Toen leverde hij Hem dan aan hen over om gekruisigd te worden. En zij namen Jezus mee en leidden Hem weg. Johannes 19:16
Laten we in gedachten eens stilstaan bij Christus Jezus die Zijn kruis draagt. We zien Jezus uit de zaal van Pilatus komen, Hij draagt het zware kruis op Zijn schouder, maar door vermoeidheid loopt Hij langzaam en Zijn vijanden dringen aan op Zijn dood. Ze vrezen dat Hij zal sterven voordat Hij de executieplaats bereikt en willen dat iemand anders helpt Zijn last te dragen. Ze wijzen Simon, een Cyreniër die van het platteland kwam, aan om het kruis te dragen. We weten niet zeker of Simon een discipel van Christus was; hij kan net zo goed een sympathieke toeschouwer zijn geweest. Omdat hij net van het platteland kwam en niet wist wat er aan de hand was, voegde hij zich bij de menigte en dwongen ze hem het kruis te dragen. Of hij nu een discipel was of niet, we hebben alle reden om aan te nemen dat hij dat later werd; we lezen dat hij de vader was van Alexander en Rufus, twee personen die bekend waren in de vroege Gemeenten. Laten we hopen dat zijn familie werd verlost nadat hij het kruis van de Heiland heeft moeten dragen.
Geliefde vrienden, wij moeten bedenken dat, hoewel niemand met Christus aan het kruis is gestorven, omdat de verzoening door een eenzame Zaligmaker moest worden volbracht, toch een ander het kruis voor Christus heeft gedragen. Want deze wereld, hoewel zij door Christus en door Christus alleen met een hoge prijs is vrijgekocht, moet worden verlost door Goddelijke kracht die zich openbaart in het lijden en de arbeid van zowel de heiligen als die van Christus. De losprijs voor de mensheid is door Christus betaald; Hij heeft hen gekocht. Er is kracht voor nodig om de afgoden neer te slaan, om de legers van dwaling te overwinnen; maar waar is die te vinden? In de Heere der heerscharen, Die Zijn macht toont in het lijden van Christus en Zijn Gemeente. De Gemeente moet lijden, opdat het Evangelie door haar kan worden verspreid. Dit is wat de apostel bedoelde toen hij zei: ‘ik vervul in mijn vlees wat overblijft van de verdrukkingen van Christus, ten behoeve van Zijn lichaam, dat is de gemeente’ (Kol. 1:24b).
We zien in Simons kruisdragen een beeld van wat de Gemeente door alle generaties heen moet doen. Let op, christen, Jezus lijdt niet om jouw lijden uit te sluiten. Hij draagt het kruis, niet zodat jij eraan kunt ontsnappen, maar zodat jij het kunt verdragen. Christus bevrijdt je van zonde, maar niet van verdriet. Hij neemt de vloek van het kruis op Zich, maar Hij neemt het kruis van de vloek niet van je weg. Onthoud dat, en verwacht te lijden. Beste vrienden, laten we onszelf troosten met deze gedachte, dat het in ons geval, net als bij Simon, niet ons kruis is, maar het kruis van Christus dat we dragen. Wanneer je godsdienst je op een wrede manier belachelijk maakt, bedenk dan dat het niet jouw kruis is, maar het kruis van Christus; en hoe heerlijk is het om het kruis van Christus Jezus te dragen. Je draagt het kruis achter Hem aan. Je hebt gezegend Gezelschap; je pad is gemarkeerd met de voetafdrukken van je Verlosser. Als je goed kijkt, kun je de afdruk van Zijn bloedende schouder op dat zware kruis zien. Het is Zijn kruis en Hij gaat voor je uit zoals een herder voor zijn schapen uit gaat. Neem dagelijks je kruis op en volg Hem. Hoewel Simon het kruis van Christus droeg, deed hij dat niet vrijwillig, ze dwongen hem ertoe. Ik vrees, geliefden, ik vrees dat de meesten van ons, als we het al ooit dragen, het onder dwang dragen. In ieder geval is het zo dat wanneer het voor het eerst op onze schouders wordt gelegd, we het niet prettig vinden en er liever voor wegvluchten, maar de wereld dwingt ons om het kruis van Christus te dragen.
Dienaren van de Allerhoogste, accepteer deze last met blijdschap. Ik denk niet dat we onnodige vervolging moeten nastreven. Iemand die opzettelijk de afkeer van andere mensen opwekt is een dwaas en verdient geen medelijden. Nee, nee, we moeten niet ons eigen kruis maken. Zorg dat er niets anders is dan je geloof waartegen bezwaar gemaakt kan worden, als dat hen beledigt, laat ze dan beledigd zijn; het is een kruis dat je met vreugde moet dragen. Welnu lieve vrienden, het kruis dat we moeten dragen is hoogstens van korte duur. De zon en de maan zullen nog een paar keer opkomen en ondergaan, en dan zullen we in de heerlijkheid worden ontvangen. ‘Want ik ben ervan overtuigd dat het lijden van de tegenwoordige tijd niet opweegt tegen de heerlijkheid die aan ons geopenbaard zal worden’ (Rom. 8:18). We moeten het kruis liefhebben, het moet ons heel na aan het hart liggen, omdat het ons een veel groter en eeuwig gewicht aan heerlijkheid oplevert. Christen, zou je weigeren om een kruisdrager voor Christus te zijn? Neem je kruis op en ga buiten de legerplaats en volg Christus tot in de dood.
