Label: zelfonderzoek

Ik haat het om een mens te horen spreken over zijn ervaringen in de zonde, zoals een gepensioneerde arbeider over zijn ervaringen van zijn arbeid kan spreken. Het beste wat we kunnen doen met onze zonden uit het verleden, als het inderdaad vergeven is, is om het te begraven; ja, en laten we het begraven zoals ze zelfmoordenaars eens hebben begraven, laten we er een paal doorheen steken, in afschuw en minachting en nooit een monument voor zijn nagedachtenis opzetten. Als u ooit iemand vertelt over uw jeugdige fout, laat het dan zijn met schaamte op uw wangen en tranen in uw ogen en een verwarde uitstraling op uw gezicht; en spreek er altijd over tot de eer van de oneindige genade die u vergaf.

Sommige mensen hebben een verkeerde gedachte bij verdrukking. Zij denken dat degenen die veel verdrukking hebben in deze wereld het zeker goed zullen hebben in de toekomende wereld; Meestal gebruikt men bij deze gedachten de gelijkenis van de arme Lazarus, alsof dat ons leert dat degenen die hier arm zijn, hierna rijk zullen zijn. Er is geen enkele reden voor zo'n geloof. U kunt door veel verdrukkingen naar zowel de hel, als naar de hemel gaan; en zoals een mens twee hemelen kan hebben, hier en hierna, door dicht bij God te wonen, kan een mens ook twee hellen hebben, de hel die hij in dit leven op zich neemt door zijn buitensporigheden, zijn slechtheid en zijn lust en de hel die voor eeuwig zijn straf zal zijn in de komende wereld. Geloof me, vele haveloze en armoedige bedelaars zijn verdoemd. Hij was misschien zo arm als Lazarus, maar hij was niet zo begenadigd als hem en daarom waren er geen engelen die hem naar Abrahams schoot droegen. Er is geen werkzaamheid in de tongen van honden om de zonde weg te likken, evenmin als een hongerige buik een schuldige ziel kan verzoenen. Veelal smeekt een ziel om kruimels op ...

Een teken van God vragen wanneer Hij Zijn Woord belooft lijkt mij buiten alle redelijkheid. U bent een bedelaar, weet u nog? Er bestaat een oud Engels spreekwoord dat bedelaars geen eisers mogen zijn. Hoe durft een bedelaar een teken te eisen voordat hij een aalmoes ontvangt? Stelt u zich eens voor dat ik op straat loop en word aangesproken door een hongerige man en als ik hem een brood aanbied, hij het zal weigeren tenzij ik in de lucht vlieg of voor hem een steen in brood verander? U zult zeggen: "Laat de man verhongeren meneer" als hij zo onredelijk is dat hij een teken eist." En toch, is dat precies zoals u nu doet, u wilt de genade die het Evangelie u vrijelijk aanbiedt en die God u zelfs opdraagt te aanvaarden niet aannemen, tenzij u een verbluffend teken of wonder hebt gezien.

Wat zijn wij niet vaak kortzichtige mensen! Wij menen het einde te zien, terwijl wij nog maar het begin zien. Soms halen wij onze verrekijker voor de dag om in de toekomst te staren en dan ademen wij op het glas met de warme adem van onze bezorgdheid en wij zien niets dan wolken en duisternis voor ons. Als wij in moeilijkheden zitten, roepen wij: ’’Ied’re dag brengt nieuwe pijn, Wat, wat zal het einde zijn?” Ja, wij besluiten, dat het moet uitlopen op ons verderf. Wij verbeelden ons, dat ”God vergeten heeft genadig te zijn.” Wij bedenken: "Hij heeft in Zijn toorn de ingewanden van de ontferming toegesloten.” O, deze kortzichtigheid. Terwijl u en ik moeten geloven in God; terwijl wij moesten uitzien naar de hemel, die ons wacht en de heerlijkheid waarvoor deze verdrukkingen ons moeten voorbereiden, terwijl wij door de wolken heen moesten zien op de eeuwige Zon, Die geen zonsverduistering kent, terwijl wij moesten steunen op de onzichtbare arm van de levende God en in Zijn liefde triomferen, treuren wij en zijn wij neergebogen. Dit vergeve ons de Heere en Hij geve ons, van nu voortaan te zien niet op, maar boven onze moeilijkheden op Hem, ...

De ijverige mens is aan enkele verzoekingen blootgesteld, de luie aan alle. Luie christenen worden minder door de boze verzocht dan zij hem in verzoeking brengen om hen te verzoeken. Luiheid zet de deur van het hart wijd open en nodigt de boze om binnen te gaan, maar zijn wij van ’s morgens vroeg tot ’s avonds laat bezig, dan moet hij, wil hij binnen komen, door de deur inbreken. Met Gods hulp is er naast het geloof geen beter schild tegen de verzoeking, dan gehoorzaamheid aan dit voorschrift: ”Zijt arbeidzaam en vurig van geest, dienende de Heere.”