… vergevende elkander, gelijkerwijs ook God in Christus ulieden vergeven heeft. Efeze 4:32
Kom, jullie twee broers, die ruzie hebben met elkaar. Heb elkaar lief, om Jezus’ wil. Kom, jullie twee zussen, die van elkaar bent vervreemd, kom meteen bij elkaar, en laat heel dat kwalijke gevoel ophouden, om Christus wil. U mag geen druppel venijn in uw ziel houden, om Christus wil. O wat een kostelijk woord, wat doet het ons versmelten, en wanneer het ons versmelt, blijkt het geen spoor van boosheid achter te laten: om Christus wil is onze liefde lankmoedig en schiet zij nooit tekort. Ik weet niet goed hoe ik het volgende moet zeggen: het is een paradox. U moet vergeven, anders kunt u niet behouden worden. Tegelijkertijd mag u het niet onder dwang doen; u moet het vrijelijk doen. Er is een manier om dit in praktijk te brengen, ook al kan ik dat met woorden niet uitleggen. Bedenk dat het geen zin heeft om geld in de collectezak te doen, zolang u niet bedenkt dat u uw broeder moet vergeven. God zal de gaven, de gebeden of de lofprijzingen van een hart dat geen medelijden kent niet aannemen. Al zou u uw hele bezit overhebben voor Zijn zaak – Hij zal geen cent van u aannemen als u sterft zonder vergevensgezind te zijn. Er is geen genade als de gewilligheid ontbreekt om verkeerde dingen door de vingers te zien. Johannes zegt: ‘Die zijn broeder niet liefheeft, die hij gezien heeft, hoe kan hij God liefhebben, Die hij niet gezien heeft?’ Het gebed dat u leert om genade te vragen, gebiedt u te zeggen: Vergeef ons, gelijk ook wij vergeven onze schuldenaren. Zolang u anderen geen vergeving hebt geschonken, leest u uw eigen doodvonnis wanneer u weer het Onze Vader bidt.
