En Jezus, Zich tot haar kerende, zeide: Gij dochters van Jeruzalem! weent niet over Mij, maar weent over uzelven, en over uw kinderen. Lukas 23:28
Te veel mensen zijn zo in hun eigen verdriet gewikkeld dat ze in hun ziel geen ruimte hebben voor sympathie. Kent u ze niet? Het eerste wat ze ’s morgens vertellen als ze opstaan is het vreselijke verhaal van de nacht die is gepasseerd. Ze hebben nog niet echt een stevig ontbijt gegeten voordat hun gebruikelijke pijn ter sprake komt. Ze moeten de speciale zorg en het medelijden van het hele huishouden hebben. De hele dag door is het een zaak om iedereen bewust te houden van hoezeer de grote lijder het uithoudt. Het is het octrooirecht van deze persoon om alle sympathie die de markt kan leveren te monopoliseren, en er is geen ruimte meer voor andere getroffene om deze te gedenken. Als u zich hierdoor in beslag laat nemen, is er niet genoeg genegenheid om iemand anders te helpen. Wat een verschil met onze Heere, die nooit heeft geroepen: “Heb medelijden met Mij! Heb medelijden met Mij, o Mijn vrienden!” Hij wordt beschreven als Iemand die “het kruis heeft verdragen, en schande veracht.” Hij was zo vol met liefde dat Hij, hoewel Hij anderen redde, Zichzelf niet redde; hoewel Hij de getroffenen hielp, hielp niemand Hem.
