Label: troost

Ulieden daarentegen, die mijn Naam vreest, zal de Zon der gerechtigheid opgaan, en er zal genezing zijn onder Zijn vleugelen. Mal.4:2 Eenmaal vervuld bij de eerste komst van onze verheerlijkte Heere om nog een volkomener vervulling te ontvangen bij zijn tweede komst, is ook dit liefelijk woord ons dagelijks van nut. Is het donker bij de lezer? Hult de nacht zich in een steeds dichter duisternis? Laten wij toch niet wanhopen: de zon zal nog weer opgaan. Wanneer de nacht het donkerst is, dan is de dageraad het dichtste bij. De zon, die zal opgaan, is geen gewone. Het is DE Zon, de Zon der gerechtigheid, waarvan elke straal heilig is. Hij, die komt om ons op te beuren, komt zowel in de weg van de gerechtigheid als in die van de barmhartigheid, Hij komt om ons te redden zonder een wet te schenden. Jezus spreidt zowel de heiligheid van God als zijn liefde ten toon. Onze bevrijding zal, wanneer zij komt, gewaarborgd zijn, omdat zij rechtvaardig is. Het enige punt, waarop wij ons moeten onderzoeken, is: "Vrezen wij de Naam van de HEERE? Hebben wij eerbied voor de levende God en wandelen wij in zijn wegen?” Dan moet de nacht ...

En God zal alle tranen van hun ogen afwissen. Openb. 21:4 Ja, dit zullen wij verwerven als wij gelovigen zijn. Het verdriet zal ophouden en de tranen zullen worden afgewist. Deze wereld is er een van geween, maar zij gaat voorbij. Er zullen een nieuwe hemel en een nieuwe aarde komen zal, zo zegt het eerste vers van dit hoofdstuk, en daarom zal daar geen redenzijn om te wenen over de zondeval en de daaruit voortgekomen ellenden. Lees het tweede vers en let erop, hoe het spreekt van de bruid en haar huwelijk. De bruiloft van het Lam is een tijd van onbegrensde blijdschap, en tranen zouden er niet op hun plaats zijn. Het derde vers zegt, dat Godzelf onder de mensen zal wonen, en aan Zijn rechterhand zijn er zeer zeker liefelijkheden voor eeuwig, en tranen kunnen er niet meer vloeien. Hoe zal het ons zijn, wanneer er geen verdriet, noch gekrijt, noch moeite meer zal zijn? Het zal heerlijker zijn dan wij ons tot nu toe kunnen indenken. O, ogen, die rood zijn van het huilen, staakt uw hete vloed, want binnen korte tijd zult u geen tranen meer kennen! Niemand kan tranen afwissen gelijk de God van ...

Een preek gepubliceerd op donderdag 24 oktober 1912, uitgesproken door C.H. Spurgeon, in de Metropolitan Tabernacle, Newington. Om aangaande de treurenden van Sion te beschikken. Jesaja 61:3 Het is geen klein voorrecht om met zekerheid te weten over wie deze woorden gesproken zijn. Onze geliefde Meester heeft deze uitspraak op Zichzelf betrokken, waardoor er geen enkele twijfel meer mogelijk is: in deze dienaar van de Heere herkennen wij de Zoon van God Zelf. Toen Hij op de sabbat in de synagoge te Nazareth, voor een verbaasde menigte, deze indrukwekkende passage uit de Schrift voorlas en de rol vervolgens teruggaf aan de leider van de synagoge, begon Hij deze te verklaren met de woorden: 'Heden is deze Schrift in uw oren vervuld.' Het is dan ook niet verwonderlijk dat Zijn toehoorders hun ogen vol bewondering op Hem gericht hielden, onder de indruk van de genadige woorden die uit Zijn mond kwamen. Sta eens stil bij de kern van deze bijzondere toespraak. Het onderwerp was Hijzelf: als Verkondiger van het goede nieuws, als degene Die de gebrokenen van hart verbindt, en als Bevrijder van hen die in slavernij verkeren. Onmiskenbaar verwees Hij hiermee ook naar het oude Joodse jubeljaar. Wanneer in de ...

Troost, troost mijn volk, zal ulieder God zeggen. Jesaja 40:1 Beproeving oefent onze genade, en de oefening In genade maakt dat we ons behaaglijker en vrijer gevoelen. Waar de meeste buien vallen, Is het gras het groenst. Ik veronderstel dat de nevel en mist Ierland maken tot het emeraldgroene eiland; en waar men maar grote nevels van moeilijkheden en mistbanken vandroefheid ziet, vindt men altijd emeraldgroene harten: vol van de prachtige groenheid van de troost en liefde van God. En u, christen, zeg niet: Waar zijn de zwaluwen? Ze zijn weggegaan, ze zijn dood. Ze zijn niet dood, ze zijn de purperen zee overgestoken en zijn naar een verafgelegen land gegaan. Maar ze zullen een voor een terugkomen. Kind van God, zeg niét dat de bloemen dood zijn; zeg niet dat de winter ze heeft gedood en dat ze weg zijn. O nee, hoewel de winter ze met hermelijnen sneeuw heeft toegedekt, zullen ze weer boven de grond uitkomen en al gauw zullen ze weer levend zijn. Zeg niet, kind van God, dat de zon is uitgedoofd omdat een wolk haar heeft verborgen. O nee, zij bevindt zich erachter en broedt op de zomer voor u. Want als zij erachter vandaan komt, ...