Die rein van handen, en zuiver van hart is, die zijn ziel niet opheft tot ijdelheid en die niet bedrieglijk zweert. Psalm 24:4
Uitwendige beoefening van heiligheid is een kostbaar kenmerk van de genade. Het is te vrezen, dat vele leraren de leer van de rechtvaardigmaking door het geloof schade hebben gedaan, door de goede werken met minachting te behandelen; de zulken deel zal in de groten dag eeuwigdurende minachting zijn. Zijn onze handen niet rein, laat ons ze dan wassen in het dierbaar bloed van Jezus, en zó reine handen tot God opheffen. Maar “reine handen” zijn niet voldoende, zo zij niet verbonden zijn met een “zuiver hart.” Ware godsdienst is het werk van hart. Wij kunnen het buitenste van de drinkbeker en de schotel reinigen, zolang wij willen, indien het binnenste gedeelte vuil is, zijn wij geheel onrein in Gods oog: want ons hart is een groter deel van ons zelf dan onze handen zijn; ons ware leven ligt in ons binnenste en vandaar de dringende behoefte aan reinheid van binnen. De reinen van harte zullen God zien, de anderen zullen Hem nimmer aanschouwen. De mens, die geboren is voor de hemel, heft zijn ziel niet op tot ijdelheid. Iedereen heeft zijn vreugde, waardoor zijn ziel zich opheft. De wereldling heft zijn hart op met vleselijke genoegens, welke niets dan ijdelheid zijn; maar de geheiligde heeft betere dingen lief; gelijk Josafat’s ziel, wordt zijn ziel opgeheven in de wegen des Heeren. Hij, die met afval tevreden is, wordt met de zwijnen gerekend. Geeft de wereld u voldoening? Dan hebt gij uw loon en deel in dit leven; geniet het zoveel gij maar kunt, want gij zult geen andere vreugde kennen.
“Die niet bedrieglijk zweert.” Gelovigen zijn ook mannen van eer. Des Christens woord is zijn enige eed, maar deze geldt evenveel als twintig eden van andere mensen. Onwaarheid zal de mens buiten de hemel sluiten, want een leugenaar zal niet ingaan in Gods huis, welke ook zijn betrekking moge zijn. Lezer! veroordeelt het bovenstaande woord u, of hoopt gij de berg des Heeren te beklimmen?
