Label: berouw

Hij zal de mensen aanschouwen, en zeggen: Ik heb gezondigd en het recht verkeerd, hetwelk mij niet heeft gebaat; maar God heeft mijn ziel verlost, dat zij niet voere in het verderf, zodat mijn leven het licht aanziet. Job 33:27, 28 Dit is een waar woord, afgeleid uit de ervaring van een godvrezend man, en het staat gelijk met een belofte. Wat de HEERE heeft gedaan en nog steeds doet, dat zal Hij blijven doen, zolang de wereld bestaat. De HEERE zal allen, die met een oprechte belijdenis van hun zonden tot Hem komen, aan zijn hart drukken. Feitelijk staat Hij altijd op de uitkijk om enigen te ontdekken, die bekommerd zijn vanwege hun zonden. Kunnen wij de hier gebruikte taal niet onderschrijven? Hebben ook wij niet gezondigd, persoonlijk gezondigd, zodat wij moeten zeggen: "Ik heb gezondigd? ” Vrijwillig gezondigd door het recht te verkeren? Gezondigd om te ontdekken, dat er geen voordeel in ligt, maar een eeuwig verlies? Laten wij dan met deze oprechte erkentenis tot God gaan. Meer vraagt Hij niet. Minder kunnen wij niet doen. Laten wij pleiten op zijn belofte in de naam van Jezus. Hij zal ons verlossen van de hel, die ons wil verslinden. Hij ...

Want Ik zal hun ongerechtigheid vergeven, en hunner zonden niet meer gedenken. Jer. 31:34 Wanneer wij de HEERE kennen, ontvangen wij vergeving van zonden. Wij kennen Hem als de God van genade, die onze overtredingen voorbijgaat. Wat is dit een vreugdevolle ontdekking! Maar hoe goddelijk wordt deze belofte onder woorden gebracht: de HEERE belooft, dat Hij onze zonden niet meer zal gedenken! Kan God dan vergeten? Hij zegt, dat Hij het zal doen, en Hij meent wat Hij zegt. Hij zal ons beschouwen, alsof wij nooit hadden gezondigd. De grote verzoening nam alle zonden zó volkomen weg, dat zij in de herinnering van God niet meer bestaat. De gelovige wordt nu in Christus Jezus evenzo aangenomen als Adam in zijn onschuld; ja, meer nog, want hij draagt een goddelijke gerechtigheid en die van Adam was slechts menselijk. De grote HEERE zal onze zonden niet gedenken om ze te straffen, of om ons daarom een zier minder lief te hebben. Zoals een schuld, wanneer zij is betaald, ophoudt een schuld te zijn, zo ook wist de HEERE de ongerechtigheid van zijn volk volkomen uit. Wanneer wij over onze overtredingen en tekortkomingen treuren en dit is onze plicht zolang als wij leven, ...

Daar zult gij dan gedenken aan uw wegen, en aan al uw handelingen, waarmede gij u verontreinigd hebt, en gij zult van uzelf een walging hebben over al uw boosheden, die gij gedaan hebt. Ez.20:43 Wanneer wij door de HEERE zijn aangenomen en delen in Zijn gunst, en vrede, en veiligheid, dan worden wij gebracht tot berouw over al onze tekortkomingen en ons wangedrag jegens onze genadige God. Berouw is zó kostbaar, dat wij het een diamant van het zuiverste water kunnen noemen, en deze wordt aan het volk van God als een hoogst heiligende vrucht van hun behoud liefelijk beloofd. Hij, die het berouw aanvaardt, schénkt ook berouw, en Hij geeft het niet als een bitter voedsel, maar van de "wafels met honing toebereid”, waarmee Hij zijn volk voedt. Een besef van de met bloed gekochte vergeving en van onverdiende barmhartigheid is het beste middel om een hart van steen te doen smelten. Is ons gevoel verhard? Laten wij denken aan de liefde van het verbond, en dan zullen wij de zonde laten, de zonde betreuren en de zonde verafschuwen. Ja, wij zullen onszelf verafschuwen, omdat wij zondigen tegen zulk een oneindige liefde. Laten wij met deze belofte van berouw ...

Een preek uitgesproken op zondagochtend, 22 September 1860, door Charles Haddon Spurgeon, in de Exeter Hall, Strand. Hoevele misdaden en zonden heb ik? Maak mijn overtreding en mijn zonden mij bekend. Job 13:23 Vele mensen verlangen naar een dieper besef van hun zondigheid. Dan, met een zeker vertoon van gewetensbezwaar, maken zij een excuus voor de beoefening van eenvoudig geloof. Deze geestelijke ziekte, die zondaren van Christus afhoudt, neemt in verschillende tijden andere vormen aan. In Luthers tijd was het kwaad, waaronder mensen werkten dit: zij geloofden in hun eigengerechtigheid en dus veronderstelden zij dat zij goede werken moesten doen, vóórdat zij in Christus konden geloven. In onze tijd heeft het kwaad een andere, en wel een heel vreemde vorm aangenomen. Mensen hebben geprobeerd om eigengerechtigd te worden volgens een heel nieuwe mode. Zij denken dat zij zich slechter moeten voelen en een diepere overtuiging van zonde moeten hebben, vóórdat zij in Christus mogen geloven. Vele honderden ontmoet ik, die zeggen dat zij niet tot Christus durven komen om Hem met hun zielen te vertrouwen, omdat zij hun nood voor Hem niet genoeg voelen. Zij zijn niet genoeg verslagen over hun zonde; zij hebben niet evenveel berouw gehad, als dat zij ...