Zo dan, indien iemand in Christus is, die is een nieuw schepsel; het oude is voorbijgegaan, zie, het is alles nieuw geworden. 2 Korinthe 5:1
Christus heeft ons tot nieuwe mensen gemaakt. Zijn heiligen zijn nieuwe schepselen in Christus Jezus en bezitten daardoor een nieuwe natuur. God heeft hen nieuw leven ingeblazen. Hoewel de oude natuur nog aanwezig is, heeft de Heilige Geest een nieuwe natuur in hen gelegd. Binnenin hen vindt nu een strijd plaats: de oude, vleselijke natuur die naar het kwade neigt, tegenover de nieuwe natuur die God heeft gegeven en die naar volmaaktheid streeft. Zij zijn herboren tot een levende hoop, door de opstanding van Jezus Christus uit de dood. Deze nieuwe natuur leeft vanuit nieuwe principes. Waar de oude natuur werd gestuurd door dreigementen of beloften, wordt de nieuwe natuur gedreven door liefde. Dankbaarheid is haar drijfveer: “Wij hebben Hem lief omdat Hij ons eerst heeft liefgehad.” Deze vernieuwde natuur ervaart ook nieuwe emoties: ze houdt van wat ze ooit verwierp en verafschuwt wat ze vroeger liefhad. Waar ze vroeger verderf zocht, vindt ze nu geluk; en waar eens bitterheid heerste, is nu vreugde. Ze wordt warm bij het geluid dat eens slechts dof klonk: de Naam van haar dierbare Christus. Ze verheugt zich in hoop die ooit ijdel leek, maar nu werkelijkheid is. Ze is vervuld van een Goddelijke enthousiastme die ze vroeger als fanatiek afwees. Ze leeft in een nieuw element, ademt frisse lucht in, en voedt zich uit nieuwe bronnen, bronnen die niet door mensen gegraven zijn en niet met aarde vermengd zijn. Zo is de mens vernieuwd: nieuw in principes en nieuw in gevoelens.
