De HEERE schouwt uit de hemel en ziet alle mensenkinderen. Psalm 33:13
Misschien is er geen beeld dat God in een vriendelijker licht laat zien dan dit: dat Hij Zich van Zijn troon buigt en uit de hemel neerdaalt om te kijken naar de nood en het lijden van mensen. Hoe kunnen we ons hart dan niet uitstorten in liefde voor onze Heere – Hij die Zijn oor neigt vanuit de hoogste heerlijkheid en het legt aan de lippen van de stervende zondaar, wiens zwakke hart verlangt naar verzoening? Hoe zouden we Hém niet liefhebben, als we weten dat Hij zelfs de haren op ons hoofd telt, onze wegen markeert en onze stappen bepaalt? Deze grootse waarheid raakt je hart des te dieper als je bedenkt hoe aandachtig Hij is – niet alleen voor je dagelijkse zorgen, maar ook voor je geestelijke strijd. Ja, er ligt een oneindig grote afstand tussen ons, schepselen van stof, en Hem, de eeuwige Schepper. En toch zijn er banden die ons met Hem verbinden. Dus, als je een traan laat, denk dan niet dat Hij dat niet ziet – want “Zoals een vader zich ontfermt over zijn kinderen, zo ontfermt de HEERE Zich over wie Hem vrezen.” Je zuchten raakt het hart van Jehova, je gefluister kan Zijn oor naar je toe doen neigen, je gebed kan Zijn hand tegenhouden, je geloof kan Zijn arm bewegen. Denk nooit dat God hoog in de hemel zit zonder dat Hij oog heeft voor jou. Want de ogen van de Heere gaan over de gehele aarde – Hij zoekt harten die Hem toebehoren, om Zijn kracht te laten zien in hun leven.
Gebed: Heere, help mij te geloven dat U mij hoort, zelfs mijn kleinste noden. Laat mijn hart rusten in het vertrouwen dat Uw liefde en kracht altijd bij mij zijn, ongeacht mijn dwaasheid en zwakheid. Amen.
