“het is alzo, dat Hij het Zijn beminden als in den slaap geeft.” Psalm 127: 2
Ons leven is niet vol van angstige bezorgdheid, maar vol van gelukkig vertrouwen. Onze hemelse Vader zal de begeertes van Zijn eigen kinderen schenken, en Hij weet wat we nodig hebben voordat we Hem vragen. We kunnen daarom op de gewone tijd naar ons bed gaan en we hoeven ons niet te vermoeien door laat op te blijven om te plannen en te overwegen. Als we hebben geleerd om op onze God te vertrouwen, zullen we niet wakker worden met angst die in ons hart knaagt. Maar we zullen onze zorg bij de HEERE laten, onze overdenking van Hem zal zoet zijn, en Hij zal ons een verfrissende slaap geven. Om een geliefde van de Heere te zijn, is de hoogst mogelijke eer, en wie het heeft, zal voelen dat zelfs ambitie niet meer kan verlangen, en daarom moet je elke zelfzuchtige wens los laten. Wat is er nog meer in de hemel dan de liefde van God? Rust dan, o ziel, want je hebt alles. Toch worden we heen en weer geslingerd, tenzij de Heere Zelf ons niet alleen de redenen geeft om te rusten, maar ook de rust zelf. Ja, Hij doet dit. Jezus Zelf is onze vrede, onze rust, Hij is ons alles. In Zijn boezem slapen we in perfecte veiligheid, zowel in het leven als in de dood.
Sprinkled afresh with pardoning blood,
I lay me down to rest
As in the embraces of my God,
Or on my Saviour’s breast.
