Het is een goede ervaring om aan de voeten van Jezus te liggen. Om daar ziek en gewond te liggen is goed, maar om daar als dood te liggen is beter. Een mens die naar Hem toe komt wordt onderwezen in de mysteries van het Koninkrijk. Mozes had nog maar zwak licht en moest worden verteld dat hij zijn schoenen in de tegenwoordigheid van de Heere moest uittrekken. Johannes was duidelijk ver voor hem uit, omdat hij als een dode man vóór de Oneindige Majesteit lag. Hoe gezegend is een dood als het een dood in Christus is, want die mens zal Goddelijk leven krijgen. Als ik Christus op dit moment zou zien onder de voorwaarden dat ik onmiddellijk zou sterven, zou ik met vreugde de aanbieding accepteren, de gelukzaligheid zou de straf ver overschrijden. Maar wat betreft de dood van ons vlees en van onze gevallen natuur, dat is bovenmatig wenselijk en als voor niets anders zou mijn ziel meer en meer verlangen om Jezus te zien. Dat tweesnijdend zwaard dat uit Zijn mond komt slaat al mijn bezwerende zonden. Dat toch de helderheid van Zijn gelaat de wortels van het kwaad in mij verschroeien en verbranden. Dat hij Zijn witte paard toch zou beklimmen en door mijn ziel zou rijden, overwinnend en alles uitwerpend dat van de oude draak is. Dan zal ik aan Zijn voeten liggen, verslagen door Zijn machtige genade.
