Als de priester heeft gezien dat de melaatsheid zijn hele lichaam bedekt heeft, dan zal hij de aangetaste rein verklaren. Leviticus 13 vers 13
Hoe vreemd dit voorschrift ook lijkt te zijn, toch was het wijs; het rein verklaren van de kwaal bewees dat het gestel gezond was. Wij kunnen vanmorgen gezegend worden als we de symbolische betekenis van deze vreemde wet overdenken. Wij zijn namelijk ook melaats en we mogen de wet voor de melaatsen daarom op onszelf toepassen. Als een mens zichzelf als helemaal verloren gaat zien, helemaal besmet met de zonde en nergens rein, als hij afstand doet van al zijn eigengerechtigheid en erkent dat hij schuldig staat ten opzichte van de Heere God, dan is hij rein door het bloed van de Heere Jezus en door de genade van God. Verborgen, ongevoelde en onbeleden ongerechtigheid is te vergelijken met echte melaatsheid; maar als de zonde ontdekt en gevoeld wordt, dan heeft hij de doodsteek gekregen, en de Heere ziet dan in genade op de ziel neer die ermee worstelt. Niets is dodelijker dan eigengerechtigheid, en niets is hoopvoller dan berouw. We moeten belijden dat wij alleen maar zonde zijn, want geen enkele andere belijdenis is de volledige waarheid. Als de Heilige Geest dit in ons werkt, en ons van zonde overtuigt, zal het ons niet moeilijk vallen om dit te belijden. Het zal vanzelf aan onze lippen ontsnappen. Wat een troost geeft deze tekst aan mensen die gebukt gaan onder het diepe gevoel van de zonde. Beleden zonden zullen iemand nooit van de Heere Jezus uitsluiten, hoe zwart zij ook kunnen zijn. ‘Wie tot Mij komt, zal Ik beslist niet uitwerpen.’ Misschien ben je zo oneerlijk als een dief, zo onzedelijk als de vrouw die een zondares was, zo woedend als Saulus van Tarsen, zo wreed als Manasse, zo opstandig als de verloren zoon, maar toch zal het ruime liefdehart van Jezus je aanzien als je jezelf helemaal ziek weet. Hij zal je rein verklaren als je in de gekruisigde Jezus gelooft. Ga daarom tot Hem, arme belaste zondaar!