ontstaan. –"Een man, wiens weg verborgen is, en die God overdekt heeft." ...

Vele zijn de tegenspoeden van de rechtvaardige, maar uit die alle redt hem de Heere. Psalm 34:20 Het geloof geeft hier beneden blijdschap en eenmaal zaligheid boven. Dat is zeker waar, maar de ervaring leert maar al te duidelijk dat er ook dagen van duisternis zijn. Het pad van de christen is niet altijd helder verlicht en zonovergoten. Een christen kent ook tijden van duisternis en storm. Soms is de lucht ineens bewolkt. In plaats van het land Gosen is er dan de woestijn. In plaats van zoete wateren is er dan bitter water. Gods kinderen moeten soms drinken uit een bittere bron en hun kruis dragen. Er is niet één christen geweest die alleen maar voorspoed had. Er is niet één gelovige geweest die nooit zijn harp aan de wilgen heeft moeten hangen. Denk eraan: we hebben wind en storm nodig om ons geloof te oefenen, om de verdorde takken van ons zelfvertrouwen af te breken. Zo zullen we vaster en steviger wortelen in Christus. En al zien we dan niet altijd de wolk en vuurkolom, toch weten we dat God met ons is en dat wij door Zijn macht omgeven worden.

Gods volk wordt vaak beproefd en de hand van de Heere ligt zwaar op hen. Toch is er vaderlijke goedheid in Zijn kastijdingen en oneindige goedertierenheid in hun bezoekingen. Hebt u ooit de volgende gelijkenis gehoord? Er was een herder, die een schaap had, dat hij naar een andere en betere wei wilde overbrengen; hij leidde het, maar het wilde niet volgen; hij riep het, maar het wilde niet komen; hij dreef het, maar toch volgde het zijn eigen zin. Eindelijk zei hij: dit zal ik doen: het schaap had een klein lammetje naast zich en de herder nam het lam in zijn armen en droeg het weg, en toen volgde het schaap ook. Zo is het ook met u; God heeft u toegeroepen, en u bent niet gekomen; Christus zei: ”kom”en u wilde niet; Hij zond lijden en u wilde niet komen; eindelijk ontnam Hij u uw kind en direkt kwam u; toen volgde u uw Zaligmaker. U ziet, dat dit niet anders dan de drang van de liefde was van de kant van de goede Herder. Het lam nam Hij alleen om het schaap te behouden, en de Heiland nam uw kind naar de hemel, alleen om u ook daarheen ...

Ik ben er van verzekerd dat onze lasten niet zo groot of zo drukkende zouden wezen, als wij slechts meer op de Heere Jezus zagen. In de donkerste nacht van de beproeving zal een enkele blik op Jezus de sombere nacht liefelijker doen lichten dan de eerste stralen van de dageraad. Al is de duisternis tastbaar als die van Egypte, zelfs dan zal het zien op Jezus met de heldere, ofschoon niet zo snel voorbijgaande, glans van een bliksemstraal ons pad verlichten. Een blik op Hem is voldoende voor al de moeilijkheden van onze weg. Het zien op Hem zal de vervelendste weg met een lichte glans beschijnen. Door Zijn stem bemoedigd, door Zijn kracht versterkt, zijn wij bereid om te handelen en te lijden tot het einde toe. O, vermoeide en beproefde christen, zie op Hem en wordt verlicht.

En zij stenigden Stefanus, aanroepende en zeggende: Heere Jezus, ontvang mijn geest. En vallende op de knieen, riep hij met grote stem: Heere, reken hun deze zonde niet toe! En als hij dat gezegd had, ontsliep hij. Handelingen 7:59-60 Sommige tedere harten zijn niet alleen verrast, maar ook ontmoedigd en bedroefd door de tegenstand in de wereld. Zachte, liefdevolle geesten, die niemand afwijzen als ze kunnen helpen, voelen scherp de moedwillige aanvallen van hen die ze liever behagen dan tegenstaan. Deze personen zijn zeer gevoelig en hebben veel liefde en lijden onder de pijn van de wrede tegenstand, vooral als het gaat om geliefde familieleden. Voor hen die God en de mens liefhebben, is het soms een kwelling om een oorzaak van de strijd te zijn, zelfs om Christus' wil. Wie het meest liefheeft lijkt het meest op God en hij is het dichtst bij het beeld van Christus gekomen, wiens hart vol van tederheid is - de ruwere geesten blijken eerder dwergen dan reuzen in het koninkrijk van God te zijn. Wij moeten de ruggengraat hebben en bereid zijn om in alle ernst voor het geloof te strijden; maar toch, hoe meer liefde wij tonen, hoe beter, en dus zal het ...

Opdat de beproeving uws geloofs, die veel kostelijker is dan van het goud, hetwelk vergaat en door het vuur beproefd wordt, bevonden worde te zijn tot lof, en eer, en heerlijkheid, in de openbaring van Jezus Christus. 1 Petrus 1:7 De apostel verklaart dat u evenals het goud door het vuur beproefd moet worden: u hebt geloof en geloof moet beproefd worden; dit is in overeenstemming met haar aard en naar Gods voornemen. Het geloof van Abraham werd zwaar op de proef gesteld, en dat zal ook het geval zijn met alle gelovigen (Hebr. 11:17). Om te laten blijken dat uw godsdienst echt metaal is en geen imitatie daarvan, of alleen maar vergulde prullaria, moet het beproefd worden. Uw Meester werd beproefd: Hij heeft Zijn kroon niet zonder strijd gewonnen; Hij heeft Zijn beloning niet zonder zware arbeid verkregen. Er bestaat een reden voor de verdrukking die we nu doormaken. God heeft daar de hand in - opdat Hij zal ontvangen alle lof en heerlijkheid en eer bij de verschijning van Zijn dierbare Zoon; lof, heerlijkheid en eer, waarin wij zullen delen. Kom aan dan, broeders, als we door het vuur moeten, laten we dan onze lendenen opschorten om erdoor ...

Wetende, dat de beproeving uws geloofs lijdzaamheid werkt. Doch de lijdzaamheid hebbe een volmaakt werk, opdat gij moogt volmaakt zijn en geheel oprecht, in geen ding gebrekkelijk. Jakobus 1:3-4 Hij die nooit in moeilijkheden verkeert, kan geen lijdzaamheid beoefenen. Engelen kunnen niet persoonlijk geduld beoefenen, want zij zijn niet tot lijden in staat. Om geduld te leren en te beoefenen, is het nodig beproefd te worden; en een groot geduld kan alleen maar geleerd worden door zware beproevingen. U hebt gehoord van het geduld van Job; heeft hij dat geleerd onder zijn kudden, met zijn kamelen of met zijn kinderen als ze aan het feesten waren? Nee, hij leerde dat toen hij in het midden van de as zat en zich met een potscherf krabde en zwaar rouwde om het verlies van zijn kinderen. Geduld is een parel die slechts in de diepe zee van verdrukkingen geleerd wordt; en alleen door genade kan die daar gevonden worden, aan de oppervlakte gebracht worden, zodat die dan de hals van het geloof kan versieren.

Soms verdraagt ​​het kind van God eenzaamheid als gevolg van de afwezigheid van een christelijke samenleving. Het kan zijn dat hij zich in de vroege dagen veel onder genadige personen mengde, in staat was om veel van hun samenkomsten bij te wonen en van mens tot mens te spreken, maar nu is zijn lot geworden als een mus die zich alleen op het dak bevindt. Geen anderen in de familie denken zoals hij, hij geniet geen vertrouwde gesprekken meer over zijn Heere en heeft niemand die hem raad geeft of troost. Hij wenst vaak dat hij vrienden kon vinden aan wie hij zijn ziel kon openen. Hij zou zich verheugen als hij een christelijke predikant of een gevorderde gelovige zou zien, maar, zoals Jozef in Egypte, is hij een vreemdeling in een vreemd land. Dit is een zeer grote beproeving voor de christen, een beproeving van het meest ernstige karakter, zelfs de sterke kan het vrezen en de zwakken worden er erg door geschokt. Aan zulke eenzame worden de woorden van onze Heere verkondigd, "en nochtans ben Ik niet alleen, want de Vader is met Mij (Johannes 16:32)." Als u treurt over uw eenzaamheid, bestrijd het dan door hemels gezelschap ...

Toen het college van de predikanten opleiding waarvan ik voorzitter was, was begonnen, waren al een jaar lang alle inkomsten bevroren, de beurs was leeg en ik had geen andere middelen om het te bekostigen. Op een zondagavond, had ik in de kerk alles wat ik had, gegeven aan de steun voor het college. Er zat een goede vriend achter me en ik zei tegen hem: "Er is geen geld meer." Hij zei: "U hebt een goede bankier, mijnheer." "Ja," zei ik, "en ik zou me nu op Hem willen beroepen, want we hebben niets meer." "Wel," zei hij, "hebt u ervoor gebeden?" "Ja dat heb ik." "Wel, laat het dan over aan Hem, hebt u uw brieven geopend?" "Nee, ik open mijn brieven niet op Zondag." "Wel," zei hij, "open ze een keer." Ik deed het, en in de eerste die ik opende was er een brief van een bankier waarin stond: - "Geachte Mijnheer, We willen u laten weten dat een dame, die voor ons volledig onbekend is, bij ons tweehonderd pond heeft achtergelaten die u kunt gebruiken voor de opleiding van predikanten." Zo'n bedrag was er nog nooit geweest en zou ook nooit meer komen. Ik heb ...

Beproeving kan heel moeilijk te verdragen zijn, maar omdat in de volharding de zegen ligt, is het bittere zoet en is het medicijn als voedsel. Wees moedig, broeders en zusters want u zult vrienden ontmoeten tussen hier en de paarlen poort. En, als u een vijand ontmoet, zal hij overwonnen zijn, hij zal hurken aan uw voeten en u zult uw voet op zijn nek zetten. U zult een nog grotere overwinning en een nog zwaardere kroon ontvangen vanwege de confrontatie, zodat de vijand uw eer zal laten toenemen. Houdt moed broeders en zusters, de winden die de golven van de Atlantische Oceaan over uw leven werpen, worden allen in toom gehouden om uw scheepje veilig in de gewenste haven te laten drijven. Elke wind die opkomt, zacht of fel, is een Goddelijke moesson, die u naar dezelfde richting brengt als waar de verlangens van uw ziel naar streven. God leidt en regeert de storm, de Oppermachtige regeert in de oproer van de elementen of mensen. De Goddelijke hand dwingt de meest opstandige wezens om zonder mislukken het Goddelijke Woord te gehoorzamen.

Bijbels Dagboek, C.H. Spurgeon  "Voor Iedere Morgen" …de beproeving van uw geloof… 1 Petrus 1 vers 7 Een geloof dat niet beproefd is, kan wel een oprecht geloof zijn, maar het is een klein geloof, en het zal waarschijnlijk dwergachtig blijven, zolang het zonder beproevingen blijft. Het geloof is nooit zo sterk, als op de momenten waarop het tegenstand ontmoet; stormen voeden het geloof op, en bliksemstralen verlichten het. Als er op zee windstilte heerst, kun je de zeilen spannen zoveel je wilt, maar het schip beweegt zich niet in de richting van de haven. Laten de winden maar waaien, laten de wateren wild zijn, hoewel het schip dan geslingerd wordt, en het dek door de golven wordt bedekt, hoewel de mast kraakt onder de druk van de gezwollen zeilen, toch koerst het schip rechtstreeks naar de begeerde haven. Geen enkele bloem is zo prachtig blauw als de bloemen die aan de voet van een ijsberg groeien; geen enkele ster blinkt zo helder als de sterren die aan de poolhemel schijnen; geen water smaakt zo zoet, als het water dat uit het zand van de woestijn ontspringt, en geen geloof is zo kostbaar, als het geloof dat in tegenspoed leeft ...

De banden des doods hadden mij omvangen. Psalm 116:3 De grote nood die hier wordt beschreven, overkwam David waarschijnlijk lang nadat hij tot geloof was gekomen. Hij had misschien al jaren een leven des geloofs geleid, kalm, gelukkig en rustig. Langzamerhand kreeg hij met beproevingen van buitenaf te maken, en niet weinig met conflicten van binnenuit. In het algemeen overkomt dit een gelovige op de een of andere tijd: tussen het moment waarop hij de poort uitgaat en dat waarop hij de laatste rivier oversteekt, moet hij de zware strijd met de beproevingen doorstaan. Wat ik zie, brengt me tot de opmerking dat degenen die met zwaar weer beginnen daarna vaak een effen pad hebben, terwijl anderen van wie de eerste ervaring vol zonneschijn en vrede was, verderop met hevige conflicten te maken krijgen. Zij die een lang, rustig en relatief gemakkelijk leven hebben genoten, krijgen misschien hun stormachtigste uren vlak voor de dag van hun dood. Sommigen van de besten van Gods kinderen worden, om een oude uitdrukking van de puriteinen te gebruiken, ‘in het donker te bed gelegd.’ Hun zon gaat in wolken onder, maar zonder twijfel gaat zij weer op in de volle heerlijkheid van de eeuwige ...

De geest eens mans zal zijn krankheid (Engels: zwakheid) ondersteunen; maar een verslagen geest, wie zal die opheffen? Spreuken 18:14 Ik wil nog iets zeggen tegen degene, die een gewond hart heeft. Denk eraan dat Christus medelijden met u heeft. U, die heen en weer geslingerd wordt in de storm zonder getroost te worden: het schip van uw Heere is bij u in de storm! Ja, Hij is bij u in het schip. Er is geen pijn die het hart verscheurt of Hij heeft het eerst gevoeld. Hij drinkt uit dezelfde beker als u. Is het erg bitter? Hij heeft voor elke druppel die u proeft een hele beker te drinken gehad. Dit zou u moeten troosten. Ik weet geen beter geneesmiddel voor de zorgen van het hart van een christen dan het besef: “mijn Meester Zelf heeft geen beter deel voor Zich genomen dan dat wat Hij mij geeft.” Laat mij ook als een uitstekend geneesmiddel voor een verslagen geest mogen aanbevelen: een ruimer zicht op de liefde van God. Het is mijn wens dat sommigen van u die een verslagen geest hebben van God zouden vertrouwen dat Hij even vriendelijk is als u zelf bent. U zou niet van uw kind vergen ...

De Heere proeft de rechtvaardigen'' Psalm 11:5. Alle gebeurtenissen staan onder de controle van de Voorzienigheid; bijgevolg zijn alle beproevingen van ons uiterlijke leven onmiddellijk te herleiden tot de grote Eerste Oorzaak. Alle voorzienigheden zijn deuren tot beproevingen. Zelfs onze barmhartigheden, zoals rozen, hebben hun doornen. Onze bergen zijn niet te hoog, en onze dalen niet te laag, want op alle wegen liggen verzoekingen en beproevingen op de loer. Overal, boven en onder, zijn we omsingeld en omringd door gevaren. Toch valt geen regenbui ongeoorloofd van de dreigende wolk; elke druppel heeft zijn orde voordat hij zich naar de aarde spoedt. De beproevingen die van God komen, zijn gezonden om ons te beproeven en te sterken.

Als het kostbaarste in het vuur wordt beproefd, moeten wij dan aan de smeltkroes ontsnappen? Als de diamant moet worden gepijnigd op het wiel, moeten wij dan volmaakt worden zonder te lijden? Wie heeft de wind bevolen op te houden met waaien, omdat ons schip op de diepe zee ligt? Waarom zouden wij beter behandeld worden dan onze Heere? De Eerstgeborene heeft de roede gevoeld, maar waarom niet de jongere broeders en zusters? Het is hoogmoed die een donzen kussen en een zijden bed verkiest boven een soldaat van het kruis. Wijzer is hij, die zich eerst neerlegt bij de goddelijke wil, en dan door de kracht der genade leert er behagen in te hebben, en zo leert leliën te verzamelen aan de voet van het kruis, en, zoals Simson, honing te vinden in de leeuw.

Mijn ziel is als een gespeend kind in mij. Israël hope op de HEERE, van nu aan tot in der eeuwigheid. Psalm 131:2b en 3 Niet al Gods kinderen zijn even snel gespeend. Sommigen gedragen zich nog als zuigelingen, terwijl ze al vaders behoorden te zijn. Anderen zijn moeilijk te spenen. Ze schreeuwen, worden boos en zijn opstandig tegenover de tucht van de hemelse Vader. Hoe vaak moeten we niet belijden dat we – als we menen veilig door de tijd van het spenen heen te zijn – de treurige ontdekking doen dat onze oude lusten niet dood zijn, maar slechts gewond? Daarom zijn beproevingen die ons spenen aan onze zelfgenoegzaamheid een zegen. Ze dienen om ons op te leiden tot volwassenen in de genade, die God niet alleen liefhebben als Hij ons troost, maar ook als Hij ons beproeft. En als onze hoogmoed verdwenen is, zal de onderwerping zéker volgen. David kon zeggen: ‘Israël hope op de HEERE, van nu aan tot in der eeuwigheid.’ Zó kan en mag iemand denken die gespeend is aan zichzelf. Hij ziet af van de dingen die gezien worden. Hij ziet hogerop, dáár is hoop. Niet alleen voor zichzelf, maar ook voor vrienden en dierbaren! ‘Israël ...

U zult merken dat de felste en grootste critici in de meeste gevallen degenen zijn die nooit iets ondernemen, de mensen met de grootste mond zijn degenen die op een voorzichtige afstand van de kanonnen blijven. Het zijn christenen van de orde der fluwelen handschoenen, die nooit een poging doen om zielen te redden. Ze zijn wonderbaarlijk snel om ons te vertellen wanneer we te ruw of te zacht zijn in ons spreken, ze weten ons te betrappen als onze manier van handelen te onvoorspelbaar of te enthousiast voor hen is. Ze hebben een zeer scherpe geur en denken al snel dat iets fanatisme of wanordelijk is. Wat mij betreft, ik voel me er prima onder als ik de afkeuring van deze mensen heb, ze zitten er niet ver naast als ze ons zo veroordelen. Want wanneer mensen vurig beginnen te werken voor de Heere Jezus Christus, dan zal men spoedig ontdekken dat het onwaardigste plekje in Zijn dienst goed genoeg is voor iemand die zo onwaardig is als wij zijn.

...en gij u voor het aangezicht Gods vernederd hebt... 2 Kronieken 34:27 U herinnert zich, geliefde vrienden, hoe het met Hizkia was, toen God hem van het ziekbed oprichtte. Er wordt gezegd dat hij God geen vergelding deed naar de weldaad die hij had ontvangen, want dat zijn hart verheven werd. Toen heeft God hem door de profeet een boodschap gestuurd om hem te zeggen dat de schatten van zijn huis naar Babel gebracht zouden worden, en zijn zoons gevangengenomen om de koning van Babel te dienen. Zo riep God hem een halt toe, nadat de zonde openbaar was geworden. Maar als het hier over Josia gaat, verkoos God een hindernis als geneesmiddel, en beteugelde Hij het kwaad voordat het geschiedde, en zo werd een heilige werker ook een nederige boetvaardige: het leven van Josia werd één met een prachtige regenboog van vele deugden, zoals regendruppels één worden met de lichtstralen van de zon. We zien dat hij met al zijn kracht arbeidt voor zijn Heere, en zich toch in stof en as buigt, als een ootmoedige smekeling voor de troon van de hemelse genade. Leer hieruit dat u en ik, middenin een succesvolle loopbaan die wij van God hebben ...

Bijbels Dagboek, C.H. Spurgeon  "Voor Iedere Morgen" Want de droefheid die overeenkomstig de wil van God is, brengt een onberouwelijke bekering tot zaligheid teweeg. 2 Korinthe 7 vers 10 Echte geestelijke droefheid over de zonde is het werk van Gods Geest. De bloem van het berouw is te mooi om op de natuurlijke bodem te groeien. De natuur vormt parels in oesterschelpen, maar geen berouw in zondaars. Dit berouw is er alleen als de genade van God haar tot stand brengt. Als je ook maar een sprankje oprechte afkeer van de zonde hebt, heb je dat van God gekregen. De doornen van de menselijke natuur brengen geen enkele vijg voort. ‘Wat uit het vlees geboren is, is vlees.’ Het echte berouw neemt de toevlucht tot de Zaligmaker. Als wij onze zonden betreuren, moeten we ons ene oog op de zonde richten en het andere op het kruis; en eigenlijk zou het nog beter zijn als wij onze beide ogen op Christus zouden richten. We zouden onze zonden dan alleen zien in het licht van Zijn liefde. Oprecht berouw over de zonde is heel praktisch. Niemand kan zeggen dat hij de zonde haat als hij erin leeft. Het berouw opent onze ...

Bijbels Dagboek, C.H. Spurgeon  "Voor Iedere Morgen" Waarom hebt Gij Uw dienaar kwaad gedaan? Numeri 11 vers 11 Onze hemelse Vader stuurt ons veel moeilijkheden om ons geloof op de proef te stellen. Als ons geloof iets waard is, zal het deze vuurproef doorstaan. Vals goud is bang voor het vuur, maar het echte goud niet. Nagemaakte edelstenen zijn bang voor de aanraking van de diamant, maar het echte juweel ondergaat de proef graag. Het is een armzalig geloof dat alleen op God vertrouwt als aardse vrienden trouw zijn, als het lichaam gezond is en het goed gaat met ons dagelijks werk; maar het echte geloof houdt zelfs aan God vast wanneer vrienden ons verlaten, ons lichaam ziek is en onze geest terneergeslagen is. Zelfs als het licht van het aangezicht van de Vader voor onze ogen verborgen is, houdt het ware geloof zich aan God vast. Het geloof dat onder de zwaarste druk kan zeggen: ‘Al zou Hij mij doden, zou ik niet hopen?’, is een geloof dat vanuit de hemel gegeven is. De Heere beproeft Zijn knechten om Zichzelf te verheerlijken. Als de verdrukkingen volharding teweegbrengen, en de volharding ondervinding, en de ondervinding hoop, wordt de Heere geëerd. ...

Het is in het gymnasium van verdrukking dat mensen werden gesticht en gevormd in de schoonheid van heiligheid, hierin is al hun geestelijke kracht geoefend voor een harmonieus werk. Zij moesten lijden ontmoeten om hun dienst te volbrengen. Net als hun Heere moesten zij hun werk voltooien door te lijden; en als ze niet hadden geleden, hadden zij het werk dat Hij hen had gegeven niet afgemaakt. Ze hadden verdrukking nodig, zodat zij zouden worden als hun Verlosser; hoe kan een heilige die nooit beproefd is geweest, worden als de Man die de doornenkroon droeg? Nooit geslagen, nooit belasterd, nooit veracht, nooit bespot, nooit gekruisigd, hoe zouden we ooit als ons Hoofd kunnen zijn? Zal de dienaar boven zijn Meester zijn, of de discipel boven zijn Heere? Zij die in de hemel zijn, zijn door verdrukking binnengegaan en zij hadden het net zo hard nodig als wij. Laten we aan dit alles denken, want het kan ons aanmoedigen om voorwaarts te gaan. Het waren strijders van dezelfde orde als wij zijn, en door dezelfde beproevingen verkregen ze de eer die ze nu dragen.

Als u oprecht bent en dichter bij God leeft dan anderen gelovigen, dan kunt u verwachten dat Satan u veel zal aanvallen, zoals de vogels het meest pikken aan de rijpste vruchten. Wie maakt er zich druk om te strijden voor een provincie die bedekt is met stenen en kale rotsen en bevroren zeeën? Maar wanneer het gaat om vruchtbare valleien, waar de korenschoven overvloedig zijn en waar de arbeid van de landman goed wordt beloond, dan zal er een twistpunt zijn. U die God het meest eert, zal het mikpunt van Satan zijn, hij zal u fel bestrijden. Als hij kon, zou hij Gods juwelen van Zijn kroon plukken en zelfs de kostbare stenen uit de borstplaat van de Verlosser nemen. Hij beschouwt Gods volk als een belemmering voor zijn heerschappij en bedenkt methoden waarmee hij ze uit de weg kan ruimen of aan zijn kant kan winnen. De duisternis zou de aarde bedekken als hij de lichten zou kunnen uitblazen, er zou geen vrucht meer ruisen als de Libanon als hij dat handvol koren op de top van de bergen kon vernietigen. Vandaar dat hij voortdurend zal proberen om de gelovigen te laten falen.

Jezus antwoordde: Ik heb u gezegd, dat Ik het ben. Indien gij dan Mij zoekt, zo laat dezen heengaan. Opdat het woord vervuld zou worden, dat Hij gezegd had: Uit degenen, die Gij Mij gegeven hebt, heb Ik niemand verloren. Johannes 18:8-9 Wanneer er verdrukking, ellende of tegenspoed in je leven is, denk dan niet dat God je straft voor je zonden want niet één kind van God kan gestraft worden voor de zonde. Begrijp me niet verkeerd. Een mens wordt eerst voor God gebracht als een misdadiger voor de rechter. U en ik hebben daar gestaan. Door Christus bloed en gerechtigheid zijn wij vrijgesproken voor God de Rechter. Het is voor de wet onmogelijk om zelfs maar het gewicht van een veer op ons te leggen want we zijn volmaakt vrijgesproken. Van alle pijn en lijden wat een Christen moet doorstaan wordt er zelfs geen onsje toegebracht als straf. God kan niemand straffen die vergeven is en opgenomen in Gods gezin. Als een kind zijn vader beledigd door tegen zijn wil in te gaan dan wordt hij daarvoor gekastijd. Iedereen kan het verschil zien tussen de kastijding van een vader en de bestraffing van een rechter. Als uw kind zou stelen ...

... dat het alzo zijn zal, gelijkerwijs het mij gezegd is. Handelingen 27:25 Het geloof van Paulus was op een zeer gezegende manier allesomvattend. Het gebeurt vaak dat we ons, als we ons aan een belofte vastklemmen, van een zegen beroven die we mogelijk gekregen hadden als ons geloof het heilig Woord in zijn geheel had aanvaard. O hadden we maar een allesomvattend geloof aan het hele verbond der genade! Hebt u lang genoeg naar de belofte gekeken om alles te zien wat erin is? Wat een garven van zegeningen zijn er gebonden in een enkele belofte, ook al bestaat deze maar uit een woord of tien. Ik bind mijn problemen graag in bundels. Doet u dat wel eens? Als iemand negen, tien, twaalf, veertien pakjes moet dragen, zijn die misschien allemaal klein, maar wat bezorgen ze hem een last! Er zitten er een paar in deze zak en een paar in die, en het zijn er meer dan hij aankan, want ze vallen overal op de grond. Als hij verstandig is, zoekt hij een tas en doet die afzonderlijke dingen erin. Goed, ze zijn niet lichter, maar wel veel gemakkelijker te dragen. Bind uw narigheden bij elkaar tot één ...

Bijbels Dagboek, C.H. Spurgeon  "Voor Iedere Morgen" Wee mij, dat ik als vreemdeling in Mesech verblijf, dat ik woon in de tenten van Kedar. Psalm 120 vers 5 Als christen is het je plicht om midden in een goddeloze wereld te leven, en het heeft weinig zin om uit te roepen: ‘Wee mij!’ Jezus vroeg in Zijn gebed niet of wij uit de wereld weggehaald zouden worden, en wij mogen niet verlangen naar dingen waar Hij niet voor gebeden heeft. Het is veel beter om de moeilijkheden in de kracht van de Heere tegemoet te gaan, en Hem erin te verheerlijken. De vijand staat steeds op wacht om een tegenstrijdigheid in je gedrag te ontdekken; wees daarom heel heilig. Bedenk dat het oog van iedereen op jou gevestigd is, en dat van jou meer dan van anderen verwacht wordt. Probeer geen aanleiding voor kritiek te geven. Laat je goedheid de enige fout zijn, die anderen in je kunnen ontdekken. Dwing hen om van jou te zeggen, zoals men van Daniël zei: ‘Wij zullen tegen deze Daniël geen enkele grond voor een aanklacht vinden, tenzij wij iets tegen hem vinden in de wet van zijn God.’ Probeer in jouw situatie nuttig ...

Als wij de Heere vrezen, mogen wij tijdig hulp verwachten wanneer onze zaak er slecht voor staat. Engelen worden niet weggehouden door stormen, of gehinderd door duisternis. Serafs vinden het geen vernedering om de armsten van de hemelse familie te bezoeken. Als de bezoeken van engelen in gewone tijden zeldzaam zijn, zullen zij in onze nachten van storm en onrust talrijk zijn. Beste lezer, is dit een uur van benauwdheid voor je? Vraag dan om bijzondere hulp. Jezus is de Engel des verbonds, en als Zijn tegenwoordigheid nu ernstig wordt gezocht, zal zij niet worden geweigerd. Die aanwezigheid laat ons hartelijk juichen.

Hij doet het gras uitspruiten voor de beesten. Psalm 104:14 Hier is nog een les wat de leer betreft. Er staat: ‘Hij doet het gras uitspruiten.’ Gras groeit niet, als God het niet laat groeien. Hoe zou er dan in het hart van de mens genade kunnen komen zonder dat God die werkt? Als er in mij ook maar één sprietje genade groeit, moet ik dat terugvoeren op Gods heilige wil, en Hem er alle eer voor brengen. Als de verheven en onzichtbare Geest, Wiens gedachten hoog en groot zijn, Zich verwaardigt te zorgen voor zoiets nietigs als er groeit bij de schutting, zal Hij Zich zeker ook verwaardigen te waken over wat met Hem wezensverwant is, en wat Hij een ‘onvergankelijk zaad’ noemt, dat in eeuwigheid blijft. Het heeft Mungo Park in de woestijnen van Afrika sterk vertroost toen hij een klein stukje mos pakte en in dat verlaten stukje groen- gekleurde schoonheid de wijsheid en de macht van God zag. Als u dan ziet dat de velden rijp zijn en klaar voor de maaier, moet uw hart wel opspringen van vreugde wanneer u ziet dat God het gras heeft voortgebracht, de hele strenge winter en de kille maanden ...

Een kleine tijd op deze aarde zal de hemel hemelser maken. Niets maakt rust zo zoet als zwoegen. Ons gehavende harnas en met littekens bedekte gelaat zullen onze overwinning boven roemrijker maken, wanneer wij worden verwelkomd bij de zetels van hen die de wereld hebben overwonnen. Wij zouden geen volle gemeenschap met Christus hebben, als wij niet een tijdlang hier beneden verbleven, want Hij werd gedoopt met een doopsel van lijden onder de mensen, en wij moeten met hetzelfde gedoopt worden, als wij deel willen hebben aan Zijn koninkrijk. De gemeenschap met Christus is zo eervol dat de ergste smart een lichte prijs is om haar te verkrijgen.

Paulus had ergens een verborgen smart, ik weet niet waar, maar het zat dicht bij zijn hart, want, waar hij ook was, voortdurend kwelde en irriteerde het hem. Een doorn, het is een alledaags iets, het groeit op elk veld en verwondt altijd wel iemand. Doornen zijn er in overvloed, sinds vader Adam het eerste handjevol zaad ervan heeft verspreid. Een doorn is niet iets wat een ​​mens uitzonderlijk maakt of de waardigheid heeft van ongebruikelijk verdriet. Sommige mensen scheppen op over hun grote beproevingen, want het is bijzonder wanneer u als mens zwaarbeproefd wordt. Maar over een doorn kunt u niet opscheppen. Het is geen zwaard die in het bot zit, of een pijl die in de lendenen zit, maar slechts een doorn, waarover weinig gezegd kan worden. Iedereen weet echter dat een doorn een van de meest ellendige indringers is die onze voet of hand kan irriteren. De pijn wordt meestal veracht omdat het zelden dodelijk is, maar het is vaak de bron van de meest intense smart. Tandpijn, hoofdpijn, oorpijn, depressie, is er een grotere ellende bekend bij stervelingen? En zo is het dus ook met een doorn. Het klinkt als niets; "het kan gemakkelijk met een ...

Met heel mijn ziel verlang ik naar U in de nacht. Jesaja 26:9 De nacht lijkt de tijd te zijn die in het bijzonder geschikt is voor godsvrucht. De stemmige stilte van de nacht helpt om de geest te bevrijden van het voortdurende rumoer dat de zorgen van de wereld om hem heen veroorzaken. De sterren die uit de hemel op ons neerkijken, schijnen op zo’n manier alsof zij ons willen optrekken naar God. Ik weet niet wat de stemmigheid van middernacht op u voor uitwerking heeft, maar toen ik alleen had gezeten terwijl ik nadacht over de grote God en het machtige universum, besefte ik dat ik Hem daadwerkelijk aanbidden kon, want de nacht leek zich als een voor een aanbidding bestemde tempel naar alle kanten uit te spreiden, terwijl de maan als een hogepriester tussen de sterren, de aanbidders, rondwandelde. Zelf deed ik mee in het stille lied dat zij voor God zongen: ‘Groot bent U, God! Groot zijn Uw werken! Als ik Uw hemel zie, het werk van Uw vingers, de maan en de sterren, die U hun plaats gegeven hebt, wat is dan de sterveling, dat U aan hem denkt, en het mensenkind, dat U naar ...

Want mijn ziel is der tegenheden zat, en mijn leven raakt tot aan het graf. Psalm 88:4 Vertrouwend op de beloofde hulp van de Heilige Geest, zal ik mij deze middag voornamelijk proberen te richten tot hen, die bedroefd van hart zijn en ellendig van geest, en die daarom behoefte hebben aan vertroosting. U weet, dat, toen Bunyans pelgrims de Liefelijke Bergen bereikten, de schaapherders hen brachten ‘aan de deur van het paleis. Zij noemden enkelen van hen bij hun naam om ze te nodigen binnen te komen. Dat waren Kleinmoedig, Gereed-tot-hinken, Wankelmoedig en juffrouw Bevreesd.’ De schaapherders zeiden: ‘Mijnheer Groothart, dezen roepen wij bij name binnen te komen, omdat zij geneigd zijn achteraan te komen. Maar u en de anderen, die sterk zijn, wij laten u aan uw gewone vrijheid over.’ Ik zou deze avond net zo willen handelen, als de schaapherders deden. Ik weet, dat zij, die sterk in het geloof zijn, gevende God de eer, wel in staat zijn om vertroosting voor zichzelf uit Gods Heilig Woord te halen. Daarom wil ik mij speciaal wenden tot hen, van wie het geloof wankelt en bij wie de zorgen toenemen. Tot hen wil ik zeggen: Kom in, geliefden, verheug u in ...

'En aan Izak gaf Ik Jakob en Ezau; en Ik gaf aan Ezau het gebergte Seïr, om dat erfelijk te bezitten. Maar Jakob en Zijn kinderen togen af in Egypte.' Jozua 24:4 Waarom geeft God zo dikwijls bezittingen aan goddelozen? Waarom hebben ze voorspoed? Waarom hebben ze hun deel in dit leven? Is het niet in de eerste plaats omdat God deze dingen gering acht, en ze daarom geeft aan hen, die Hij gering acht? 'Het gehele Turkse rijk', zei Luther, 'is niets dan een mand met doppen, die God aan de varkens geeft, en daarom geeft Hij het aan de ongelovigen.' Evenzo zijn welvaart en rijkdom dikwijls zoals draf, die de grote Landman aan de zwijnen op zijn land geeft. Iets oneindig veel beters is weggelegd voor de kinderen van de Heere. De rijke zegen van de ware genade bewaart Hij voor Zijn kinderen en erfgenamen. Het is duidelijk dat God weinig waarde hecht aan koninkrijken en keizerrijken, want zeer dikwijls laat Hij ze over aan slechte mensen. Hoe weinig heiligen hebben ooit een kroon of een kroontje gedragen! Een heilig man heeft eens gezegd, dat de koningen, die naar de hemel gegaan zijn, op de vingers zijn te ...

Wanneer God Zijn kerk het meest lijkt te verlaten, denkt Hij toch in liefde aan haar. De geschiedenis toont ons dat wanneer God een roede gebruikt om Zijn dienaar te kastijden, Hij die daarna altijd breekt, alsof Hij de roede verafschuwde die Zijn kinderen pijn bezorgde. Zoals een vader zijn kinderen vergeeft, zo vergeeft de Heere hen die Hem vrezen. Zijn slagen zijn geen bewijs van gebrek aan liefde. Je bent misschien bang dat de Heere aan je voorbij is gegaan, maar dat is niet zo: Hij Die de sterren telt en ze bij hun namen noemt, loopt niet het gevaar Zijn eigen kinderen te vergeten. Hij kent jou zo goed alsof je het enige schepsel was dat Hij ooit maakte, of de enige heilige die Hij ooit liefhad. Ga tot Hem en heb vrede.

Als de inwoners te Gibeon hoorden, wat Jozua met Jericho en met Ai gedaan had, Zo handelden zij ook arglistiglijk, en gingen heen, en veinsden zich gezanten te zijn, en zij namen oude zakken op hun ezels, en oude en gescheurde, en samengebonden lederen wijnzakken; Jozua 9:3-4 Ik geloof dat onze beproevingen meestal voortkomen uit de dingen waarbij we de Heere niet betrekken, ik ben er zeker van dat we grove blunders maken in eenvoudige zaken, die we niet tot de Heere brengen, dan in veel moeilijkere zaken, die we wel tot de Heere brengen. De mannen van Israël werden door de Gibeonieten bedrogen omdat ze oude en vuile schoenen hadden aangetrokken, ze hadden droog en beschimmeld brood bij zich, waarop de Israëlieten zeiden: "Het is volstrekt duidelijk dat deze mannen van ver moeten komen; kijk naar hun oude schoenen en hun haveloze kledingstukken". Ze sloten dus een verbond met hen en vroegen niet naar de wil van de Heere. Als het hun niet zo duidelijk was gebleken, zouden ze de Heere om leiding hebben gevraagd, dan zou Hij hen hebben geleid. Als u denkt dat uw weg duidelijk is, dan gaat u meestal de verkeerde richting op; maar als u ...

En Simon antwoordde en zeide tot Hem: Meester, wij hebben de gehele nacht over gearbeid, en niet gevangen; doch op Uw woord zal ik het net uitwerpen. Lukas 5:5 Een kort verblijf op aarde zal de hemel nog hemelser maken. Niets maakt rust zo aangenaam als zware arbeid. Onze gehavende wapenrusting en gezichten vol littekens zullen onze overwinning boven nog beter illustreren als we verwelkomd worden tot de plaatsen van hen die de wereld overwonnen hebben. We zouden niet de volle gemeenschap met Christus genieten als we niet enige tijd hier beneden zouden hebben rondgedwaald, want Hij was gedoopt met de doop van het lijden onder de mensen en, als we Zijn koninkrijk willen delen, moeten we met dezelfde doop gedoopt worden. De gemeenschap met Christus is zo’n geweldige eer dat het grootste verdriet slechts een geringe prijs is waarvoor we die verkrijgen. We moeten soms als een bedelaar aan de poort in het gebed aanhouden tot de Koning naar buiten komt om ons onze hartenwens te verlenen. Als de Heere een groot geloof gegeven heeft, wil Hij dat soms beproeven door de vervulling van onze gebeden lang uit te stellen. Hij laat soms toe dat het geroep van Zijn ...

Doch Hanna antwoordde en zeide: Neen, mijn heer, ik ben een vrouw bezwaard van geest. 1 Samuël 1:15 Christenen ondervinden veel wat ze nooit zouden moeten ondervinden. De helft van de moeilijkheden van het leven is van eigen fabrikaat, en volstrekt onnodig. We bedroeven onszelf misschien wel tienmaal méér dan dat God ons bedroeft. God zendt in Zijn voorzienig bestel één wolk, en wij laten er tientallen opkomen door ons ongeloof. Toch kan iemand bezwaard van geest zijn, die de Heere waarachtig en met ernst vreest. Veroordeel nooit iemand aan wie u ziet dat hij droevig is en schrijf hem niet af als iemand die onder Gods toorn ligt. U zou zich ernstig kunnen vergissen en heel onbarmhartig zijn als u zo snel met uw oordeel klaarstond. Dwazen verachten de aangevochtenen, maar wie wijs is, acht hen hoog. Veel van de zoetst geurende bloemen in de hof van de genade groeien in de schaduw, en gedijen in de drup. Ik ben ervan overtuigd dat Hij ‘Die onder de leliën weidt’ zeldzame planten in Zijn flora heeft, schoon en welriekend, uitgelezen en aantrekkelijk, die meer thuis zijn in de nevels van het treuren dan in de fel schijnende zon van de ...

Ik zal u niet begeven en zal u niet verlaten. Jozua 1:5 Deze belofte voorkomt niet dat er zich soms een ramp voltrekt. Nadat Jozua de belofte had ontvangen, trok hij op naar Ai. Hij leed er een verschrikkelijke nederlaag omdat de krijgsverordeningen waren geschonden. Ze hadden de Heere onrechtmatig een deel van de buit van Jericho onthouden, en dat verstopt in Achans tent - en Israël kwam in de problemen. Ja, en ook zónder welke wet dan ook te schenden, moet de beste mens van de wereld er rekening mee houden dat er zich bij de meest geslaagde onderneming bepaalde tegenslagen kunnen voordoen. Kijk maar naar de zee. Die komt aanrollen en zal algauw stijgen tot het hoogste punt van het tij, maar iedere golf die komt opzetten, verloopt op de kust, en na twee of drie grote golven die het kiezelstrand lijken te veroveren, komt er een zwakkere golf die terugzakt. Goed, maar de zee zal het winnen, en tot haar volheid komen. In elk goed werk voor God is een golf die nu en dan terugwijkt. Bovendien laat God Zijn dienaren vaak teruggaan zodat ze veel meer ruimte krijgen om te rennen en een veel grotere sprong ...

Een kind had een kleine tuin waarin veel bloemen werden geplant, maar ze werden nooit groter. Ze plantte ze teder en voorzichtig en met heel veel zorg, maar ze bleven niet leven. Ze zaaide zaden en de bloemen sprongen op; maar al snel verwelkte ze weer. Dus haastte ze zich naar de tuinman van haar vader en toen hij ernaar keek, zei hij: "Ik zal een mooie tuin voor je maken zodat je kunt planten wat je maar wilt." Hij haalde een houweel en toen het kleine kind dat vreselijke werktuig zag, werd ze bang voor haar kleine tuin. De tuinman sloeg met zijn gereedschap in de grond en begon de aarde om te slaan want zijn houweel had de rand van een enorme steen geraakt, die bijna het hele stukje grond bedekte. Alle kleine bloemen werden uit hun plaats gerukt en de tuin werd voor een seizoen onbruikbaar zodat de kleine meid veel weende. Hij vertelde haar dat hij er een mooie tuin van zou maken en dat deed hij ook, omdat hij de steen had verwijderd die had voorkomen dat de planten wortel zouden schieten en vulde de grond spoedig met bloemen die leefden en bloeiden. Aldus is ...

En ook uw haren des hoofds zijn alle geteld. Mattheüs 10:30 Geen haar van uw hoofd zal verloren gaan, maar toch kan dat hoofd zich grote zorgen maken. God denkt uitsluitend ten goede aan ons en alles wat Hij doet, komt ons ten goede. O, dat we hiervan overtuigd zouden zijn en eens af zouden komen van die slechte voorgevoelens! Hoewel uw weg nu door donkere ravijnen mag gaan, waar de steile rotsen zo hoog boven u uitrijzen dat u het licht niet ziet, ga verder, want de weg is veilig. Volg de Heere, want als de weg ruw is, zult u waarschijnlijk minder snel uitglijden dan op plaatsen die glad en slipperig zijn. Als de weg steil is, zult u eerder boven zijn en als de weg steil naar beneden gaat, zult u eerder nederigheid leren, waardoor u bereid zult zijn om van uzelf af te zien en al uw vertrouwen op de Heere te stellen. Hoewel ik nog niet zo oud en grijs ben als velen, weet ik een ding heel zeker: dat God mij goed en geen kwaad gedaan heeft al de dagen van mijn leven; en ik wil getuigen dat Hij mij in Zijn trouw gekastijd ...

En Jezus gekomen zijnde in het huis van Petrus, zag zijn vrouws moeder te bed liggen, hebbende de koorts. Mattheüs 8:14 Onze Heere Jezus Christus had een zware dag gehad. Hij was naar de synagoge geweest, had gepredikt en wonderen verricht; Hij had Zich in een grote menigte opgehouden en nu de sabbat ten einde liep, had Hij behoefte aan rust. Het kwant goed uit dat Petrus een huis had waarin de Heere Zich kon terugtrekken. Hoewel de Heere naar het huis van Petrus ging om uit te rusten, werd Hij ook daar met problemen geconfronteerd. Voordat Hij het tot een paleis maakte, was het een ziekenhuis. Petrus’ schoonmoeder lag met zware koorts op bed. Waarschijnlijk had ze de ergste vorm van tyfus, waardoor haar leven gevaar liep. Er zijn mensen die alle ziekten aan de duivel toeschrijven en ze denken dat degenen die ziek worden een ernstige zonde hebben begaan. Dit standpunt is even verkeerd als dat het wreed is. ‘Wie de Heere liefheeft, kastijdt Hij.’ Hoe pijnlijk onze ziekten ook mogen zijn, zij worden ons door de Heere toegeschikt en we mogen dan ook met David zeggen: ‘De HEERE heeft mij wel hard gekastijd; maar Hij heeft mij ...

De ondeugdelijkheid van een vat wordt niet gezien wanneer het leeg is. Maar wanneer het met water gevuld is, dan zullen wij zien of het zal lekken of niet. Het is goed voor ons dat wij beproefd worden. De mens is niet volledig aan zichzelf ontdekt, totdat hij beproefd wordt door de volheid van succes. Lofprijzing ontdekt trots, rijkdom openbaart egoïsme, en geleerdheid ontdekt het lek van ongeloof. Succes is de smeltkroes van het karakter. Vandaar dat de voorspoed die sommigen verwelkomen als een onvermengde gunst, veel meer terecht kan worden beschouwd als een intense vorm van beproeving. O Heere, bewaar ons evenzeer wanneer wij vol zijn als wanneer wij leeg zijn.

Het ondergaan van de martelingen van veel van de martelaren is bijzonder heldhaftig geweest. U zult diep onder de indruk zijn door het lezen van "Het boek der martelaren" van John Foxe, u zult zien hoeveel van de eenvoudigste mannen en vrouwen handelden alsof ze van het edelste bloed waren. In elk tijdperk is de lijn van martelaren een lijn van ware adel geweest. Toen de koning van Frankrijk, Bernard Palissy zei, dat als de pottenbakker zijn mening niet zou veranderen, hij gedwongen was om hem aan de inquisitie over te leveren, zei de dappere pottenbakker tegen de koning: "U zegt dat ik zal worden gedwongen, u bent een koning, maar, hoewel ik alleen een arme pottenbakker ben, kan ik niet worden gedwongen om iets anders te doen dan ik denk dat juist is." De pottenbakker was zeker koninklijker dan de koning. De gevallen zijn talloos, we zouden deze geschiedenis in onze harten moeten bewaren, waarin nederige mannen, zwakke vrouwen en kleine kinderen een heldenmoed hebben getoond die ridderlijkheid niet kon evenaren. Misschien worden we geroepen om vandaag iets van deze heldenmoed te tonen.

Je kunt in moedeloosheid zijn verzonken, en zelfs wanhopen; maar als jouw ziel enig verlangen naar Christus heeft, en als je zoekt te rusten in Zijn volbrachte werk, ziet God het "licht". Hij ziet het niet alleen, maar Hij bewaart het ook in je. "Ik, de Heere, houd het in stand." Soms kunnen wij het licht niet zien, maar God ziet altijd het licht, en dat is veel beter dan dat wij het zien. Als de Heere je licht heeft gegeven, beste lezer, dan bekijkt Hij dat licht met bijzondere belangstelling; want niet alleen is het Hem dierbaar als Zijn eigen werk, maar ook omdat het op Hemzelf lijkt, want "Hij is licht."

De Heere wendde de gevangenis van Job.” Zo is er dan een einde aan onze grootste smarten en een bodem in de diepste diepten van onze ellende. Onze winter zal niet altijd duren, spoedig zal de zomer ons toelachen. De eb zal niet eeuwig aanhouden, de vloed moet zijn loop hernemen. De nacht zal niet voor altijd zijn schaduwen op onze ziel doen vallen, eens zal de zon opgaan met genezing onder haar vleugels. ”De Heere wendde de gevangenis van Job.” Zo ook zal onze smart een eind hebben, wanneer God Zijn doel er mee bereikt heeft. Bij Job was dit Gods bedoeling, dat de Satan mocht worden overwonnen, met zijn eigen wapens verslagen, en zijn hoop vernietigd, terwijl toch alles gebeurde zoals hij het wenste. Op zijn verzoek had God Zijn hand uitgestrekt en Jobs lichaam aangetast, nochtans vermocht de verzoeker niets tegen hem, maar kreeg zijn afwijzing met deze woorden van de overwinning: ”Zo Hij mij doodde, zou ik niet hopen?” Als de satan verslagen is, dan zal de strijd ten einde zijn. Het was het doel van de Heere om het geloof van Job te beproeven. Deze palmboom had een zwaar gewicht te dragen, maar evenwel groeide ...