Zalig zijn de zachtmoedigen; want zij zullen het aardrijk beerven. Mattheus 5:5
In de Schrift vindt u dat de mooiste personen de zachtmoedige personen waren. Ik herinner me slechts drie personen waarvan het gezicht heeft geschitterd; u herinnert zich die drie, nietwaar? Eerst was er de Heere Jezus Christus, Wiens gezicht scheen toen Hij van de berg der verheerlijking afkwam. Wat was Hij zachtmoedig en nederig van hart! En er was nog een ander persoon wiens gezicht scheen toen hij van de berg van de gemeenschap met God afkwam, van hem lezen we: “Doch de man Mozes was zeer zachtmoedig” (Numeri 12:3 SV). De derde man wiens gezicht scheen was Stefanus, toen hij voor het concilie stond en op een zachtmoedige wijze pleitte voor zijn Heere en Meester. Als uw wilt dat uw gezicht zal stralen, moet u zich ontdoen van een hooghartige geest; u moet zachtmoedig zijn, want de helderheid van het goddelijke licht zal nooit rusten op het voorhoofd dat straalt van woede. Wees zachtaardig, stil, buigzaam, zoals uw Heere, en Hij zal u laten schitteren. De Heere geeft grote schoonheid aan Zijn volk dat stil en onderdanig is. Als u het kunt verdragen, als u zich niet laat ophitsen om een overhaast woord te spreken, dan is die zachtmoedigheid van uzelf al een schoonheid. Daarnaast bekleed God zachtmoedige mensen met vrede. Ze hoeven niet om vergiffenis te vragen over begane ruzies, zoals anderen dat moeten doen, want ze hebben geen ruzie gemaakt. Ze hoeven ’s nachts niet te denken: “Ik heb gezegd wat ik niet had moeten zeggen”, want dat hebben ze niet gedaan. Er is een grote schoonheid over de vrede die komt van zachtmoedigheid.
