… maar de rechtvaardige zal door zijn geloof leven. Habakuk 2:4
Onze wortel is het geloof, en alleen via de wortel komt de groei. Voortgang in de genade komt niet uit de wijsheid van het vlees, door een wettisch pogen of door ongeloof Nee, het vlees brengt het geestelijk leven niet tot groei, en de pogingen die we in ongeloof ondernemen, belemmeren de groei van het innerlijke leven meer dan ze het bevorderen. We worden niet sterker door onszelf te kastijden, door te treuren, te werken of te streven, als dat losstaat van het eenvoudige geloof aan Gods genade; want langs dit ene en enige kanaal kan er voedsel komen in het leven van onze geest. Dezelfde deur waardoor het leven voor het eerst binnenkwam, is die waardoor het leven blijft binnenkomen. Als iemand tegen me zegt: Eens heb ik geleefd door in Christus te geloven, maar nu ben ik geestelijk geworden en ben ik geheiligd, en daarom is het voor mij niet langer nodig om als zondaar op het bloed en de gerechtigheid van Christus te zien, dan zeg ik die man dat het voor hem nodig is de eerste beginselen van het geloof te leren. Ik waarschuw hem: hij heeft zich losgemaakt van het geloof; want wie door de wet wordt gerechtvaardigd, of op welke andere manier dan ook buiten de gerechtigheid van Christus, die is van de genade vervallen en heeft de enige grond verlaten waarop God een ziel kan aannemen. Inderdaad: tot aan de poort van de hemel is er voor ons geen andere staf om op te leunen dan het geloof in de eeuwig gezegende Zaligmaker en Zijn Goddelijke verzoening. Wij moeten voor altijd van onszelf afzien, en vooral van het zichtbare, want ‘de rechtvaardige zal door zijn geloof leven.’