Al ging ik ook in een dal der schaduw des doods, ik zou geen kwaad vrezen, want Gij zijt met mij; Uw stok en Uw staf, die vertroosten mij. Psalm 23:4
Zie eens hoe de Heilige Geest een christen onafhankelijk kan maken van uiterlijke omstandigheden! Hoe standvastig, hoe gelukkig, hoe kalm en hoe vredig kunnen we zijn als de hele wereld beeft en de grondvesten der aarde wankelen! Zelfs de dood zelf met al zijn verschrikkingen heeft de macht niet om de muziek in het hart van de gelovige te verstommen, maar in plaats daarvan de muziek nog lieflijker, nog helderder, nog hemelser te doen klinken, totdat uiteindelijk die muziek door de dood wordt opgenomen in het hemelse koor en de tijdelijke blijdschap overgaat in eeuwige zaligheid. Laten we daarom vertrouwen hebben in de gezegende kracht van de Geest om ons te troosten. Dierbare lezer, wordt u zich bewust van het afnemen van uw lichamelijke vermogens? Verwacht u lange nachten wakker te liggen en dagen van pijn tegemoet te zien? O, wees niet verdrietig. Dat ziekbed kan voor u een troon worden. U weet nauwelijks dat iedere pijnscheut die door uw lichaam gaat, een louteringsvuur kan zijn om de droesem af te scheiden – een straal van heerlijkheid om de verborgen delen van uw ziel te verlichten. Worden uw ogen dof? Jezus zal uw licht zijn. Hoort u niet zo goed meer? De naam van Jezus zal de muziek voor uw ziel zijn en Zijn Persoon uw blijdschap. Socrates zou eens gezegd hebben: ‘Een filosoof kan blij zijn zonder muziek.’ Maar christenen kunnen gelukkiger zijn dan filosofen als alle uiterlijke oorzaken van blijdschap wegvallen. In U, mijn God, zal mijn hart triomferen, wat mij dan ook te beurt kan vallen. Door Uw kracht, o gezegende Geest, zal mijn hart opspringen van vreugde, ook al valt hier beneden dan ook alles weg.
