Mensen die niet tevreden zijn met de duisternis zijn kennelijk niet helemaal dood, want de doden slapen in hun graven en ze weten niet of het middag of nacht is. Zulke mensen slapen zo te zien niet helemaal, want zij die slapen zullen des te beter slapen in de duisternis; ze vragen geen zonnestralen om hun dromen lastig te vallen. Zulke mensen zijn klaarblijkelijk niet helemaal blind, want het blinde meisje doet het er niet toe of de zon het landschap met glorie overstroomt, of dat de nacht haar verbergt met haar zwarte sluier. Degenen aan wie wij denken, zijn enigszins ontwaakt en dit is geen kleine zegen, want helaas, de meeste mensen zijn een dode massa wat geestelijke dingen betreft. De prediker kan er net zo goed naar streven om een ziel te scheppen in de ribbenkast van een skelet, of warme tranen van medelijden te persen uit Siciliaans marmer, dan dat hij in staat is dat hij geestelijke emoties oproept in de mensen van deze generatie. Tot dusverre zijn de personen waar ik het over heb, hoopvol in hun toestand; want zoals de bomen hun takken naar het zonlicht draaien, zo doen deze mensen dat naar Jezus, Die het licht en het leven is van de mens.
