Voor zover ik nu in het vlees leef

Toen de Heere voorbij ons kwam in Zijn genade, zag Hij ons in ons bloed liggen. Als eerste sprak Hij toen het woord: ‘Leef!’ Dit deed Hij omdat het leven op geestelijk gebied één van de absoluut noodzakelijke dingen is. Zonder dit leven zijn wij niet bekwaam om deel te hebben aan het Koninkrijk van God. Het leven dat Gods genade aan de heiligen geeft, is niets anders dan het leven van Christus, Die de stam is. Zijn leven stroomt door ons, als de takken, heen. Het zorgt voor een levendige gemeenschap tussen onze zielen en Jezus. Het geloof is een vrucht van het leven van Christus. Het zorgt ervoor dat de gemeente een eenheid vormt met haar Hoofd. Het gelooft grijpt de Heere Jezus aan. Het houdt Hem stevig vast, omdat het Zijn waarde ziet en kent. Er is niets in deze wereld dat het geloof kan verleiden om zijn vertrouwen ergens anders op te stellen. Jezus Christus heeft een groot behagen in het geloof. Daarom houdt Hij niet op om het te versterken met Zijn tere omhelzing en alles overwinnende kracht. Als deze diepe eenheid tussen een ziel en Christus tot stand is gebracht, vormen zij één lichaam. Hetzelfde bloed stroomt dan door hun aderen. Zij genieten allebei van deze eenheid, die voor liefde, vertrouwen en vreugde zorgt. Dan is het hart zo dicht bij de hemel als het op aarde maar zijn kan. Het wordt voorbereid op het genieten van de meest geestelijke en heerlijke gemeenschap met God.