U zoek ik vroeg in de morgen. Psalm 63:1
Stel je eens voor dat je alles aan Jezus zou geven: je tijd, je talenten, je energie, je hele leven. En dat je dat niet ziet als iets wat te veel gevraagd is, maar juist als het mooiste wat je Hem kunt aanbieden. Want er bestaat niets dat te groot is om Hem te geven, niets dat te zwaar is om voor Hem te dragen. Zelfs lijden omwille van Christus voelt dan niet meer als een last, maar als een voorrecht. Waarom? Omdat je weet dat je het doet voor Hem die Zijn leven gaf — gekruisigd uit liefde voor jou. Daarom wil ik je bemoedigen: zie niets als te moeilijk als Hij je roept, en schrik niet terug voor wat Hij je vraagt te verdragen. Denk aan de ridders uit de oudheid die hun leven toewijdden aan de kruistocht en met trots het rode kruis droegen. Zo mogen ook wij vandaag moedig elke tegenstand trotseren — niet voor eigen eer of glorie, maar enkel en alleen voor Jezus. Maar kijk eens om je heen: nog altijd kennen miljoenen mensen Christus niet. Zijn kostbare bloed, dat vergeving en leven brengt, heeft hun hart nog niet geraakt. Hoe lang zullen we dat zo laten? Zullen we onze gaven verbergen? Onze stem laten zwijgen? En toestaan dat Zijn Naam niet wordt geëerd? We hebben iets nodig, iets groters dan onszelf. Een nieuwe vlam van hemels vuur! Een krachtige aanraking van de Geest die ons wakker maakt! Het moment dat mensen hun eigenbelang loslaten en alleen Jezus zoeken. Dat we ophouden te twisten over kleinigheden en samenkomen bij Zijn kruis. Dat we stoppen met onszelf groot te maken en eindelijk leren Hem groot te maken — tot aan het einde van de wereld. En dus bidden we: Heere, help ons. Ontsteek in ons hart opnieuw dat oude, allesverterende vuur. Laat ons weer branden met een liefde die de wereld overtuigt: Jezus is alles voor ons.
