En indien wij kinderen zijn, zo zijn wij ook erfgenamen, erfgenamen van God, en medeërfgenamen van Christus; zo wij anders met Hem lijden, opdat wij ook met Hem verheerlijkt worden. Romeinen 8:17
We moeten ons niet inbeelden dat we voor Christus lijden en met Christus lijden, als we niet in Christus zijn. Lieve vriend, vertrouwt u op Jezus alleen? Als dat niet het geval is, dan lijdt u niet met Christus, waarover u hier op aarde dan ook mag treuren en u kunt ook geen hoop hebben om met Christus in de hemel te regeren. Ook moeten we niet denken dat alle lijden van de christen een lijden met Christus is, want het is van wezenlijk belang dat we door God tot het lijden geroepen worden. Als we ons door eigen onbezonnenheid en onvoorzichtigheid in een situatie gebracht hebben waar de voorzienigheid noch de genade ons in gebracht heeft, dan mogen we ons wel afvragen of we niet in zonden gevallen zijn in plaats van gemeenschap met Christus te beoefenen. We moeten de geest van Christus laten zien in zachtmoedigheid, vriendelijkheid en vergevings gezindheid. Laten we onszelf onderzoeken en nagaan of we werkelijk met Christus lijden. En als we werkelijk met Christus lijden, wat stelt onze ‘lichte verdrukking’ dan voor in vergelijking met het regeren met Hemt O, het is een grote zegen om met Christus in de vurige oven te verkeren en het is een grote eer om met Hem te schande gemaakt te worden. Zelfs als er geen sprake zou zijn van toekomstige beloning, zouden we ons dat tot een grote eer moeten rekenen. Maar daar de beloning eeuwig is, zo oneindig meer dan waarop we recht hadden, zullen we ons kruis dan niet bereidwillig op ons nemen en met blijdschap onze weg vervolgen?
