Bijbels Dagboek, C.H. Spurgeon
“Voor Iedere Morgen”
Ik heb geleerd tevreden te zijn in de omstandigheden waarin ik verkeer. Filippenzen 4 vers 11
Deze woorden laten ons zien dat tevredenheid geen natuurlijke neiging van de mens is. Onkruid groeit snel. Begeerte, ontevredenheid en verzet zijn zo verweven met de mens, als doornen het zijn met de grond. We hoeven geen distels te zaaien; zij komen vanzelf op, omdat zij aan de aarde eigen zijn. Zo hoeven wij de mensen niet te leren klagen; het gaat vanzelf. Maar de dingen die kostbaar zijn, moeten aangekweekt worden. Als we tarwe willen oogsten, moeten we ploegen en zaaien; als we bloemen nodig hebben, dan moet er een tuin zijn, en de goede zorg van een tuinman moet er aan te pas komen. Tevredenheid is een van de hemelse bloemen. Deze bloem zal niet vanzelf naar boven komen vanuit onze oude natuur. Alleen onze nieuwe natuur kan haar voortbrengen, en zelfs dan moeten we heel zorgvuldig en waakzaam zijn, zodat wij de genade die God in ons gezaaid heeft, onderhouden en bevorderen. Paulus zegt: ‘Ik heb geleerd…’ Dit betekent dat er een tijd was waarin hij niet wist hoe hij tevreden moest zijn. Het kostte hem grote moeite om tot het geheim van deze waarheid door te dringen. Zonder twijfel dacht hij soms dat hij het geleerd had, en verloor hij vervolgens de moed weer. Toen hij het ten slotte kon zeggen, was hij een grijsaard en leefde hij op de rand van het graf. Hij zat gevangen in één van de kerkers van Nero in Rome. Wat zouden we graag zo worden als Paulus. We zouden hem de tekstwoorden zo graag na kunnen zeggen. Daarvoor zouden we de gevangenis wel met hem willen delen. Hecht geen waarde aan de mening dat je tevreden kunt zijn zonder het te leren, en dat je het kunt leren zonder oefening. Stop met het klagen, hoe natuurlijk het ook mag zijn, en ga ermee door om een ijverige leerling te zijn op de school van de tevredenheid.
