Label: Preekaantekeningen

Een ieder neme een lam, naar de huizen van de vaders, een lam voor een huis; maar indien een huis te klein is voor een lam, zo neme hij het en zijn nabuur, de naaste aan zijn huis, naar het getal van de zielen, een ieder naar dat hij eten kan; gij zult rekening maken naar het lam. (Ex. 12:3-4) Het lam moest gegeten worden, geheel en al gegeten, door allen, en terstond gegeten. De Here Jezus moet in de ziel ontvangen worden als haar spijs, en dit moet geschieden met de gehele Christus, door een ieder van de zijne, en het moet thans, in deze eigen ogenblik geschieden. Het gehele onderwerp van het Pascha is uiterst leerrijk. Wij zullen ons bepalen bij de bijzonderheden van dit vers. I. De tekst herinnert ons aan een eerste voorrecht. 1. Dat een ieder in Israel zelf het Pascha at; "een ieder naar dat hij eten kon." Zo spijzigen wij ons met Jezus, een ieder naar dat zijn begeerte tot die hemelse spijze; zijn kracht en bekwaamheid, er hem toe in staat stellen. 2. Naar datzelfde kostelijke gerecht behoort door het gehele gezin te worden genoten; "een lam voor een huis." O dat ...

Juda! gij zijt het, u zullen uw broeders loven; uw hand zal zijn op de nek van uw vijanden; voor u zullen zich uw vaders zonen neerbuigen. Gen. 49:8 Wij zullen Juda beschouwen als een type van onze Heere Jezus, die uit Juda is voortgekomen, die de Erfgenaam is van het koninklijk huis van David, en de Silo, tot wie de volken vergaderd zullen worden (1) In onze parallel zullen wij beide van de man spreken en van de stam, dat is: wij zullen beiden de stamvader en de stam als type van Christus beschouwen. I. Juda’s lof. "Gij zijt het, u zullen uw broeders loven." Zij, die hem het best kennen, die het nauwst aan hem verwant zijn, die hem het meest ter harte gaan, prijzen hem het meest. 1. Hij is de eerste in voorbede. Dit is zijn verbondszegen. "Hoor Heere de stem van Juda." (Deut. 33:7). Dit bewees hij in zijn voorbede bij zijn vader Jakob. (Gen. 43:3). En in zijn pleiten bij Jozef, toen deze Benjamin heeft willen terughouden. Hoe aandoenlijk sprak hij! Met hoeveel ernst bood hij zich zelf aan als zijn plaatsvervanger. (Gen. 44:33). 2. Hij is de eerste in wijsheid. Tot Juda behoorde de ...

Zo opende Jozef alles, waarin iets was. Gen. 41:56 De geschiedenis van Jozef is voor ons van zeer veel gewicht; maar zij is vooral hierom nuttig, omdat zij op verwonderlijke wijze een type is van het leven van onze Heere Jezus. Merk op de goedheid van de voorzienigheid in het verwekken van Jozef om het huis Israels, ja, om de gehele wereld voor de hongerdood te bewaren. En merk dan daarna op de grootheid van de vrije genade, waarin Jezus gegeven werd, om Zijn volk zalig te maken, en Gods heil te zijn tot aan de einden van de aarde. Jozef had van te voren de grote voorraadschuren gevuld, en onze tekst toont ons, hoe hij de aanwezige voorraad gebruikt; "Jozef opende alles, waarin iets was." Hoe veel meer werd er niet gedaan door Jezus! O dat wij deel mogen hebben aan Zijn genade en goedertierenheid! I. Jozef opende de voorraadschuren op bevel van de koning. 1. De koning kan men alleen naderen door Jozef: "Gaat tot Jozef." (Gen. 41:55) Zo is het ook met Jezus. "Niemand komt tot de Vader, dan door mij" (Joh. 14:6) 2. De koning verordineerde, dat Jozef gehoorzaamd moest worden: "Doet wat hij u zegt.": ...

Maar hij zei tot hem; Mijn heer weet, dat deze kinderen teder zijn, en dat ik zogende schapen en koeien bij mij heb: indien men dezelve maar een dag afdrijft, zo zal de gehele kudde sterven. Gen. 33:13 Jakob zou met Ezau gelijke tred hebben kunnen houden, indien hij alleen ware geweest, maar niet, met zoveel kinderen en zoveel vee. Hij kon niet verwachten, dat Ezau zo langzaam zou reizen als hij, en daarom wenste hij nu van hem te scheiden. Jakob gaf zijn redenen hiervoor echter duidelijk te kennen, en zijn broer voelde er het gewicht van. Indien onze wegen uiteen moeten lopen, zo laten onze beweegredenen duidelijk gekend worden, opdat men niet acht, dat wij onvriendelijk zijn. Matthew Henry zegt: "Indien vrienden niet samen kunnen gaan, zo laat hen wel toezien, dat zij tenminste niet samen twisten. Jakob scheidde van zijn broer, met wie hij pas verzoend was, om de wille van zijn kinderen, die hem zeer dierbaar waren. I. Laat ons Jakob beschouwen als een voorbeeld voor ons. Hij betoonde een tedere zorge voor de jongen en zwakken; laat ons hetzelfde doen. Laat ons nagaan: 1. Hoe wij ze kunnen "afdrijven." Door hen in de war te ...

Ezau zei: Ik heb genoeg. Gen. 33:9 (1) Jacob zei: Ik heb genoeg. Gen. 33:11 (2) Het is even zeldzaam als aangenaam om iemand te ontmoeten, die genoeg heeft; de grote meerderheid haakt naar meer: Hier zien wij twee personen, die tevreden, vergenoegd, waren. Het is waar, beiden waren vermogende mannen; maar deze zijn dikwijls nog geldgieriger dan de armen. Om het wonder nog groter te maken, hebben wij hier niet zomaar twee mannen, maar twee broeders, en twee broeders van zeer ongelijke aard en neiging, die ieder zeggen: "Ik heb genoeg." Waar zullen wij twee broeders vinden, die gelijk zijn als hen? Gewis, hun vaders zegening rustte op deze vergenoegde tweelingen. Zij waren een groot wonder. I: Hier is een ongodvruchtig man, die genoeg heeft. Omdat Ezau andere gebreken had, behoeft hij niet noodzakelijk onvergenoegd en schraapzuchtig te zijn. Tevredenheid is een zedelijke voortreffelijkheid, zowel als een geestelijke genadegave. Onbekeerde mensen zijn soms tevreden met hun levenslot. 1. Dit is niet altijd, of niet dikwijls het geval; meestal vormen zij een gezelschap van ontevredenen. 2. Het is soms zo, gelijk wij zien in Ezau. Dit kan zijn oorzaak hebben in gebrek aan geestkracht. Of in een natuurlijke gemakkelijkheid, waardoor ...