Verlossing, het allerbelangrijkste!

Welvaart in deze wereld, het mag, zolang u maar eerlijk bent, maar “wat zou het den mens baten, zo hij de gehele wereld won, en zijner ziele schade leed?” Een gouden doodskist zal een slechte compensatie zijn voor een verdoemde ziel. Zou de ellende, om weggeworpen te worden van Gods aanwezigheid, kunnen worden verzacht door bergen van schatten? Kan de bitterheid van de tweede dood verzacht worden door de gedachte dat de arme stakker ooit miljonair was? Nee, er is niets in gezondheid of rijkdom dat vergelijkbaar is met de redding van de ziel. Noch kan eer en reputatie daarmee vergeleken worden. Het zijn slechts kleinigheden en toch zijn de mensen erdoor gefascineerd. Oh mens, als elke harpsnaar in de wereld uw naam zou laten weerklinken en elke bazuin uw roem zou verkondigen, wat zou het ertoe doen als een luide stem zou zeggen: “Gaat weg van Mij, gij vervloekten, in het eeuwige vuur, hetwelk den duivel en zijn engelen bereid is.” Verlossing! Verlossing! Verlossing! Niets op aarde kan het evenaren, want de koopwaar ervan is beter dan zilver en de winst daarvan is meer dan het fijnste goud. Al zou hij het hele universum bezitten, het zou voor een verloren ziel geen enkele waarde hebben door de vreselijke schade die hij heeft geleden en voor altijd moet behouden. Stapel zoveel werelden op de weegschaal als dat er sterren zijn, plaats dan in de andere schaal een onsterfelijke ziel en zie wat er zwaarder weegt.