Ik ben heel dankbaar dat onze hemelse Vader al zoveel kinderen heeft gered. Wij verheugen ons daarover, “Laat veel lieve kinderen zich in de kerk verzamelen, want derzulken is het Koninkrijk der hemelen.” Moge de Heere nog veel meer van die zoete bloemen in Zijn tuin planten waarvan Hij de knoppen en bloesems zo liefheeft. Ach, moeders! U hoeft geen treurige gebedsbijeenkomst te houden over uw zoon die in de bomen klimt: wordt niet moe, wanneer u wordt geroepen om ijverig te waken tegen de dwaasheden en tekortkomingen van uw kinderen. Heb geduld met hen! Heb medelijden met hen! Het is op zichzelf al een genade dat ze u toebehoren! Niettegenstaande de moeite die ze u kosten, zou u voor niets in de gehele wereld het gepraat van hun kleine tongetjes en de muziek van hun vrolijke voeten willen missen; en zoals u uzelf herinnert – want misschien hebt u het al eens meegemaakt – zijn het zilte tranen die op het kleine doodskistje vallen. Dank God dat u belast bent met de moeite om uw kinderen groot te brengen; dank God dat u zo’n zoete bezigheid hebt als de zorg voor hun ziel.
