Op 5 december 1858, op de jonge leeftijd van 24 jaar, predikte Charles Haddon Spurgeon zijn beste preek. Maar wat maakt een preek goed? Voor een Soulwinner als Spurgeon is dat het aantal zielen die in die preek tot God worden getrokken. Van deze preek gaf Charles toe: “Ik denk dat ik nooit een andere preek predikte waardoor zoveel zielen voor God werden gewonnen.
Evangelistische toon
Hoewel hij op zondagmorgen predikt tot de kerk die voor aanbidding is verzameld, neemt Charles zich voor ernstig tegen de onbekeerde zielen te spreken. Pas tegen het einde van de preek spreekt hij tegen belijdende kerkgangers die de normen van het Evangelie niet naleven. Spurgeon wijst op vele redenen waarom mensen weigeren tot Christus te komen. Misschien zijn ze verminkt en verblind door de zonde. Hij beschrijft vervolgens de wonderen van bekering tot allen die het willen horen. De bereidheid om huichelarij bloot te leggen en zondaars tot bekering te roepen, onthult de toon van deze buitengewone evangelische preek.
Ik vermaan u dan: ‘Zie op Jezus Christus en word verlicht!’ Zondaar, u zult er nooit spijt van krijgen.
Pleiten tot zondaars
Pleitend tot zijn toehoorders om naar Christus te zien, herinnert Spurgeon hen aan de kwetsbaarheid van hun leven.
Waar zult u blijven in de doodsjordaan zonder een Verlosser? Een sterfbed is ijzig koud zonder de Heere Jezus Christus.
Hij gaat verder, veel sterke mannen zijn gedood door de kleinste ongelukken. Het is vandaag 5 december – sommige luisteraars halen mogelijk geen Kerstmis. In een menigte van deze omvang, zullen er misschien twee of drie sterven voor het Nieuwe jaar. Charles is met opzet dreigend, zijn doel is om hen meer te laten genieten van de zoetheid van het heil.
Kom, laat de bedreiging toch op u inwerken. Ik waarschuw u niet zonder enige reden, maar in de hoop dat een waarschuwing van uw broeder u zal uitdrijven naar de plaats waar God Zijn feestmaal van het Evangelie bereid heeft.
Spurgeon maakt de zaak dringend. Tijd kan niet worden verspild. Met wanhopige smeekbeden, niet in staat om enige gedachte te verdragen dat zijn toehoorders in het eeuwig vuur worden vervloekt, doet de gepassioneerde prediker zijn pleidooi:
Ik heb geen volmacht om u morgen tot Christus te nodigen. De Meester geeft u geen uitnodiging voor volgende week dinsdag. De uitnodiging luidt: “Heden, indien gij Zijn stem hoort, zo verhard uw harten niet.” Want de Geest zegt: “Heden.”
Bezwaren beantwoord
Tweemaal beantwoord Spurgeon in zijn preek de toehoorders die bezwaren hebben omdat ze denken dat ze te zondig zijn om tot Christus te komen. Hij verkondigd goed nieuws aan degenen die geestelijk arm zijn.
U hebt geen genade en wat u nog armer maakt, u hebt geen hoop.
Ah, mijn Meester stuurt u een genadige uitnodiging. Kom en wees welkom op de bruiloftsmaaltijd van Zijn liefde. “En die wil, neme het water des levens om niet.”
”Aan degene die geloven dat ze te schuldig zijn, zij die denken dat ze de ergste zondaars zijn die er bestaan“ zegt Charles het volgende. Het hoofd der zondaars was Saulus van Tarsus, en hij is reeds in de hemel! Zelfs het ergste dat leeft is nog steeds het op één na slechtste – des te meer reden om tot Christus te komen. Spurgeon weet uit ervaring dat niemand zich door teveel of te grote zonden uit Gods genade kan zondigen. Hij was in wanhoop en duisternis en geloofde dat hij de meest zondige en gemeenste wezen was, toen God hem redde tijdens een noodlottige sneeuwstorm in 1850.
Hoe zieker een mens is, des te meer reden heeft hij om naar een ziekenhuis of dokter te gaan. Hoe armer u bent, hoe meer reden u hebt om liefdadigheid van een ander te aanvaarden. Nu, Christus wil geen verdienste van u, Hij geeft om niet. Hoe slechter u bent, des te meer welkom bent u bij Hem.
Zonder excuus
Toen hij begon te prediken in de Surrey Gardens Music Hall, vond Spurgeon dat zijn toehoorders, of zij het Evangelie nu aannamen of het zouden verwerpen, ze het op zijn minst zouden moeten begrijpen. Hij herinnerde zich dat een vriend ooit zei toen ze weggingen: “Er zijn vanmorgen achtduizend mensen die geen excuus zullen hebben op de dag van het oordeel.” Ondanks ongepaste kritiek predikte Spurgeon die dag met een grote evangelische ijver.
“Het was voor mij een kleine zaak om veroordeeld te worden door het oordeel van mensen, want mijn Meester plaatste Zijn zegel heel duidelijk op deze boodschap.”
Velen hoorden het Evangelie en begrepen het. En toch erkent Spurgeon, na pleiten, dreigen en smeken, dat sommigen nog steeds niet worden bewogen. God alleen kan redden.
Wat kunnen we dan doen? We kunnen nu een beroep doen op de Geest. Ik kan u niet dwingen, maar U, o Geest van God, Die de sleutel van het hart heeft, U kunt dwingen. Spurgeon predikte duizenden preken. Hij wist ook dat hij geen bekeringen kon bewerkstelligen, maar dat alleen de trouw van God dat kon doen. Wat maakt deze preek dan zo geweldig? God gebruikte het om naar Christus te wijzen en zondaars te bekeren. Daarom verdient deze preek onze aandacht. Lees hier de volledige preek: Dwing hen in te komen!
Jake Hovis woont met zijn vrouw Laura in Denver Colorado, waar hij les geeft op de Valor Christian High School. Hij behaalde twee graden aan het Southern Baptist Theological Seminary en studeert graag in de werken van Spurgeon.
