Ach! Hoe heerlijk moet het geweest zijn om met Christus te hebben geleefd. Verdriet was toen toch niets anders dan vreugde met een masker op. Ja, toen had men de gelegenheid om met hun verdriet naar Jezus te gaan Die het weg zou nemen. Och! Zeggen sommige van ons, Had God het gewild dat ik in die tijd geboren was dan had ik mijn vermoeide hoofd op de borst van Jezus kunnen leggen, zodat ik Zijn vriendelijke stem kon horen als Hij zei: Laat iedereen die vermoeid is tot Mij komen. Maar hoor hoe vriendelijk Jezus vandaag tot jou spreekt: Ik laat je niet zonder troost achter, want ik zal tot de Vader bidden, en Hij zal je een andere Trooster geven, Die voor altijd bij je zal zijn.
