... maar Ik heb voor u gebeden, dat uw geloof niet ophoude. Lukas 22:32
Ik denk dat de satan het geloof ook aanvalt omdat het van al onze genadegaven de belangrijkste is. De liefde is in sommige opzichten de meest uitgelezen gave. Om evenwel in de strijd in de voorhoede te staan, moet het geloof vooropgaan. En dan zijn er bepaalde dingen die enkel en alleen aan het geloof worden toegeschreven, en nooit aan de liefde. Als iemand zou zeggen dat we gerechtvaardigd worden door de liefde, zou dat pijn doen aan de oren van de godzaligen. Als iemand zou zeggen dat we door het berouw worden gerechtvaardigd, zouden diegenen onder ons die de Bijbel kennen, in het geweer komen tegen zo’n verdraaiing van de waarheid. Over de rechtvaardigmaking door het geloof zouden ze evenwel net zo lang kunnen spreken als ze maar wilden, want dat is een aanhaling uit de Schriften. In de zaak van de rechtvaardigmaking staat het geloof alleen. Het grijpt het offer van Christus en Zijn gerechtigheid aan, en daardoor wordt de ziel gerechtvaardigd. Als ik het eens zo mag zeggen: het geloof is de aanvoerder van de genadegaven in de dag van de strijd. Daarom zegt de satan tegen zijn demonische boogschutters: Bestrijd niet de kleinen of de groten, maar de koning van Israël alleen; schiet op het geloof, dood het zo mogelijk. Als het geloof wordt gedood - waar is de hoop, waar is het berouw, waar is het geduld? Als het geloof wordt overwonnen, is dat hetzelfde als wanneer de vaandeldrager bezwijkt. Feitelijk behaalt de aartsvijand de overwinning wanneer hij over het geloof kan zegevieren, want het geloof is de edele hoofdman onder de genadegaven van een gelovige.
