Ik ben met Christus gekruisigd. Galaten 2:20
De Heere Jezus Christus handelde in alles wat Hij deed als onze grote Vertegenwoordiger. Zijn sterven aan het kruis was niet alleen Zijn eigen sterven, maar in zekere zin ook dat van al Zijn volk. Dáár, aan dat kruis, werd de schuld volledig betaald en werd Gods gerechtigheid volkomen voldaan voor al hun zonden. Paulus nam dit persoonlijk aan. Hij geloofde niet alleen in theorie dat Christus voor hem stierf, maar vertrouwde er met zijn hele hart op en bouwde zijn zekerheid en hoop daarop. Hij wist: door de dood van Christus is mijn schuld uitgewist en heb ik verzoening met God ontvangen. Geliefde broeder of zuster, wat een zegen is het wanneer een ziel zich als het ware mag uitstrekken op het kruis van Christus en kan zeggen: “Ik ben gestorven. De wet heeft mij gedood, en daarom ben ik vrij van haar macht. In mijn Plaatsvervanger heb ik de vloek gedragen en is de veroordeling voltrokken. Want ik ben met Christus gekruisigd.” Dat maakt het leven van een christen tot een wonderlijk en diep mysterie. Hoe kan het anders? Dood, en toch levend! Gekruisigd met Christus, en tóch tegelijk opgestaan met Hem tot een nieuw leven! De verbondenheid met de lijdende, bloedende Verlosser – en tegelijk de vrijheid van de wereld en de zonde – geeft de ziel een vreugde die met niets te vergelijken is. O, dat wij daar meer uit zouden leven en die rijkdom steeds dieper zouden ervaren!
