Tranen om Het Boek Der Martelaren van John Foxe | Spurgeon Biografie
Met deze beknopte Spurgeon Biografie brengen wij het leven van de prins der predikers zo gedetailleerd mogelijk in beeld. Spurgeon is geboren in 1834, in Kelvedon, Essex, een gebied met een oude traditie van protestantse weerstand die dateert uit de vervolgingen van “Bloody Mary” in de zestiende eeuw. Zijn vader, John, en zijn grootvader, James, waren onafhankelijke predikanten. In zijn vroege kindertijd luisterde hij naar preken, leerde hymns en keek hij naar de prenten uit het boek “Een Christenreis naar de Eeuwigheid” van John Bunyan, en “Het Boek der Martelaren” van John Foxe.
Hij zou later Foxe’s boek aanbevelen als “het perfecte kerstcadeau voor een kind”, en het was duidelijk een van de meest belangrijke werken die hij ooit gelezen heeft, die zijn houdingen ten aanzien van gevestigde religies, de tirannie van Rome en de glorie van het martelaarschap scherp vormden. De dappere protestanten die in Smithfield werden verbrand, en de dappere Puriteinen, zoals Bunyan, die gevangen zaten vanwege hun geloof, waren zijn jeugdhelden. En zij bleven zijn helden, en zo gebruikte hij hen ook dikwijls als voorbeelden voor de duizenden die naar hem in de Metropolitan Tabarnacle kwamen luisteren, en de tienduizenden die zijn preken elke week lezen.
Landelijke normen en waarden | Spurgeon Biografie
Spurgeon woonde de meeste tijd van zijn jeugd met zijn grootouders en tante Anne in het kleine landbouwdorpje Stambourne. Er woonde ongeveer vijfhonderd mensen in Stambourne, het dorpje lag zo afgelegen dat zelfs aan het einde van de negentiende eeuw een spoorwegstation ontbrak. De ontwikkelingen in de industrie en in het vervoer die Groot-Brittannië omvormde waren onbekend aan Stambourne, waar het tempo van het leven meer rond de seizoenen draaide, dan om economische ontwikkeling en machines. Tien jaar na het verlaten van Stambourne, begon Spurgeon zijn Londense predikantschap en voor de rest van zijn leven was de Metropolitan Tabarnacle zijn huis. Toch voelde hij zich nooit echt op zijn gemak in een stedelijke omgeving.
Het platteland van Stambourne | Spurgeon Biografie
Zijn hele leven bleef hij terugkeren naar Stambourne, in de hoop dat hij in die rustige omgeving een pauze kon houden van het hectische tempo van het stadsleven. Zijn wortels en waarden bleven bij die van het landelijke, pre-industriële Groot-Brittannië. Spurgeon heeft deze normen en waarden vooral uitgedrukt in zijn populaire John Ploughman’s Talk, Being Plain Talk for Plain People. Het fictieve karakter van John Ploughman werd gemodelleerd op Will Richardson, een boer en zijn buurvrouw in Stambourne; Maar er was ook veel van Spurgeon in de wat stompe, maar verstandige en humoristische Ploughman. John was, zoals zijn bedenker een man van het volk. Zijn gezonde maar eenvoudige wijsheid en volkstaal viel goed onder de lezers. Zij voelden de bijkomende ongemakken van de snelle verschuiving van een landelijke samenleving naar een stedelijke.
Tijdens het leven van Spurgeon kwam de meerderheid van de Britten voor het eerst in de grote steden. Voor velen was het resultaat vervreemding van de oude vertrouwde normen en waarden van weleer, en een vervanging van oude traditionele ambachten. Charles Spurgeon deelde de bezorgdheid over de verdwijning van het oude Engeland. Hij begreep de waarden van geloof, verwantschap en zinvol werk dat eeuwenlang het leven van dorpelingen had toegezegd. Hij was in staat om die waarden te herroepen in de stedelijke gemeenten.
Onderwijs | Spurgeon Biografie
Spurgeon’s standaard opleiding, was volgens de negentiende-eeuwse normen, middelmatig. Na zijn terugkeer bij zijn ouders in Colchester gaat hij voor een paar jaar naar een lokale school, daar was hij voor een korte tijd een klassenwacht (of leraar) bij een Anglicaanse school in Newmarket waar een oom meester was. Hij verhuisde naar Cambridge in 1850, en woonde daar totdat hij vier jaar later zijn Londense evangelie bediening begon.
Tijdens zijn jaren in Cambridge combineerde hij de rol van geleerde, assistent leerkracht en predikant. Hij was redelijk goed onderlegd in het Grieks, maar zijn kennis met talen was te kort om als student zonder enige graad naar Oxford of Cambridge te gaan. Echter was dat wel voorwaarde voor een beurs, maar er waren nog steeds genoeg goede academies en universitaire hogescholen open voor hem. Maar Spurgeon besloot dat hij geen formele theologische opleiding zou doen. Zijn handelen hierin was ongewoon, zelfs onder de Baptisten.
Hoewel Spurgeon geen college bijwoonde, waardeerde en studeerde hij uit de voor hem geliefde boeken. Hij verzamelde Puriteinse edities en had zo zijn persoonlijke bibliotheek van twaalfduizend boeken die duizend werken bevatte die voor 1700 werden gepubliceerd. Hij was een geletterde man met een opmerkelijk taalbevel.
Doop en bekering | Spurgeon Biografie
Spurgeon brak met de oude religieuze familietraditie toen hij op 15-jarige leeftijd besloot om baptist te worden. Zijn moeder’s reactie was, ‘ ‘Ik heb de Heere vaak gebeden om je tot een christen te maken, maar ik vroeg Hem nooit dat je een baptist zou worden‘, deze reactie stelt de ontsteltenis voor die zijn familie bij zijn beslissing heeft moeten voelen. Er is misschien wel een hint van jeugdige rebellie in zijn beweging. Spurgeon was overtuigd baptist geworden terwijl hij nog een schooljongen was die het ritueel van de zuigeling doop, beoefend door zijn vader en grootvader, als onbijbels heeft verklaard.
Spurgeon schreef zijn bekering toe aan een preek die hij toevallig hoorde toen een sneeuwstorm hem niet in zijn eigen kerk deed aankomen, maar in een primitieve Methodistiekapel. Deze gebeurtenis versterkt zijn overtuiging dat de waarheid waarschijnlijker onder de arme en nederige gevonden zou worden dan onder de hoog opgeleide theologische professoren en geleerden.Toen hij zijn eigen leraarscollege oprichtte, waren er dan ook geen academische vereisten voor toelating.
De predikende ‘Wonder Boy’ | Spurgeon Biografie
Spurgeon begon met prediken in het landelijke Cambridgeshire toen hij nauwelijks in zijn tienerjaren was. Zijn eerste bediening was in het dorp Waterbeach, een paar mijl van de universiteit. Door een list wist men Spurgeon naar Teversham te sturen. Hij zou met iemand meegaan die zou spreken tot een thuisgemeente. Deze persoon had nog niet zoveel ervaring. De vraag was of Spurgeon maar met hem mee wilde gaan om hem tot steun te zijn. Niets vermoedend ging Spurgeon mee maar zijn metgezel wist niet beter of Spurgeon zou voorgaan. Na overleg besloot Spurgeon om dan maar één van zijn zondagsschoolvertellingen te herhalen. Het werd zijn allereerste preek. Zijn hoorders waren diep onder de indruk en verplichtten de 15-jarige Spurgeon om vaker te komen preken. Spurgeon was niet als gemiddeld spreker te bestempelen; Zelfs als een tienerpastor in een klein landstadje had hij de kwaliteiten van een groot spreker.
Het succes | Spurgeon Biografie
Hij was klein in de gestalte, en bleek in zijn jeugd zelfs jonger dan hij was. Zijn jongensachtige verschijning stond in contrast tegen de volwassenheid van zijn preken, die uiteraard sterk beïnvloed werden door de Puriteinse werken die hij sinds zijn kindertijd had bestudeerd. Hij had een sterk geheugen en sprak altijd uit een overzicht. Zijn jeugd, energie en oratorische vaardigheden, gecombineerd met ouderwetse teksten, hebben een levendige impact op zijn gemeenten gehad. Mensen trekken van mijlen weg om de prediking van Spurgeon in Waterbeach te horen. Binnen achttien maanden heeft zijn reputatie zich verspreid naar Londen, en werd hij uitgenodigd om te prediken in de historische New Park Street Chapel.
De congregatie in New Park Street was onder de indruk van de bezoeker en stemde met slechts vijf ‘nays’ – om hem uit te nodigen voor nog eens zes maanden te preken. De 19-jarige Spurgeon verhuisde naar de stad. In de vroege jaren van Spurgeons loopbaan preekte hij in Londen en in het hele koninkrijk. Geen kapel leek groot genoeg om de mensen onderdak te bieden die hem wilden horen, en hij verhuisde naar de grote seculiere hallen van Londen-Exeter Hall, Surrey Gardens Music Hall, de Agricultural Hall waar hij voor duizenden predikte. In 1861 verhuisde zijn gemeente naar de nieuwe Metropolitan Tabernacle.
Economische en sociale nood | Spurgeon Biografie
De periode van Spurgeon’s vroege bediening in Londen was een periode van aanzienlijke economische en sociale nood in Groot-Brittannië. Cholera was een grote plaag: twintigduizend mensen stierven in het jaar 1854, dat Spurgeon’s eerste jaar in Londen was. Ook brak in dat jaar de Krimoorlog uit, de eerste oorlog waarbij de grote Europese machten sinds Waterloo betrokken waren. De muiterij van de Seypoys in India leidde in het jaar 1857 tot een enorme uitstorting van woede en verdriet, waarbij Spurgeon het grootste publiek van zijn leven toesprak: vierentwintigduizend mensen hadden zich verzameld in het Crystal Palace.
Deze gebeurtenissen, en de economische crisis die werd veroorzaakt door de uitbraak van de Amerikaanse Burgeroorlog, bracht voor velen leed en een economische ellende, men heeft juist in deze moeilijke tijden vertrouwen en troost gevonden in het evangelie dat Spurgeon verkondigde. Niet toevallig eindigde 1850 met de “Grote Herleving”, die in Ierland en Schotland begon en in Engeland oversprong waarbij opwekkingen ontstoken op een manier die in Groot-Brittannië sinds de tijd van Wesley en Whitefield niet meer waren gezien. Deze voorspoed maakte Spurgeon nederig.
Een charismatische spreker | Spurgeon Biografie
Zelf schreef hij daarover: ‘Wie ben ik, dat ik aan zo’n grote menigte leiding moet geven? Ik wilde naar mijn dorpje terug. Want ik was bang voor het werk dat God in Zijn voorzienigheid voor mij bereid had. Och, ik voelde mij als een kind en beefde toen ik de stem hoorde: ‘Sta op, dors de bergen en stel ze tot kaf.‘ Spurgeon beschaamde de titel van “opwekkings prediker”, maar zijn gemeente profiteerde duidelijk van het religieuze enthousiasme dat door de gebeurtenissen van 1859 tot stand kwam. Spurgeon was een dwingende charismatische spreker, zoals zijn vriend John Carlile dat zei’. De foto’s uit deze periode laten dat charismatische optreden zien.
De verslagen van de bezoekers vertellen ons dat hij de identiteit van de bijbelse karakters waarover hij sprak, op een wonderlijke maar begrijpelijke manier beschreef. Voordat de leeftijd en de jicht hem vertraagden, sprong Spurgeon bij wijze van spreken tot aan het platform en rende van muur tot muur. Zijn preken waren gevuld met sentimentele verhalen die gewone mensen zouden kunnen relateren aan: verhalen van stervende kinderen, verdrietige ouders, berouwvol hoereren, dienaren die wijzer zijn dan hun meesters. Spurgeon’s taal was grafisch, emotioneel geladen, soms sentimenteel.
Kritiek op Spurgeon | Spurgeon Biografie
Veel critici veroordeelden zijn stijl, de manier, en het uiterlijk van de jonge prediker. Hij werd ‘een kerkelijke dwaas’, genoemd. Hij werd vergeleken met populaire entertainers uit die tijd, zoals Tom Thumb, de clown in Astley’s Circus, het Levende Skelet, en een groot aantal vuureters, vliegende mannen, en andere bijzondere verschijningen die de aandacht van de wispelturige bevolking kort opnamen.Andere predikers waren openlijk minachtend over zijn “sensationalisme”, hoewel velen uiteindelijk zijn stijl zouden kopiëren en zelfs zijn preken zouden toepassen. Spurgeon overleefde de vijandige veroordelingen en leerde leven met de jaloersheid van zijn mede-bedienaars. Hij bewees aan zijn critici dat hij staande bleef, en hij verdiende het respect van degenen die het ‘Spurgeonisme’ als een snel voorbijgaande wind voorspelde.
Spurgeon’s gemeente | Spurgeon Biografie
Toen Spurgeon in 1861 met zijn kudde in de nieuwe Tabernakel in Southwark verhuisde, werd het gebouw volledig betaald. In het nieuwe gebouw konden wel zesduizend mensen bijeenkomen. Spurgeon werd in die periode door sommige ook wel “de paus van Newington Butts” genoemd. Hij regeerde zijn gemeente met een stevige hand. Iedereen die zich bij zijn grote gemeente had aangesloten, werd persoonlijk verhoord door Spurgeon. Hij wilde er zeker van zijn dat de bekering van de nieuwe leden oprecht was. Zijn diakens aanbaden hem tot het punt van afgoderij. Een zei zelfs, dat als de prediker ooit een sloot tegenkwam, ze de sloot met hun lichamen zouden vullen, zodat hij kon oversteken.‘Dat,’ zei Spurgeon,’ is slechts groot praat.’
Spurgeon’s gemeente was niet modieus; De meeste leden waren afkomstig van de lagere middenklasse, maar waren vermogend genoeg. In latere dagen voorzag zijn gemeente hem van privé treinwagons. En zij betaalde zijn vakanties aan Mentone in Frankrijk, een favoriete toevluchtsoord voor welgestelde Victoriaanse mensen. De Tabarnacle was voor hem een comfortabel en veilige plaats, en dat wist hij. Zoals een verslaggever eens zei die bijzonder onder de indruk was: ‘Spurgeon sprak net zo makkelijk over duizenden als de sjah van Perzië.’
Spurgeon’s liefde | Spurgeon Biografie
De gemeente van Spurgeon was gelijkelijk verdeeld tussen mannen en vrouwen. Dat was in die eeuw ongebruikelijk. Want de vele gemeenten die in Groot-Brittannië en de Verenigde Staten ontstonden begonnen steeds meer uit alleen vrouwen te bestaan. Spurgeon bracht een frisse wind onder de mannen, en de vrouwen vonden hem aantrekkelijk. Vóór zijn huwelijk werd hij overspoeld met handgemaakte pantoffels en kreeg hij verzoeken om zijn haarlokken op te sturen.
In 1856 trouwde Spurgeon met Susannah Thompson, zij was een lid van zijn gemeente en de dochter van een welvarende lintfabrikant. Ze was netjes, mooi, en stijlvol gekleed in hoepelrok en een hoofdkap. De hoofdkap was populair in het midden van de Victoriaanse jaren. Voor haar was het niet echt liefde op het eerste gezicht. Zij vond de jonge prediker wat boers. Maar hij was een aanhouder. Het Crystal Palace, was in 1851 de plaats van een grote tentoonstelling. Maar het was onlangs verhuisd van Hyde Park naar de Londense voorstad van Sydenham. Susannah en Charles kochten elk seizoenkaartjes.
Hier, in Paxton’s uitgestrekte expositiezalen van ijzer en glas, liepen de twee te midden van vergulde olifanten, prachtige sierlijke meubels, naaimachines, dorsmachines, en andere mechanische wonderen en bijzonderheden die de bezoekers betoverden. Het was een geschikte Victoriaanse plaats voor een verkering die de charme van een ouderwetse valentijn had.
Ze trouwde en gingen naar Parijs voor een huwelijksreis. Binnen het jaar waren zij de ouders van de tweelingzonen, Charles en Thomas. Het huwelijk was voor beide een bron van kracht. Beiden kregen periodieke ziekte en ongemakken, maar zij bleven toegewijde mensen, die beide woorden en werken zochten om de last van anderen te verlichten. De Spurgeons leefden in een tijd waarin geslachtsrollen duidelijk waren bepaald. Het was in die periode ook niet bedenkelijk om de heersende regel te veranderen. Want de stelregel was dat het levensgebied van de man de wereld was, en die van de vrouw “de engel in huis”.
Spurgeon’s tegenstanders | Spurgeon Biografie
Spurgeon was een bekend persoon, en als een bekend persoon met sterke overtuigingen was hij vaak het middelpunt van controverse. Dit was onvermijdelijk, maar ook ongemakkelijk. Degenen die hem goed kenden, wisten dat hij niet op zijn best was in debatterende situaties. Hij was een welsprekend en overtuigend spreker, maar hij was geen goede debater. Daarvoor betaalde hij een zware emotionele en fysieke prijs voor zijn betrokkenheid bij theologische en politieke controverses. Maar met sommige onderwerpen zoals o.a, Rome, ritualisme, huichelarij of modernisme kon hij niet modereren. De tragedie was dat in alle controverses waarin hij betrokken was, er goede en eerbare mannen aan beide zijden waren.
De grote maar oude man van de Britse politiek, W. E. Gladstone, die vier keer premier van Groot-Brittannië werd, was de politieke held van Spurgeon. Gladstone betrad het parlement in het jaar dat Spurgeon geboren was. Spurgeon schreef naar hem als zijn ‘Leider’. De twee waren in veel gelijk: beide waren diep religieus, emotioneel en gemakkelijk tot tranen te brengen, beiden waren passievol en toegewijd aan hun principes. Van 1860 tot 1880 was Spurgeon een vurige politieke Dissenter (=geen lid van de staatskerk), en actief namens de Liberale Partij en Gladstone. Als hij zijn gemeenschap niet letterlijk heeft verteld dat ze op Gladstone moesten stemmen, dan kwam hij daar in ieder geval wel heel dichtbij.
De Home-Rule | Spurgeon Biografie
In zijn preken sprak Spurgeon zijn ongenoegen uit op Disraeli (een tegenstander van Gladstone) en deelde pamfletten uit ter ondersteuning van de liberale kandidaten. Gladstone had een dienst bij de Tabernakel bijgewoond, en hij heeft Spurgeon uitgenodigd om te dineren op nummer 10 in Downing Street. Maar toen die grote principiële, meneer Gladstone, overtuigd werd dat voor Ierland de “Home Rule” de enige gerechtige wetsvoorstellen van het lagerhuis waren, heeft hij Spurgeon’s steun verloren. Voor Spurgeon betekende de “Home Rule” niets anders dan de “Roomse Regel” en in zijn gedachten begonnen de takken van de brandstapels van Smithfield weer te branden, de roep van de martelaren gaven hem de moed om tegenstand geven.
verdeelde zijn partij en Spurgeon splitste zijn denominatie. In 1880, de tijd dat Spurgeon met de liberalen breekt, maakte hij zich zeer grote zorgen dat sommige voorgangers in zijn eigen conservatieve Baptisten-groepering met modernisme werden besmet.Hij werd bang dat deze predikers zich niet langer hielden aan de zuivere evangelische bediening zoals de onfeilbaarheid van de schrift, de verzoening, en de eeuwige verdoemenis.
De Down-Grade | Spurgeon Biografie
Zijn artikel de ‘Down-Grade Controversy‘, zette Baptist tegenover Baptist, predikant tegen predikant, en bracht zelfs sommige voorgangers van het Spurgeon’s College tegen Spurgeon zelf. De geschillen verduisterde de laatste jaren van Spurgeon. Het leven van Spurgeon dat op zich al onaangenaam was door zijn fysieke zwakheid, leidde er bij zijn aanhangers toe te vernemen, dat hij door deze geschillen waaronder hij enorm leed was gedood en stierf als “een martelaar om het geloof.” Uiteindelijk trok Spurgeon zich terug uit de Baptist Union. Zo eindigde Spurgeon’s leven waar het begon, in onafhankelijkheid, een man te groot om te worden geplaatst in een hokje van een enkele denominatie of partij.
Een ouderwetse leer en een hedendaagse bediening | Spurgeon Biografie
Op 31 januari 1892 stierf Charles Haddon Spurgeon. ‘Wanneer onze levens uiteindelijk worden beschreven’, schreef Spurgeon eens, ‘God geve dat het niet alleen onze woorden zijn, maar onze woorden en daden.’ Een eerlijke beoordeling van het leven van Spurgeon moet dus beide bevatten. Hij was geen professor of een bedenker van nieuwe dingen, en hij beweerde nooit een theoloog te zijn. Hij was een prediker, en in die rol was hij in zijn dagen onovertroffen en nauwelijks geëvenaard. Zijn originaliteit als predikant lag in zijn combinatie van ouderwetse leer en een hedendaagse bediening.
Niemand deed het beter | Spurgeon Biografie
Hij zou in veel van zijn persoonlijke voorkeuren en vooroordelen een gewoon en conventioneel Victoriaan zijn geweest. Maar hij had een onvoorstelbare mogelijkheid om de noodzaak van zijn tijd aan te voelen. Bijna instinctief wist hij hoe hij dit aan de gewone maar onrustige mensen moest brengen, dat alles in een taal die ze niet konden weerstaan. Het was de taal van de markt – pittig, scherp, vaak humoristisch, en tegelijkertijd overtuigend en dwingend. De kracht van die taal heeft een wereldwijd publiek bereikt en heeft de naam en de boodschap van Spurgeon in leven gehouden, lang nadat de oude controverses zijn overleden.
‘Ik moet en ik zal het volk laten luisteren,’ zei de jonge “Boy Preacher”. Niemand deed het beter.
Spurgeons bezoek aan Nederland | Spurgeon Biografie
Ook Nederland kende vele bewonderaars van Spurgeon. De predikant bezocht Nederland in 1863. Hij preekte er van woensdag 22 april tot en met woensdag 29 april op uitnodiging van enkele predikanten. Spurgeon preekte donderdag in de Willemskerk in Den Haag, die afgeladen vol zat. Vrijdag bezocht hij Leiden, waar hij preekte in de Pieterskerk. Verder preekte hij te Amsterdam en Utrecht. Van deze buitenlandse reis werd niet alleen in Nederlandse kranten verslag gedaan, ook Engelse journalisten reisden mee.
Spurgeon zelf liet terug in Londen weten dat hij in Nederland met veel vrijmoedigheid mocht preken. Hij mocht volgens eigen zegge Gods Woord met kracht uitspreken. De reis droeg bij aan de populariteit van Spurgeon in Nederland. Veel van zijn boeken werden ook in het Nederlands vertaald, en worden tot op vandaag heruitgegeven. Ze worden vanwege hun calvinistische inslag graag gelezen door bevindelijk gereformeerden. Na het Engels zijn in het Nederlands de meeste (her)drukken verschenen van zijn boeken en geschriften.
Aanbevolen links
Wie is Spurgeon? | Een dienstknecht van God | Hypercalvinisme | The Downgrade | Preek van Spurgeon uitgesproken in Leiden
