Label: lofprijzing

De lofzang wacht op U, o God! in Sion; en U zal de gelofte betaald worden. O Gij, Die het gebed hoort, tot U zal alle vlees komen. Psalm 65:2-3 (Eng. vert.) Op Sion was er een altaar opgericht dat aan God gewijd was voor het offeren van slachtoffers. Behalve wanneer de profeten het bevel van God gekregen hadden om van de regel af te wijken, mocht het brandoffer alleen daar geofferd worden. De aanbidding van God op de hoogten ging in tegen het goddelijke bevel: ’’Wacht u, dat gij uw brandoffers niet offert in alle plaats, die gij zien zult. Maar in de plaats, die de HEERE in één van uw stammen zal verkiezen, daar zult gij uw brandoffers offeren, en daar zult gij doen al wat Ik u gebied”. Vandaar dat de stammen aan de andere kant van de Jordaan, toen zij een gedenkaltaar oprichtten, iedere intentie het te gebruiken voor slachtoffers van de hand wezen en duidelijk zeiden: ”Het zij verre van ons, dat wij zouden weerspannig zijn tegen de HEERE, of dat wij op deze dag ons van achter de HEERE afkeren zouden, bouwende een altaar ten brandoffer, ten spijsoffer, of ten slachtoffer, behalve het altaar ...

Doch ik zal gedurig hopen, en zal al Uw lof nog groter maken. Psalm 71:14 Toen de zonde het rijk van de mensheid aan zich onderwierp, sloeg zij alle minstrelen, behalve die van het geslacht van de Hoop. Voor de mensheid blijft, te midden van al haar smarten en zonden, de hoop zingen. Voor wie in Jezus gelooft, blijft er een koninklijk geslacht van zangers, want we hebben hoop op de zaligheid, een levende hoop, een eeuwige en goddelijke hoop. Omdat onze hoop blijft, gaat onze lofprijzing door: ”Ik zal gedurig hopen en zal U nog loven”. Aangezien onze hoop levendiger wordt en iedere dag steeds dichter bij haar vervulling komt, zal de sterkte van onze lofprijzing daardoor toenemen. ”Ik zal gedurig hopen, en zal al Uw lof nog grotermaken.” Een hoop die op haar einde is, zou liederen voortbrengen die wegkwijnen; als de verwachtingen zouden vervagen, zou de muziek zwakker worden. Maar een onsterfelijke en eeuwige hoop, die elke dag met meer intensiteit brandt, brengt een loflied voort dat, aangezien het altijd zal blijven opstijgen, altijd nieuwe kracht zal krijgen. Zie, mijn broeders, toe op uw geloof en uw hoop, want anders zal God van Zijn eer beroofd worden. ...

En te dien dage zult gij zeggen: O HEERE, ik zal U loven; hoewel Gij toornig op mij geweest zijt, is Uw toorn afgekeerd, en troost Gij mij. Jesaja 12:1 (Eng. vert.) Van deze profetie wordt door sommigen gezegd, dat zij verband houdt met de inval van Sanherib. Die ramp dreigde een zeer ontzagwekkende vertoning van goddelijke toorn te worden. Het leek onvermijdelijk dat de Assyrische mogendheid een totale verwoesting van heel Judea zou maken. Maar God beloofde dat Hij tussenbeide zou komen voor de bevrijding van Zijn volk en de vermetelheid van de koning van Assyrië zou straffen. Op die dag zou Zijn volk moeten zeggen: ”Wij zullen U loven; hoewel Gij toornig op ons geweest zijt, en daarom de Assyrische monarch gezonden hebt om ons te kastijden, is Uw toorn afgekeerd, en troost Gij ons”. Als dit de betekenis ervan is, dan is het een voorbeeld van geheiligd onheil. Het is een les voor ons dat we, wanneer we ook onder het juk lijden, uit mogen zien naar de tijd, dat het juk weggenomen zal worden. Het is ook een vermaning voor ons, dat we, wanneer we aan beproeving ontkomen, erop moeten letten dat we de uitkomst met dankbare ...

Tijdens mijn verblijf in het Hartz-gebergte, werd ik om zes uur gewekt door de vrolijke tonen van een trompet die in de heerlijke frisse Duitse buitenlucht speelde. Het trof me dat dit een juiste manier was om de Zondag te beginnen. Om wakker te worden met muziek, wakker te worden uit een droom van engelen die de liederen van de hemel zongen en om de dag te beginnen door in hun lof te verenigen. Laat de Zondag altijd zo beginnen - niet met saaie doffe tonen, maar met het vreugdevolle geluid van de psalter en de harp. Helaas! Velen roepen: "Hier is nog een saaie dag waarin we opgesloten worden en alle amusement ons wordt ontzegd!" De Zondag wordt door velen als een saaie en sombere dag ervaren! Ah, gij ellendige heidenen, u moest u schamen dat u zo durft te spreken. Voor de echte christen is de gedachte aan de Zondag zoet, hij mag de last van de wereld terzijde leggen en hij heeft nu alle tijd om met de hemel te communiceren. Het zoete geluid van de bazuin heeft hem wakker gemaakt voor een dag van feest en genot.

En toen Hij nu naderde aan de helling van de Olijfberg, begon de gehele menigte van de discipelen zich te verblijden, en God te loven met grote stem, vanwege al de krachtige daden, die zij gezien hadden; zeggende: Gezegend is de Koning, Die daar komt in de Naam des Heeren! Vrede zij in de hemel, en heerlijkheid in de hoogste plaatsen! En sommigen van de Farizeeën uit de schare zeiden tot Hem: Meester, bestraf Uw discipelen. En Hij, antwoordende, zeide tot hen: Ik zeg u, dat, zo dezen zwijgen, de stenen haast roepen zullen. Lukas 19:37-40 De Heiland was ”een Man van smarten”, maar iedere opmerkzame geest heeft ontdekt, dat Hij diep in Zijn ziel een onuitputtelijke schat aan verfijnde en hemelse vreugde gedragen moet hebben. Ik denk dat er in het hele menselijke geslacht nooit een mens geweest is, die een diepere, zuiverdere of bestendigere vrede gekend heeft dan onze Heere Jezus Christus. ”Hij is gezalfd met vreugdeolie boven Zijn medegenoten.” Weldadigheid is vreugde. De hoogste weldaad moet door de aard der dingen wel de grootst mogelijke blijdschap verleend hebben. Het moet zulk een innemend hart als er klopte in de Heere Jezus Christus, wel veel verborgen voldoening en blijdschap ...