Aan de voeten van de Meester

Want welke is onze hoop, of blijdschap, of kroon des roems? Zijt gij die ook niet voor onzen Heere Jezus Christus in Zijn toekomst? Want gij zijt onze heerlijkheid en blijdschap. 1 Tessalonicenzen 2:19-20

De Tessalonicenzen waren heidenen die in zonde waren gedompeld, en deze arme tentmaker kwam onder hen en vertelde hen over Jezus Christus en zijn Evangelie. Zijn getuigenis werd geloofd, zodat het geloof het leven van zijn toehoorders veranderde, ze werden vernieuwd en werden volkomen heilig, en zo wordt Jezus Christus in hen verheerlijkt. Zal het niet heerlijk zijn om er in de eeuwigheid over na te denken dat u vanmiddag in uw zondagsschoolklas bent geweest en dat u bang was dat u niet veel kon zeggen, maar dat u met een traan in uw oog over Jezus Christus hebt gesproken en dat u een dierbaar meisje door uw getuigenis in Zijn verlossende Naam hebt doen geloven? In de komende jaren zal dat meisje onder hen zijn die voor altijd in de heerlijkheid van Christus zullen schitteren. Misschien spreekt u wel in een opvangtehuis met enkele arme zwervers, of met een gevallen vrouw, over de liefde en het bloed van uw Heere, en het arme gebroken hart zal het genadige woord grijpen en tot Jezus komen, en zo zal er een hemels kind geboren worden en een nieuw juweel voor de diadeem van de Verlosser veiliggesteld worden. Ik denk dat u Zijn kroon des te meer zal bewonderen, want als u er bepaalde stenen in ziet schitteren, zult u zeggen: “Gezegend zij Zijn Naam; Hij hielp me om in de zee te duiken en die parel voor Hem te vinden,” en nu siert Hij Zijn heilig aangezicht. Nu, gaat u er dan voor, u allemaal!