Ik heb u wel gedrukt, maar Ik zal u niet meer drukken. Nahum 1:12
Soms, op momenten van ontmoediging, lijkt het haast alsof er nooit een einde komt aan onze aardse beproevingen. Maar dat is niet zo. Er komt aan iedere beproeving altijd een einde. God stuurt ze maar neemt ze ook weer weg. Als we soms zuchten en ontredderd om ons heen kijken en bijna zover zijn dat we het bijltje er maar liever bij neergooien, leert God ons iets over geduld. Laten we rustig afwachten en geduldig de wil van God verdragen, totdat Hij weet dat Zijn plannen in ons verwezenlijkt worden en vindt dat het genoeg is. Onze Vader neemt de beproeving altijd weer weg als Zijn hemelse doel bereikt is. Als de beproeving ons gestuurd is als een test, waardoor God uiteindelijk verheerlijkt wordt zal er een einde aan komen. Hij vraagt echter van ons om in Hem te blijven geloven en Hem te prijzen.
We zouden toch niet willen dat Hij de beproeving wegneemt zonder dat wij er iets door geleerd hebben? Dan hebben we wel de pijn en de frustratie, maar worden we er uiteindelijk geen cent beter van. Wie weet hoe snel de woeste golven weer tot bedaren komen om plaats te maken voor een zee van stralend glas, waar vogels rustig op rond kunnen dobberen? Nadat het kaf uit het koren is geslagen wordt de dorsvlegel opgehangen en ligt de tarwe veilig in de graanschuur. Voordat je het weet ben je net zo blij als je nu verdrietig bent. Voor de Heere is het niet moeilijk om een nacht in een dag te veranderen. Hij, die de wolken stuurt kan gemakkelijk de lucht weer laten opklaren. Laten we de moed erin houden. Later zullen we er blij om zijn dat we het niet opgegeven hebben. Laten we bij voorbaat Halleluja zingen.
