Deze ontvangt de zondaars, en eet met hen. Lukas 15:2
Wie van ons heeft er zo’n liefde? Dat is niet de liefde die wij doorgaans meemaken in de wereld, waarin wij mensen maar al te snel bereid zijn om een oordeel te vellen over anderen en niet meten met het hemelse meetlint. Maar de liefde van God is heel anders. Wat een nederigheid en diepe liefde ligt er verscholen in deze eenvoudige woorden, zo bot en boosaardig uitgesproken door de Farizeeërs. Hij ontvangt slechte mensen en eet met hen. Jezus, die onmetelijk ver boven ons allemaal uit torent, heilig, onschuldig, onbesmet door het vuil van deze wereld, ontvangt slechte mensen en eet met hen.
Gelukkig maar, anders zou er voor ons ook geen plaats zijn aan Zijn tafel, want hoewel wij zondaars waren besloot Jezus toch om naar ons toe te komen en ons aan te raken met Zijn goddelijke liefde. Dit is niemand anders dan de eeuwige God, voor Wie ook de engelen hun aangezicht bedekken. Hier hebben wij het over een liefde die wij niet goed kunnen bevatten en waar geen woorden voor zijn in onze aardse taal. Om deze liefde te beschrijven is de taal der engelen nodig. Wie van ons laat zich beledigen, bespuwen en zelfs kruisigen en kan dan toch nog de woorden spreken: “Vader, vergeef het hun, want zij weten niet wat ze doen”?
Het is goed om goed te doen voor hen die ons na aan het hart staan. Het is een groot iets om naar onze verloren broeders en zusters te zoeken in de eenzaamheid van deze wereld; maar dat Jezus zelf als de Koning der koningen, belasterd, bespot en verworpen, toch bereid bleek om de gedaante van een dienstknecht aan te nemen en ons te ontvangen is een groot wonder.
Jezus ontvangt de slechte mensen echter niet zodat ze na hun maaltijd met Hem weer terug kunnen kruipen naar hun vervuilde holen. Hij ontvangt de slechte mensen om ze te vergeven, te vernieuwen, en hun harten te reinigen. Hij wil ze door Zijn Woord verbinden met de Heilige Geest zodat ze in staat zijn om Hem te dienen, Zijn lof te verkondigen en in ware gemeenschap met Hem kunnen samenleven.
Als waardeloze stenen vist Hij mensen op uit het slijk, maar het blijkt al snel dat die stenen na door Hem te zijn aangeraakt, helemaal niet waardeloos zijn; het zijn kostbare edelstenen, die Hij als een trotse koning in Zijn kroon plaatst om de hele wereld Zijn liefde te tonen. Wat is er kostbaarder dan de liefde van Jezus, die de slechte mensen ontvangt? Als wij mensen moeten ontvangen met een twijfelachtige reputatie doen we er misschien alles aan om dat bezoek af te zeggen. Als dat niet lukt kijken we wellicht angstig door de ramen in de hoop dat de buurt niet ziet wie er bij ons over de vloer komt. Maar Jezus denkt daar heel anders over.
Hij ontvangt de slechte mensen niet ergens ver buiten de deur, op een afgezonderde plaats, waar Hij zich minzaam met hen onderhoudt. In tegendeel, Hij opent de gouden deur van Zijn koninklijk hart, en zegt tegen de zondaar: “Kom vriend. Bij Mij ben je welkom.” Zo ben ook ik eens tot Hem gekomen. Toen ook ik bij Hem aan de deur klopte werd de deur opengegooid en verscheen Jezus in de deuropening met Zijn armen wijd open. “Kom vriend, bij Mij ben je welkom.”
