En het geschiedde, als zij reisden, dat Hij kwam in een vlek; en een zekere vrouw, met name Martha, ontving Hem in haar huis. En deze had een zuster, genaamd Maria, welke ook, zittende aan de voeten van Jezus, Zijn woord hoorde. Doch Martha was zeer bezig met veel dienens, en daarbij komende, zeide zij: Heere, trekt Gij U dat niet aan, dat mijn zuster mij alleen laat dienen? Zeg dan haar, dat zij mij helpe. LUKAS 10:38-40
Woorden dragen ons, maar stilte voedt ons. Het is altijd goed om te arbeiden voor de Meester, maar het is net zo nodig om in stilte aan de voeten van de Meester zitten. Want net als de engelen die uitblinken in kracht, komt onze kracht om Zijn geboden te doen voort uit onze aandacht voor de stem van Zijn Woord. Als zelfs voor een menselijk betoog stilte een goede voorbereiding is, hoeveel te meer is het dan nodig in de plechtige smeekbeden tot de Eeuwige? Laat nu de diepe bronnen ontsloten worden; laat de plechtigheden van de eeuwigheid hun macht uitoefenen nu we stil zijn. Maar, hoe komt het dat zo’n stilte onze kracht vernieuwt? Wel, zo geven we ruimte aan het versterkende Woord in de ziel zodat we de kracht van de Heilige Geest voelen en ervaren. Woorden, woorden, woorden; we hebben zoveel woorden, maar ze zijn slechts kaf, maar waar is het Woord dat in het begin God was en bij God was? Dat Woord is het levende en onvergankelijke zaad: “wat heeft het stro met het koren te doen? spreekt de HEERE” (Jeremia 23:28 SV). We willen minder woorden van de mens en meer van Hem die het Woord van God is. Wees stil, wees stil en laat Jezus spreken.
