Want zo hoog de hemel is boven de aarde, zo is Zijn goedertierenheid machtig over wie Hem vrezen. Zo ver het oosten is van het westen, zo ver heeft Hij onze overtredingen van ons gedaan. Zoals een vader zich ontfermt over zijn kinderen, zo ontfermt de HEERE Zich over wie Hem vrezen. Psalm 103:11-13
Is het niet geweldig om te weten dat, hoewel je zonden God ooit pijn hebben gedaan, ze nu helemaal zijn weggedaan en er geen enkele meer overblijft? Hoewel je door verkeerde keuzes ooit ver van God verwijderd was, ben je door het bloed van Christus weer dichtbij Hem gebracht. God is niet langer die strenge Rechter die ons met een getrokken zwaard achtervolgt, maar een liefdevolle Vader bij wie je je verdriet kunt laten zien en troost kunt vinden voor al het verdriet in je hart. O, wat een troost is het om te weten dat God echt van ons houdt! Erover preken is niet gemakkelijk, want het is iets om diep over na te denken, iets waar je samen urenlang mee bezig kunt zijn. De Eeuwige die letterlijk zo’n klein, vergankelijk schepsel liefheeft – een schaduw die snel voorbijgaat – is dat niet wonderbaarlijk? Het is begrijpelijk dat God medelijden met je heeft en dat Hij je genade wil schenken, maar dat Hij van je houdt, dat de Heilige een zondaar liefheeft, dat de Eeuwige Almachtige van jou houdt, een verloren mens, dat is groot, krachtig en een wonder dat je ziel werkelijk kan troosten.
