De plaats… die Schedel genoemd werd. Lukas 23:3
De heuvel van troost is de heuvel Schedel, en het huis van troost is gebouwd met het hout van het kruis. De tempel van hemelse zegen staat op een gebroken rots – gebroken door de speer die Zijn zijde doorboorde. Geen enkele gebeurtenis in de heilige geschiedenis raakt een ziel zo diep als de tragedie op die Schedelplaats. Licht straalt uit Golgotha, en elk kruid in het veld bloeit zoet in de schaduw van die eens vervloekte boom. Op die plek, waar Hij dorst had, groef genade een fontein. Een fontein die nooit opdroogt, met water zo helder als kristal – en elke druppel verlicht het diepe leed van de mensheid. Heb jij strijd meegemaakt? Dan weet je dat de troost die je zocht niet kwam van de Olijfberg, Sinaï of Tabor. Nee, juist Getsemane en Golgotha hebben jouw hart getroost. De bittere kruiden van Getsemane kregen vaak het bittere uit jouw leven klein, en het gekreun van Golgotha schonk je een bijzondere, rijke troost. Zonder Zijn sterven zouden wij de liefde van Christus – in al haar diepten en hoogten – nooit echt leren kennen. En we zouden de diepe genegenheid van de Vader niet kunnen voelen, als Hij Zijn Zoon niet had gegeven om te sterven. De gewone genade die elke dag over ons stroomt, zingt ook van Zijn liefde – net zoals een schelp tegen je oor fluistert over de diepe zee. Maar wil je de oceaan zelf horen, dan mag je niet blijven hangen bij die dagelijkse zegeningen. Je zult moeten kijken naar wat gebeurde aan het kruis. Wil jij écht begrijpen wat liefde is? Trek je dan terug op Golgotha, op de Schedelplaats, en zie de Man van Smarten sterven.
