Gedenk de armen

Alleen moesten wij wel aan de armen denken. Galaten 2 vers 10

Waarom laat God het toe dat zoveel kinderen van Hem arm zijn? Als Hij het wilde, zou Hij hen allemaal heel rijk kunnen maken. Hij kon zakken vol goud bij hun deuren laten zetten. Hij kon hen een aanzienlijk inkomen toesturen, Hij kon allerlei benodigdheden rondom hun huizen laten strooien, zoals Hij vroeger de kwakkels naar Zijn volk toestuurde. Het is nergens voor nodig dat zij arm zouden zijn. Maar toch laat Hij dit met de beste bedoelingen toe. Hij kon hen van alles voorzien; Hij kon de rijkste en machtigste mensen van de aarde zover brengen om hun schatten en rijkdommen aan Zijn kinderen te geven, want de harten van alle mensen zijn in Zijn hand. Toch kiest Hij er niet voor om zo te handelen; Hij laat toe dat zij gebrek lijden; Hij laat toe dat zij in armoede en duisternis wegkwijnen. Waartoe doet Hij dit? Daar heeft Hij veel redenen voor. Een van deze redenen is, om ons, die wel gezegend zijn met al het nodige, een gelegenheid te geven om onze liefde voor de Heere Jezus te laten zien. Wij laten onze liefde tot Christus zien als wij van Hem zingen en tot Hem bidden; maar als er geen armen in de wereld waren, zouden wij het voorrecht missen, om onze liefde ook aan hen te bewijzen. In het geven van onze gaven komen wij onze arme broeders te hulp. God wil dat wij op deze manier laten zien dat onze liefde niet alleen uit woorden, maar ook uit daden en uit waarheid bestaat. Als wij Christus echt liefhebben, zullen wij ook zorgen voor hen, die door Hem geliefd worden. De mensen die Hem dierbaar zijn, moeten ons ook dierbaar zijn. Laten we het niet als onze plicht, maar als ons voorrecht beschouwen om de armen in de kudde van onze Heere te ondersteunen. Laten we daarbij aan de woorden van de Heere Jezus denken: ‘Voor zover u dit voor een van deze geringste broeders van Mij gedaan hebt, hebt u dat voor Mij gedaan.’ Aan dit woord hebben wij genoeg om anderen met een bereidwillige hand en een liefhebbend hart te helpen. Alles wat wij voor Zijn volk doen, neemt Christus in genade aan, alsof wij dit voor Hem persoonlijk gedaan hadden.