Kom, zie de plaats waar de Heere gelegen heeft. Mattheüs 28:6b
Het eerste wat je opmerkt, wanneer je bij Zijn lege graf staat, is Zijn Goddelijkheid. De doden in Christus zullen als eerste opstaan tijdens de opstanding; maar Hij Die als eerste opstond – hun Gids – stond op een andere manier op. Zij staan op door een kracht die volledig buiten hen ligt, maar Hij stond op door Zijn eigen kracht. Omdat Hij God is, kon het graf Hem niet vasthouden. De dood had niet langer heerschappij over Hem. Niets getuigt meer van de godheid van Christus dan Zijn wonderbaarlijke opstanding uit de dood door de heerlijkheid van de Vader. Gelovige, jouw Jezus is God. Zijn brede schouders die jou overeind houden zijn waarlijk Goddelijk. Het beste bewijs hiervan is Zijn herrijzenis uit de dood. Zie Zijn lege graftombe. Vriend, het is een teken van je vrijspraak en je volledige kwijting. Als Jezus de schuld niet had betaald, zou Hij niet uit het graf zijn opgestaan. Hij zou daar tot op dit moment hebben gelegen, als Hij niet de hele schuld had kwijtgescholden door eeuwige gerechtigheid te vervullen. Vriend, is dat geen overweldigende gedachte?
“It is finished, it is finished,
Hear the rising Saviour cry.”
Als een gerechtvaardigd mens, is er geen zonde meer die mij in Gods boek aanklaagt. Als ik door Gods boek zou kunnen bladeren, dan zou ik elke schuld van mij kwijtgescholden en vereffend zien.
“Here’s pardon for transgressions past,
It matter not how black their cast,
And O my soul, with wonder view,
For sins to come, here’s pardon too.
Fully discharged by Christ I am,
From Christ’s tremendous curse and blame.”
Jezus is opgestaan, en zoals onze Verlosser is opgestaan, zo zullen al Zijn volgelingen opstaan. Ik moet sterven – dit lichaam zal een feestmaal zijn voor de wormen. De bestanddelen van mijn skelet zullen overgaan in planten, en van planten in dieren en zo meegenomen worden naar verre landen. Maar wanneer de aartsengel op zijn bazuin blaast, zal elk atoom van mijn lichaam zijn gelijke vinden. Zoals de dorre doodsbeenderen in het visioen, zullen mijn beenderen, op het moment dat God zal spreken, zich samenvoegen. Dan zal het vlees op de beenderen komen. De vier winden van de hemel zullen blazen, en mijn adem zal terugkeren.
Laat mij sterven, laat beesten mij maar verslinden, laat vuur dit lichaam maar veranderen in gas en damp, want alle deeltjes ervan zullen weer worden opgewekt. Ditzelfde, eigenlijke lichaam zal uit het graf oprijzen, verheerlijkt en gelijkvormig gemaakt aan het lichaam van Christus, maar nochtans nog steeds hetzelfde lichaam, want God heeft dit gesproken. Christus’ lichaam is opgestaan; zo zal ook het mijne opstaan.
O lieve vriend, ben je bang om te sterven? Je zult je lichaam als metgezel een tijdje moeten missen, maar in de hemel zul je herenigd worden. Ziel en lichaam zullen weer met elkaar verbonden worden voor de troon van God. Wat is het graf? Het is het bad waarin de gelovige zijn lichaamskleed aflegt om gewassen en gereinigd te worden. Wat is de dood? Het is de wachtkamer waar we ons kleden voor onsterfelijkheid. Het is de plaats waar het lichaam zich, net als Esther, baadt in specerijen zodat het geschikt is voor de omhelzing van zijn Heer. De dood is de poort van het leven. Ik ben niet bang om te sterven, ik zal zeggen:
“Shudder not to pass the stream;
Venture all your care on him;
Him whose dying love and power
Stilled its tossing, hushed its roar,
Safe in the expanded wave;
Gentle as a summer’s eve.
Not one object of his care
Ever suffered shipwreck there.”
Kom, zie de plaats waar jouw Heere gelegen heeft. Ga naar het graf van Christus, zowel om te huilen als om je te verheugen.
