En die Man zal zijn … als de schaduw van een zware rotssteen in een dorstig land. Jesaja 32:2
De rots is het middel dat komt tussen de brandende stralen van de zon en de vermoeide reiziger. Hier is een heerlijk beeld van het Middelaarswerk van Christus. Hij plaatst Zichzelf tussen de toorn van God en ons. De vreselijke stralen van zon die in het zenit staat, de stralen van de onwrikbare gerechtigheid, hebben heel hun felle gloed op Christus geconcentreerd; en omdat ze op Hem vielen en Hij die in Zich opnam, biedt Hij nu een koele en verkwikkende schaduw aan allen die komen en op Hem vertrouwen. Jezus heeft geleden opdat wij niet zullen lijden. Jezus stierf opdat wij zullen leven. Hij werd gestraft opdat wij vergeving zullen krijgen. Hij werd ten dode verbrijzeld onder de hiel van de Goddelijke wraak over de zonde opdat de handen van oneindige barmhartigheid ons tot in de hemel zullen opheffen. U kunt in gedachten de grote rots en zijn welkome schaduw zien, de zon die schijnt op de rots, en de reiziger die door de rots wordt beschermd. O, dat allen die de Heere Jezus Christus niet kennen, nü tot Hem wilden komen! Zoals u de schaduw zoekt tegen de zon, wanneer haar stralen te warm zijn dan dat u ze kunt verdragen, zoek dan ook een schuilplaats voor de felle stralen van de zon van Gods toorn. Er is geen schuilplaats dan in Christus, maar in Hem is een volkomen bescherming. Het komen tot Hem vraagt geen lange pelgrimstocht en geen uitgebreid ceremonieel. U kunt in uw kerkbank zitten en op Jezus vertrouwen. Er is leven in een enkele blik op Hem. Zodra u op Hem vertrouwt, ‘is de grote zaak gedaan’ – en in de schaduw van die Rots is uw geest voor eeuwig beschut.
