Wie te drinken geeft, die zal ook te drinken krijgen. Spreuken 11:25
Om te ontvangen, moeten we leren geven. Wie wil verzamelen, moet leren uitdelen. Wie geluk zoekt, vindt het door anderen gelukkig te maken. En wie geestelijk wil groeien, moet het geestelijk welzijn van anderen op het oog hebben. Door anderen te helpen, versterken we onbewust ook onszelf. Hoe werkt dat? Als we proberen tot zegen te zijn, komen gaven in ons naar boven waarvan we niet eens wisten dat we ze hadden. In ons zitten verborgen talenten en slapende krachten die pas zichtbaar worden als we ze in de praktijk brengen. Onze ware kracht blijft vaak onontdekt, totdat we de strijd van de Heere aangaan of de bergen van moeilijkheden beklimmen. Vaak merken we dat, terwijl we anderen proberen iets te leren, we zelf diepere lessen ontvangen. Wat een bijzondere dingen kunnen we leren aan een ziekbed of in een eenvoudig gesprek met iemand die lijdt! We gaan er misschien heen om te bemoedigen of de Schriften te delen, maar keren terug met een nederig hart — bewust van hoe weinig we nog weten. In ontmoetingen met mensen die arm zijn in het gewone leven, maar rijk in geloof, leren we meer over Gods wegen. Hun eenvoud en vertrouwen brengen ons dieper begrip van de waarheid bij. Terwijl wij een ander proberen op te beuren, raakt onze eigen ziel verkwikt. Het is als twee mannen die vastzitten in de sneeuw: de één wrijft de ledematen van de ander om hem warm te houden, en zo houdt hij ook zelf het leven in zijn eigen lichaam. Zo werkt het ook geestelijk. Geef, en het zal je gegeven worden — in rijke mate, vol, en overvloedig.
Gebed: Heere, maak mij een van hen die goeddoen en U vrezen; laat mij een licht zijn voor hen die in de duisternis wandelen, laat mij het zout der aarde te zijn, tot eer van Uw heilige Naam. Amen.
