Want als wij leven, leven wij voor de Heere. Romeinen 14:
Als God het had gewild, was je op het moment dat je tot geloof kwam meteen de hemel binnengegaan. Hij had je zonder aarzelen van de aarde kunnen wegnemen, zonder dat je hier nog tijd had hoeven doorbrengen. Het is tenslotte niet noodzakelijk om eerst een heel leven op aarde te blijven voordat je voorbereid bent op de eeuwigheid. Zelfs iemand die net zijn vertrouwen op Jezus heeft gesteld, zou meteen in Zijn hemelse aanwezigheid kunnen worden opgenomen. Het is waar dat ons groeien in geloof en heiligheid vaak een langzaam en soms zwaar proces is. We zullen pas volmaakt zijn wanneer we dit aardse lichaam achter ons laten. Maar vergeet niet: als God het gewild had, had Hij ons in één ogenblik volmaakt kunnen maken, klaar om Zijn heerlijkheid te zien. Dus waarom ben jij nog hier? En waarom ik ook? Zou God ons echt ook maar één seconde langer dan nodig van het paradijs weghouden? Waarom strijdt Gods leger nog altijd op het slagveld, terwijl één enkel gebaar van Hem genoeg zou zijn voor de overwinning? Waarom laat Hij Zijn kinderen nog ronddwalen in het doolhof van dit leven, terwijl één woord van Zijn lippen ons zo naar huis zou kunnen roepen? Het antwoord is zowel eenvoudig als diep: jij bent hier om voor de Heere te leven en om anderen iets van Zijn liefde te laten zien. Jij bent hier als een zaaier die goed zaad uitstrooit, als iemand die harde grond openbreekt, als een boodschapper die hoop en redding doorgeeft. Jij bent hier om het “zout der aarde” te zijn – een zegen voor de mensen om je heen. En boven alles ben je hier om Christus te eren, juist in de gewone, dagelijkse momenten van je leven. Je bent een arbeider in Zijn dienst, een medewerker van Hem. Daarom is elke dag waardevol: jouw leven kan vrucht dragen, anderen raken en hen wijzen naar Hem – tot lof van de rijkdom van Zijn genade.
