Ziet Mijn handen en Mijn voeten; want Ik ben het Zelf; tast Mij aan, en ziet; want een geest heeft geen vlees en benen, gelijk gij ziet, dat Ik heb. Lukas 24:39
Geliefden, probeer eens een gelegenheid te vinden, waarbij Jezus wilde dat de mens in twijfel of onzekerheid zou verkeren. De apostels van het ongeloof zijn tegenwoordig overal en ze denken dat ze God dienen door wat zij noemen ‘eerlijke twijfel’ te zaaien. Dit is de dood voor alle blijdschap! Vergif voor alle vrede! De Heiland deed dat niet. Hij wilde dat ze buitengewone maatregelen zouden nemen om van de twijfel af te komen. ‘Betast Mij’, zei Hij. Hij zei dat niet zomaar, maar Hij wilde liever betast worden dan dat Zijn volk in twijfel zou verkeren! Normaal gesproken was het niet gepast om Hem aan te raken. Had Hij niet tot de vrouwen gezegd: ‘Raak Mij niet aan’? Maar wat normaal gesproken niet toegestaan is, wordt gepast als de omstandigheden dat vereisen. De twijfel over Jezus’ opstanding moest worden weggenomen en daarom beval Hij hen Hem te betasten. O, geliefden, u die door gedachten wordt lastiggevallen en geplaagd en door uw wantrouwen geen troost uit uw godsdienst kunt putten, uw Heere wil dat u erg dicht bij Hem komt en dat u Zijn Evangelie op iedere mogelijke manier beproeft, zodat u tevreden gesteld zult worden. Hij kan het niet verdragen dat u twijfelt. Hij vermaant u teder en zegt: ‘O, gij kleingelovigen, waarom hebt ge getwijfeld?’ Hij moedigt u ook op dit moment aan om Hem te beproeven om te smaken en te zien dat de Heere goed is. Hij wil dat u gelooft in de substantiële werkelijkheid van Zijn godsdienst, dat u Hem betast en ziet; vertrouw volkomen op Hem, zoals een kind zijn moeder vertrouwt en geen enkele vrees kent.
