Uit de Sword and the Trowel van 1865, door Charles Haddon Spurgeon.
Menigmaal riep de herder zijn schapen, maar zij luisterden niet naar zijn stem. Uiteindelijk nam hij een lammetje op en droeg het weg, en onmiddellijk volgde de moeder Hem. Zo is het ook met veel vrouwen: zij hebben het liefdevolle Woord van de Heere genegeerd, totdat de engel van barmhartigheid kwam en hun geliefde kind meenam – opdat hun hart naar de hemel getrokken zou worden. Onder leiding van de Heilige Geest kijkt de rouwende ouder dan omhoog, verlangt naar God en bidt dat zij door Jezus Christus opgenomen mag worden, om haar kind ooit terug te zien in het betere land.
Misschien leest op dit moment een rouwende moeder dit traktaat. “De schaduw valt over de wieg. Het stoeltje is leeg. De kleertjes hoeven niet meer gemaakt te worden. Het is zo stil in huis. Het gekir en getrippel, de verwonderde oogjes en de kleine, graaiende handjes – alles is weg. Het huis voelt leeg, zo eenzaam en stil.” Beste vriendin, wil jij Gods boodschap niet aannemen? Wil je die niet nu leren begrijpen? Wijst Hij niet met het kleine vingertje van jouw geliefde kindje omhoog, naar de hemel? Waarom zou je nog langer lijden? Is dit niet aangrijpend genoeg om jouw hart naar God te keren? Hoort je moederhart en ziel jouw kind-engel niet fluisteren: “Mama, volg mij naar het geluk”? Kun je het verdragen om voor altijd van jouw kind gescheiden te zijn? Voel je geen verlangen naar de hemel, naar de dierbaren die daar voorgoed samen zijn? Zou je jouw plaats voor altijd willen vinden ver van hen die nu in de armen van de Verlosser rusten? Jezus, de Gekruisigde, moet je hoop zijn – wend nu je betraande gezicht naar Hem. Hij is in staat om jou op dit moment te redden; en als je Hem nu vertrouwt, ben je gered en zul je in heerlijkheid worden verenigd met hen die je zijn voorgegaan.
De lammetjes zijn allemaal veilig – ben jij ook gered?
No. 10.—Sword and Trowel Tracts—6d. per 100, Post free 8 stamps.
Passmore & Alabaster, 23, Paternoster Row.
