In Uw hand beveel ik mijn geest; U hebt mij verlost, HEERE, getrouwe God! Psalm 31:6
Deze woorden zijn vaak uitgesproken door mannen van God op het moment dat zij de dood onder ogen zagen. Voor een gelovige draait zorg en toewijding, in leven zowel als in sterven, niet om het lichaam of bezit, maar om de ziel — de kostbaarste schat. Als die veilig is, is alles goed. Wat stelt dit vergankelijke leven voor vergeleken met de eeuwige ziel? De gelovige legt zijn ziel in Gods handen. Zij is van Hem afkomstig, zij behoort Hem toe, Hij heeft haar altijd gedragen, en Hij alleen kan haar bewaren. Daarom is het volkomen passend om onze ziel aan Hem te geven. Alles wat we aan de HEERE toevertrouwen is veilig — nu en op de grote dag die komt. Er bestaat geen rustiger leven en geen mooiere dood dan te kunnen verblijven in de hemelse bescherming. Leg daarom altijd alles in de trouwe handen van Jezus. Ook al is je leven nog zo broos en zijn de beproevingen talrijk als het zand van de zee, toch zal je ziel veilig zijn en vreugde vinden op stille plaatsen van rust. Verlossing is een stevige grond om te vertrouwen. David kende Golgotha niet zoals wij dat nu kennen, maar tijdelijke reddingen bemoedigden hem. Hoeveel te meer zou de eeuwige verlossing ons moeten troosten! Wat God in het verleden heeft gedaan, zal Hij opnieuw doen, want Hij verandert niet. Hij is trouw aan Zijn beloften en vol genade voor wie Hem toebehoren. Hij keert Zich nooit af van Zijn volk.
Gebed: Heere, ik heb U lief, want U hoort mijn stem, mijn smeekbeden en mijn klagen. Ik roep tot U, mijn leven lang, en U hoort mij telkens weer. Amen. (naar Psalm 116 vers 1)
