Zo is dan het geloof uit het gehoor en het gehoor door het Woord van God. Rom. 10:17
Het geloof komt door het gehoor, dat is waar. Maar is het niet zo dat alle mensen horen en dat velen ongelovig blijven? Hoe komt iemand dan tot geloof? Hij ervaart dat zijn geloof het resultaat is van een besef van zijn nood. Hij voelt dat hij een Redder nodig heeft. Hij ziet dat Christus precies de Verlosser is die hij nodig heeft. Omdat hij zichzelf niet kan helpen, gelooft hij in Jezus. Hij heeft zelf niets. Daarom voelt hij dat hij Christus moet aanvaarden of ten onder gaan. Dat doet hij omdat hij niet anders kan. Hij is volledig in een hoek gedreven en hij kan maar op één manier ontsnappen, namelijk door de gerechtigheid van een ander. Hij voelt dat hij niet kan ontsnappen door goede werken te doen of door zelf te lijden. Hij komt tot Christus en verootmoedigt zichzelf, omdat hij niet zonder Christus kan en wel moet omkomen als hij Hem niet aangrijpt. Maar laten we nog een stapje verder teruggaan. Hoe komt het dat deze man zich bewust wordt van zijn nood?
Hoe komt het dat hij veel meer dan anderen voelt dat hij Christus nodig heeft? Hij heeft Christus zeker niet meer nodig dan andere mensen. Hoe komt hij er dan achter dat hij verloren is? Hoe komt het dat het besef van zijn verlorenheid hem aanspoort om Christus, de Redder, aan te nemen? Het antwoord is dat dit een geschenk van God is. Dit is het werk van de Geest. Niemand komt tot Christus tenzij de Geest hem trekt. En de Geest trekt mensen tot Christus door hen onder de wet te overtuigen dat ze moeten vergaan als ze niet tot Christus komen. Uit angst voor het weer veranderen ze van koers en lopen de hemelse haven binnen. Onze vleselijke geest wil niet door Christus gered worden. Het is onverenigbaar met onze liefde voor menselijke verdiensten. Christus zou nooit alles in allen voor ons worden als de Geest ons er niet van zou overtuigen dat we helemaal niets zijn en ons zo zou aansporen om Christus aan te nemen. Maar we moeten nog verder teruggaan. Hoe komt het dat de Geest van God sommige mensen bewust maakt van hun nood en anderen niet? Hoe komt het dat sommigen van jullie tot Christus worden getrokken door het besef van hun nood, terwijl anderen doorgaan in hun eigengerechtigheid en verloren gaan? Er is geen ander antwoord op deze vraag dan dit: ‘Ja Vader, want zo is Uw welbehagen geweest.’ (Lucas 10:21) Uiteindelijk is dit een zaak van Gods soevereiniteit.
De Heere heeft deze dingen voor wijzen en verstandigen verborgen en aan kinderen geopenbaard. Zoals Christus zei: ‘Mijn schapen horen Mijn stem.’ ‘Maar gijliedengelooft niet, want gij zijt niet van Mijn schapen, gelijk Ik u gezegd heb.’ (Joh. 10:27, 26) Sommige theologen zouden deze tekst graag als volgt willen lezen: ‘Gij zijt niet van Mijn schapen, omdat gij niet gelooft.’ Alsof het geloof ons schapen van God maakt. Maar in de tekst staat: ‘Gijlieden gelooft niet, want gij zijt niet van Mijn schapen.’ ‘Al wat Mij de Vader geeft, zal tot Mij komen.’ (Joh. 6:37) Als ze niet komen, is dat een duidelijk bewijs dat ze nooit gegeven zijn. Als ze niet komen, is dat een duidelijk bewijs dat ze nooit gegeven zijn. Want zij die van eeuwigheid aan Christus zijn gegeven, door God de Vader zijn uitverkoren en vervolgens door God de Zoon zijn verlost, worden door de Geest geleid. Ze komen in het besef van hun nood en grijpen Christus aan. Niemand heeft ooit in Christus geloofd of zal ooit in Hem geloven tenzij hij voelt dat hij Hem nodig heeft. Niemand heeft ooit gevoeld dat hij Christus nodig heeft of zal dat ooit beseffen, tenzij de Geest hem dat leert. En de Heilige Geest zal niemand die zaligmakende kennis geven, tenzij hij geschreven staat in dat eeuwige boek waarin God de namen van Zijn uitverkorenen heeft opgeschreven. Ik denk dat hier geen misverstand over bestaat. De oorzaak van het geloof is Gods verkiezende liefde die door de Geest een besef van nood opwekt en zo iemand tot Christus brengt.
