… nederig, en rijdende op een ezel. Zacharia 9-9 (Engelse vertaling)
Christus heeft Zijn nederigheid daarin laten zien, dat Hij onze natuur werkelijk heeft aangenomen. Ik kan dat verhaal niet vertellen: het is te wonderbaarlijk. Een vrije geest hult zich vrijwillig in het vlees van een mens, een reine geest wordt gewillig deelgenoot van vlees en bloed! Dit is een verbazingwekkende nederigheid. De Sterke wordt door zwakheid omgeven, de Gelukkige aanvaardt de geschiktheid om te kunnen lijden, de oneindig Heilige wordt iemand van een geslacht dat berucht is om zijn ongerechtigheid! Dat is een triomf van de nederigheid. De grote God, de eeuwig Oneindige, verenigt Zich met een menselijk lichaam. Hij wordt geboren in ons kind-zijn, Hij groeit op in onze jonge jaren, Hij zwoegt door onze volwassenheid heen en Hij voleindigt een leven zoals wij dat voleindigen. Dit is een wonder van nederigheid. Ik denk dat de engelen nog steeds op deze dingen staren, en zich verwonderen over het Woord dat vlees werd. Van onze vleesgeworden Heere wordt in het bijzonder gezegd dat Hij Van de engelen is gezien’, en dat brengt ons ertoe te geloven dat de engelen Hem intens benieuwd, en met een almaar groeiende belangstelling hebben gadegeslagen, zich afvragend wat dat alles kon betekenen – dat Hij Die de hemelen heeft gemaakt en geregeerd, geboren zou worden uit een vrouw en zou worden onder de wet. Deze nederigheid was van dien aard, dat alleen God die ten toon kon spreiden: we moeten in de Persoon van onze Heere de neerbuigende liefde loven die even weergaloos is als de Persoon Die van deze liefde blijk gaf.
