Want de genadegiften en de roeping Gods zijn onberouwelijk. ROMEINEN 11:29
Ik heb het recht om alles te vragen wat God mij beloofd heeft, maar als ik buiten het bereik van de goddelijke beloften ga, ga ik ook buiten het bereik van de zekere en beloofde uitkomst. De beloften zijn heel groot en heel breed, maar als men een fantasie in zijn hoofd krijgt, moet hij niet veronderstellen dat God ook in zijn droombeeld is. Ik heb enkele fanatieke personen gekend die dachten dat ze door het geloof konden leven. Zij gingen het Evangelie prediken, zonder enige gave om te prediken. Ze zouden zendelingen worden in een gebied, terwijl ze niet meer gaven hadden om zendelingen te zijn dan paarden in een ploeg. Maar ze dachten dat ze voorbestemd waren om het te doen, en daarom probeerden ze door het geloof te leven, en toen ze bijna half uitgehongerd waren, klaagden ze en lieten ze de arbeid achter zich. Als God hen werkelijk had geïnspireerd en gestuurd, zou Hij hen hebben laten volhouden en behouden, maar als ze het opzettelijk en koppig voor eigen rekening doen, moeten ze worden teruggedreven om hun eigen onwetendheid over de goddelijke wil te beseffen. En dan bidden we vaak op een manier waarop onze gebeden niet verhoord konden worden in overeenstemming met de waardigheid van de Allerhoogste. Ik hou van een heilig vertrouwen in God, en ik geloof dat het prijzenswaardig is; maar toch, de mens is slechts de mens, terwijl God God is, en hoe vertrouwd we ook zijn met Hem in ons hart, toch moeten we ons de afstand herinneren die er is tussen de Allerhoogste en de meest verheven en geliefde van Zijn schepselen, en we moeten niet spreken alsof het in onze macht ligt om te doen wat we willen.
