Label: goede vrijdag

Als nu Pilatus zag, dat hij niet vorderde, maar veel meer dat er oproer werd, nam hij water en wies de handen voor de schare, zeggende: Ik ben onschuldig aan het bloed van deze Rechtvaardige; gijlieden moogt toezien. En al het volk, antwoordende, zei. Zijn bloed kome over ons, en over onze kinderen. Mattheus 27:24-25 De ergste zonde die het menselijk ras begaan heeft is de kruisiging van Christus. In Zijn dood vinden we alle zonden als in een gemeen complot verbonden. Afgunst, hoogmoed, haat, hebzucht, leugen en godslastering gingen over in wreedheid, wraak en moord. De duivel stapelde al onze zonden op het Vrouwenzaad; ze omringden de Heere als bijen. Alle zonden van mensen van alle eeuwen waren verzameld rond het Kruis. Evenals alle rivieren in de zee uitkomen, verzamelden alle misdaden zich om de Zoon van God te doden. Alsof de hel een samenkomst hield, kwamen alle verschillende soorten van zonden als op afspraak samen, leger op leger haastte zich naar de strijd. Alle zonden maakten God tot hun prooi, zoals gieren zich op een lijk storten. Door al die verzamelde troepen van zonden werd de ergste zonde, die ooit onder de zon plaats vond, begaan. Verdorven handen kruisigden ...

Indien de priester, die gezalfd is, zal gezondigd hebben, tot schuld des volks, zo zal hij voor zijn zonde, die hij gezondigd heeft, offeren een var, een volkomen jong rund, den Heere ten zondoffer. Leviticus 4:3 Zij die Christus willen preken, maar niet de gekruisigde Christus, missen de ziel en de essentie van ons heilig geloof. “Laat Hij nu van het kruis afkomen en wij zullen Hem geloven” roepen de unitariërs. Alles behalve een gekruisigde God. Maar daar ligt nu net het geheim van het mysterie en het hart en de kern van ons vertrouwen. Een Verlosser die regeert, daar verheug ik mij in. De gedachte aan de heerlijkheid die komt laat onze ogen stralen. Maar toch is de bloedende Verlosser de hoop van de zondaar. De zondaar kijkt naar het kruis, het centrum van ellende, voor troost. Niet naar de sterren van Bethlehem of de brandende zon van het duizendjarige Koninkrijk. Iemand die zich aansloot bij onze kerk zei: “Meneer, ik geloofde in een verheerlijkte Christus maar dat gaf me nooit troost. Nu ik geloof in een gekruisigde Christus heb ik vrede.” Op Golgotha is troost en daar alleen. Dat Jezus leeft, is vreugdevol. Maar de grond voor die vreugde is, ...

En Jezus, wederom met een grote stem roepende, gaf de geest. En zie, het voorhangsel van de tempel scheurde in tweeën, van boven naar beneden. Matt. 27:50,51. Dewijl wij dan, broeders, vrijmoedigheid hebben om in te gaan in het heiligdom door het bloed van Jezus, op een verse en levende weg. Die Hij ons ingewijd heeft door het voorhangsel, dat is door zijn vlees. Hebr. 10:19,20. Het sterven van onze Heere Jezus Christus werd op een gepaste wijze omgeven door wonderen. Toch is het zelf een zó veel groter wonder dan alle andere, dat het die even overtreft, als de zon de planeten, die haar omringen, in glans te boven gaat. Het schijnt heel natuurlijk, dat de aarde beefde, dat graven werden geopend, en dat het voorhangsel van de tempel scheurde, toen Hij, die alleen onsterfelijkheid heeft, de geest gaf. Hoe meer ge over de dood van de Zoon van God denkt, des te meer zult ge erover verbaasd staan. Evenzeer als een wonder een gewone gebeurtenis overtreft, zo gaat ook dit wonder der wonderen alle machtige wonderen te boven. Dat de goddelijke Heere , en dat nog wel gehuld in sterfelijk vlees, neerdaalde om zich te onderwerpen aan de ...

Bijbels Dagboek, C.H. Spurgeon  "Voor Iedere Avond" Ik ben met Christus gekruist. Galaten 2:20 De Heere Jezus Christus handelde in hetgeen Hij deed, als een grote, openbare Vertegenwoordiger, en Zijn sterven aan het kruis was feitelijk het sterven van al Zijn volk. Toen betaalden al Zijn heiligen aan de gerechtigheid wat er werd geëist, en bewerkten een voldoening aan de goddelijke toorn voor al hun zonden. De apostel van de heidenen verblijdde zich in het denkbeeld, van als een in Christus uitverkoren volk aan Christus’ kruis te zijn gestorven; Hij deed meer dan dit slechts als leerstelling te geloven, hij nam het met vertrouwen aan, en bouwde daar zijn hoop op. Hij geloofde, dat hij door de kracht van Christus’ dood aan Gods gerechtigheid had voldaan en verzoening met God had gevonden. Geliefde lezers! hoe zalig is het, wanneer de ziel zich als het ware kan uitstrekken op het kruis van Christus, en zich bewust wordt: "Ik ben gestorven; de wet heeft mij gedood, ik ben derhalve bevrijd van haar macht, daar ik in mijn Borg de vloek heb gedragen; in de persoon van mijn Plaatsvervanger heeft de wet al haar veroordeling op mij uitgestort, want ik ben met Christus gekruist." ...

Een preek, gepubliceerd op donderdag 6 maart 1913, gehouden door C. H. Spurgeon in het Metropolitan Tabernacle te Newington op donderdagavond 20 september 1866. Mijn God, Mijn God, waarom hebt Gij Mij verlaten? Waarom bent U zo verre van mijn verlossing, en van de woorden mijns brullens? Psalm 22:2 (Eng. vert.) We aanschouwen de Zaligmaker hier in de diepten van Zijn kwellingen en smarten. Geen andere plaats toont het leed van Christus zo duidelijk als Golgotha, en geen moment op Golgotha is zo vol van kwelling als dat waarin deze uitroep weerklinkt: ‘Mijn God, Mijn God, waarom hebt Gij Mij verlaten?’ Op dit moment ging lichamelijke zwakheid, Hem bezorgd door vasten en geselen, samen met de acute mentale marteling die Hij onderging vanwege de schande en smaad die Hij moest doorstaan; en als het toppunt van Zijn kwellingen leed hij geestelijke smart waar geen woorden voor te vinden zijn, omdat Zijn Vader Zich van Hem terugtrok. Dit was de zwartheid en duisternis van Zijn verschrikking; toen was het dat Hij doordrong tot de diepten van de afgronden van het lijden. ‘Mijn God, mijn God, waarom hebt Gij mij verlaten?' Iets in deze woorden van onze Zaligmaker is er altijd op berekend om ...