Er stond een tijdje geleden een verhaal in de kranten over een man die dood in een sloot werd gevonden, hij had daar zes weken gelegen. Er werd gezegd dat iemand een kreet had gehoord van “Verloren, verloren”, maar het was donker en hij ging niet op pad om te zien wie het was! “VERSCHRIKKELIJK! VERSCHRIKKELIJK!” hoor ik u zeggen. Maar mogelijk is door u precies hetzelfde gedaan. U komt geregeld mensen tegen die niet roepen “Verloren”, omdat ze niet het gevoel hebben verloren te zijn, maar dat zijn ze wel. Wilt u ze laten sterven in de sloot van hun onwetendheid? Er zijn ook anderen die wel roepen: “verloren!” en die een woord van troost nodig hebben. Wilt u ze laten sterven in wanhoop vanwege de behoefte daaraan? Lezer, laat de nood van de mensheid u tot werkzaamheid aanzetten.
